Η Κοινωνική Κατασκευή της Πραγματικότητας

Η Κοινωνική Κατασκευή της Πραγματικότητας (αγγλικά:The Social Construction of Reality: A Treatise in the Sociology of Knowledge) γράφτηκε το 1966 από τους κοινωνιολόγους Πίτερ Μπέργκερ και Τόμας Λούκμαν. Στα ελληνικά εκδόθηκε το 2003 από τις εκδόσεις Νήσος, σε μετάφραση του Κώστα Αθανασίου. Πραγματεύεται την κοινωνιολογία της γνώσης, και πρόκειται για ένα από τα βιβλία με τη σημαντικότερη επιρροή στην ανάπτυξη των θεωριών του κοινωνικού κονστρουξιονισμού. Το 1998, η Διεθνής Κοινωνιολογική Ένωση κατέταξε το βιβλίο ως το πέμπτο πιο σημαντικό του αιώνα στον τομέα της κοινωνιολογίας^[1].

Κεντρική ιδέα είναι ότι άτομα και ομάδες, καθώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, δημιουργούν, με το πέρασμα του χρόνου, νοήματα και κοινωνικές αναπαραστάσεις του κόσμου και του εαυτού τους. Αυτές με τη σειρά τους αφομοιώνονται και επαναλαμβάνονται επιτελεστικά ως ρόλοι, μεταφερόμενοι σε περισσότερα μέλη της κοινωνίας. Τότε, οι δράσεις, τα νοήματα και οι αναπαραστάσεις αυτές θεσμοποιούνται και ενσωματώνονται στην κοινωνία (ως φυσικές). Συνεπώς, η γνώση και οι αντιλήψεις της πραγματικότητας κατασκευάζονται κοινωνικά από την αλληλεπίδραση ατόμων και ομάδων, τόσο μεταξύ τους όσο και με το περιβάλλον τους.