Κατάλογος αρχηγών κυβέρνησης της Ρωσίας

Περίπου 38 άτομα έχουν διατελέσει επικεφαλής της ρωσικής κυβέρνησης από την ίδρυσή της το 1905.

Το Συμβούλιο Υπουργών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, που δημιουργήθηκε τον Νοέμβριο του 1905, είχε προηγηθεί ένας αριθμός θεσμών που μοιάζουν με το υπουργικό συμβούλιο. Το παλαιότερο από αυτά ήταν το Ανώτατο Μυστικό Συμβούλιο, που δημιουργήθηκε το 1726 από την αυτοκράτειρα Αικατερίνη Α΄. Λαμβάνοντας υπόψη την αδυναμία της ίδιας και των εξουσιών του διαδόχου της, το Συμβούλιο ενήργησε ως κυβέρνηση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας μέχρι το 1731. Τα τμήματα που διακρίθηκαν, όπως το Υπουργικό Συμβούλιο της Αυτοκρατορικής Μεγαλειότητας (1731–41), η Διάσκεψη στην Ανώτατη Αυλή (1756). –62), το Αυτοκρατορικό Συμβούλιο (1762) και τέλος το Συμβούλιο στην Ανώτατη Αυλή (1768–1801) παρέμειναν ως επί το πλείστον συμβουλευτικά όργανα του μονάρχη.

Η υπουργική μεταρρύθμιση του 1802 εισήγαγε την Επιτροπή Υπουργών, η αρμοδιότητά της περιοριζόταν σε θέματα διυπηρεσίας. Η Επιτροπή δεν ήταν υπεύθυνη για τις δραστηριότητες των επιμέρους υπουργείων και για τη συνοχή των πολιτικών τους. Ξεκινώντας από τον κόμη Αλεξάντρ Ρομάνοβιτς Βορόντσοφ, ο μεγαλύτερος από τους αξιωματικούς ήταν de facto πρόεδρος της επιτροπής. Οκτώ χρόνια μετά τα εγκαίνια του δηλωτικού, ο πρώτος de jure κάτοχος του αξιώματος ήταν ο κόμης Νικολάι Ρουμγιαντσέφ. Σύμφωνα με την παράδοση που καθιερώθηκε διαχρονικά, η προεδρία της Επιτροπής ήταν η τελευταία τιμητική θέση, στην οποία διορίζονταν ηλικιωμένοι σεβαστοί αξιωματούχοι.

Το Υπουργικό Συμβούλιο σχηματίστηκε ανεπίσημα τον Οκτώβριο του 1857, ως αποτέλεσμα των μεταρυθμίσεων του αυτοκράτορα Αλέξανδρου Β'. Η πρώτη του σύνοδος άρχισε στις 19 (31) Δεκεμβρίου 1857. Πριν από την πραγματική συγκρότηση αυτού του σώματος στις 12 (24) Νοεμβρίου 1861, ο ίδιος ο Αυτοκράτορας ήταν επικεφαλής. Το Υπουργικό Συμβούλιο αποτελούνταν από προέδρους του Κρατικού Συμβουλίου και της Επιτροπής Υπουργών, καθώς και υψηλόβαθμους αξιωματικούς που διορίζονταν από τον Αυτοκράτορα. Η πρώτη σύνοδος έληξε στις 11 (23) Δεκεμβρίου 1882, αφού ο αριθμός των φακέλων προς το Συμβούλιο μειώθηκε σημαντικά.

Το αυτοκρατορικό Συμβούλιο Υπουργών επανιδρύθηκε στα τέλη του 1905, ως μέρος της μεγάλης κλίμακας κυβερνητικής μεταρρύθμισης που προκλήθηκε από την Πρώτη Ρωσική Επανάσταση. Όλα τα υπουργεία και τα επιμέρους τμήματά τους έγιναν μέρη μιας ενιαίας εθνικής διοίκησης. Η Επιτροπή Υπουργών λειτούργησε ταυτόχρονα με τη δεύτερη σύνοδο του Υπουργικού Συμβουλίου για έξι μήνες. Ο κόμης Σεργκέι Βίτε συμμετείχε και στις δύο οντότητες μέχρι την κατάργησή τους στις 23 Απριλίου (5 Μαΐου) 1906.

Με εντολή του αυτοκράτορα Νικολάου Β', η δεύτερη σύνοδος του Υπουργικού Συμβουλίου ξεκίνησε στις 19 Οκτωβρίου (1 Νοεμβρίου) 1905, μετά το σχηματισμό της Κρατικής Δούμας. Λίγο μετά την επανάσταση του Φεβρουαρίου και την έναρξη της Ρωσικής Προσωρινής Κυβέρνησης στις 2 (15) Μαρτίου 1917, ο Γκεόργκι Λβοφ από το Συνταγματικό Δημοκρατικό Κόμμα έγινε υπουργός-πρόεδρος, τον οποίο διαδέχθηκε ο Αλεξάντερ Κερένσκι τον Ιούλιο.

Τον Νοέμβριο του 1917 μετά την επιτυχία της Οκτωβριανής Επανάστασης, την Προσωρινή κυβέρνηση αντικατέστησε το Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτρόπων της Ρωσικής Σοβιετικής Δημοκρατίας του οποίου προήδρευσε από το 1917 έως το 1924 ο Λένιν. Το σώμα αυτό μετονομάστηκε σε Συμβούλιο Υπουργών μετά από διάταγμα του Ανωτάτου Συμβουλίου στις 23 Μαρτίου 1946. Το ίδιο έγινε και σε άλλες δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης.

Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, ο Μπόρις Γέλτσιν, ως Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, διορίστηκε έκτακτος αρχηγός της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Το τελευταίο όργανο πήρε το όνομα «Συμβούλιο Υπουργών — Κυβέρνηση της Ρωσίας», ο πρόεδρος του οποίου έγινε ο Βίκτορ Τσερνομιρντίν, αντικαθιστώντας τον εκτελούντα καθήκοντα προέδρου Γέγκορ Γκαιντάρ. Σύμφωνα με το νέο σύνταγμα που επικυρώθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1993, η «Κυβέρνηση» (ρωσικά: Правительство, ρωμανικά: Pravitelstvo) είναι η επίσημη ονομασία του ρωσικού υπουργικού συμβουλίου. Έκτοτε, ο επικεφαλής αυτού του αξιώματος παίρνει τον επίσημο τίτλο «Πρόεδρος της Κυβέρνησης» ή στην καθομιλουμένη «Πρωθυπουργός».

Ο σημερινός πρωθυπουργός Μιχαήλ Μισούστιν ανέλαβε το αξίωμα στις 16 Ιανουαρίου 2020.

Ο νεότερος αρχηγός της κυβέρνησης από την ανάληψη των καθηκόντων του ήταν ο Σεργκέι Κιριγιένκο (1998), σε ηλικία 35 ετών, και ο γηραιότερος ήταν ο Ιβάν Γκορεμίκιν (1914), σε ηλικία 74 ετών.