Ζαν Τιγκανά

Γάλλος ποδοσφαιριστής

Ο Ζαν Αμαντού Τιγκανά (Jean Amadou Tigana, γεννημένος στις 23 Ιουνίου 1955) είναι Γάλλος πρώην ποδοσφαιριστής και προπονητής. Αγωνιζόταν ως κεντρικός μέσος, και υπήρξε ένας από τους καλύτερους στον κόσμο κατά τη δεκαετία του 1980.[3][4] Έχει 52 εμφανίσεις και σημείωσε ένα γκολ για την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Γαλλίας. Υπηρέτησε ως προπονητής σε πολλές γαλλικές ομάδες και πιο πρόσφατα ήταν προπονητής της ομάδας της Κινέζικης Σούπερ Λιγκ Σανγκχάι Σενχούα.

Ζαν Τιγκανά

Ο Τιγκανά το 2000 ή το 2001
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΖαν Αμαντού Τιγκανά [1]
Ημερ. γέννησης23 Ιουνίου 1955 (1955-06-23) (68 ετών)[2]
Τόπος γέννησηςΜπαμακό, Γαλλικό Σουδάν (Μάλι)[2]
Ύψος1,72 μ.
ΘέσηΜέσος
Ομάδες νέων
1965-1972ΑΣΠΤΤ Μαρσέιγ
1972-1974ΣΟ Λε Καϊλόλ
1974-1975Κασίς
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1975-1978Τουλόν76(10)
1978-1981Λυών104(15)
1981-1989Μπορντώ251(11)
1989-1991Μαρσέιγ56(0)
Σύνολο487(36)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1980-1988Γαλλία52(1)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
1993-1995Λυών
1995-1999Μονακό
2000-2003Φούλαμ
2005-2007Μπεσίκτας
2010-2011Μπορντώ
2012Σανγκχάι Σενχούα
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Συλλογική καριέρα Επεξεργασία

Ο Τιγκανά ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα ως παίκτης στην Τουλόν, όταν εντοπίστηκε αρκετά αργά να παίζει ερασιτεχνικά ενώ εργαζόταν σε ένα εργοστάσιο παραγωγής μακαρονιών και έπειτα ως ταχυδρόμος. Μετακόμισε στη Λυών το 1978 και στη συνέχεια στη Μπορντώ μετά από μια μεταγραφή αξίας 4 εκατομμυρίων δολαρίων. Στη μεσαία γραμμή της Μπορντώ έμεινε για οκτώ χρόνια και την βοήθησε να κερδίσει τρία πρωταθλήματα και ισάριθμα κύπελλα Γαλλίας, καθώς και να την φέρει κοντά στην ευρωπαϊκή δόξα σε δύο περιπτώσεις, χάνοντας στον ημιτελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου και του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1985 και του 1987 αντίστοιχα.

Μετακόμισε το 1989 στην Μαρσέιγ και έκλεισε την καριέρα του εκεί μετά τη σεζόν 1990-91, όπου κέρδισε δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα[5] και έφτασε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου την τελευταία του σεζόν, όπου ηττήθηκε από τον Ερυθρό Αστέρα στα πέναλτι, μετά από ισοπαλία 0-0 στην κανονική διάρκεια.[6]

Διεθνής καριέρα Επεξεργασία

Ο Τιγκανά γεννήθηκε στο Μπαμάκο του Γαλλικού Σουδάν (σημερινό Μάλι) από πατέρα από το Μάλι και μητέρα Γαλλίδα.[7] Εκπροσώπησε τη Γαλλία και ως διεθνής, όταν ενώθηκε με τους Μισέλ Πλατινί, Λουίς Φερναντές και Αλέν Ζιρές σε αυτό που αποκαλούνταν «το μαγικό τετράγωνο» (le Carré Magique) - ένα από τα καλύτερα τετράγωνα μεσαίας γραμμής όλων των εποχών. Ήταν μέλος της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Γαλλίας που κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1984 εντός έδρας, νικώντας την Ισπανία στον τελικό.[5] Εκείνη τη χρονιά ψηφίστηκε δεύτερος καλύτερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής στο διαγωνισμό της Χρυσής Μπάλας πίσω από τον Πλατινί.[8] Το μοναδικό διεθνές γκολ του, ο Τιγκανά σημείωσε εναντίον της Ουγγαρίας στους τελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986, στους οποίους η Γαλλία κατέκτησε την τρίτη θέση.

Στυλ παιχνιδιού Επεξεργασία

Ο Τιγκανά ήταν ένας παγκόσμιας κλάσης κεντρικός μέσος και διακρίνονταν για την εξαιρετική κίνησή του, την ομαδική του δουλειά, τον ρυθμό και την αντοχή του. Αν και ο Τιγκανά ήταν κυρίως υπεύθυνος για τα αμυντικά καθήκοντα της ομάδας του, συχνά τολμούσε να δημιουργήσει ευκαιρίες για γκολ στους συμπαίκτες του. Η εργασιακή του ηθική και το εκτεταμένο μήκος των πασών του, τόσο από μακρινή όσο και από κοντινή απόσταση, τον έκαναν εξαιρετικό εκτελεστή αυτών που, όταν συνδυάζονταν με τον στενό έλεγχο και την απλοϊκή αλλά αποτελεσματική τεχνική της ντρίμπλας του, τον έκαναν παίκτη υψηλής κλάσης. Ήταν επίσης πολύ γνωστός για τις συνεισφορές του στις προωθημένες περιοχές του γηπέδου, λόγω της ικανότητάς του να εντοπίζει και να εκτελεί πάσες που μπορούσαν να χωρίσουν άμυνες στα δύο.

Προπονητική καριέρα Επεξεργασία

Για τον πρώτο του προπονητικό ρόλο, ο Τιγκανά επέστρεψε στη Λυών, προπονώντας τους από το 1993 έως το 1995, πριν αναλάβει την ΑΣ Μονακό, όπου παρέμεινε μέχρι το 1999. Ήταν πρωταθλητές γαλλικού πρωταθλήματος το 1997 και έφτασαν στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ ένα χρόνο αργότερα, νικώντας τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στα προημιτελικά.

Ανέλαβε ως προπονητής της αγγλικής Φούλαμ τον Απρίλιο του 2000 [5] και τους βοήθησε να προβιβαστούν από την Φούτμπολ Λιγκ Φερστ Ντιβίζιον στην Πρέμιερ Λιγκ ως πρωταθλητές στην πρώτη του πλήρη σεζόν στην ομάδα. Η Φούλαμ τερμάτισε 13η στην πρώτη σεζόν του Τιγκανά. Ήταν η πρώτη φορά της στην κορυφαία κατηγορία σε πάνω από 30 χρόνια και προκρίθηκε στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (μέσω του Κυπέλλου Ιντερτότο), αλλά ο Τιγκανά απολύθηκε τον Απρίλιο του 2003, παρόλο που η Φούλαμ δεν κινδύνευε να υποβιβαστεί σε αυτό το στάδιο. [9] Αργότερα, ο σύλλογος τον οδήγησε στο δικαστήριο, ισχυριζόμενος ότι πλήρωσε λανθασμένα για ορισμένους παίκτες όπως ο Στιβ Μάρλετ, αλλά οι κατηγορίες αποσύρθηκαν. Στη συνέχεια, ο Τιγκανά οδήγησε τη Φούλαμ στο δικαστήριο για άδικη απόλυση και κέρδισε, κερδίζοντας μια πληρωμή άνω των 2 εκατομμυρίων λιρών.[10]

Τον Οκτώβριο του 2005, μετά από μια παύση δύο ετών από το άθλημα, υπέγραψε συμβόλαιο δυόμισι ετών με την τουρκική Μπεσίκτας. Την ίδια σεζόν, η Μπεσίκτας κέρδισε το Κύπελλο Τουρκίας για πρώτη φορά μετά από οκτώ χρόνια.

Αμέσως μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Τουρκίας το 2007, ο Τιγκανά ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να φύγει από την Μπεσίκτας στο τέλος της σεζόν. Έφυγε από την Μπεσίκτας με δύο εναπομείναντα παιχνίδια, μετά από συμφωνία λύσης συμβολαίου με το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου.

Στις 25 Μαΐου 2010, ο Τιγκανά επέστρεψε στην προπονητική στην Λιγκ 1, μεταβαίνοντας στην Μπορντώ, αντικαθιστώντας τον Λοράν Μπλαν.[11]

Στις 7 Μαΐου 2011, μετά από μια σκληρή ήττα από τη Σοσό (0–4) και μια λεκτική επίθεση από των οπαδών της ομάδας του Μπορντώ κατά της κόρης του, που βρισκόταν στο γήπεδο, ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να φύγει από την ομάδα. [12][13]

Στις 18 Δεκεμβρίου 2011, ο Τιγκανά ανακοινώθηκε ότι θα προπονούσε τη Σανγκχάι Σενχούα από τη σεζόν 2012. Στις 15 Απριλίου 2012, ο Τιγκανά παραιτήθηκε από προπονητής της Σανγκχάι Σενχούα μετά από ένα κακό σερί αγώνων που άφησε τον κινεζικό σύλλογο στις πέντε τελευταίες θέσεις του εγχώριου πρωταθλήματος.

Στατιστικά καριέρας Επεξεργασία

Συλλογικά Επεξεργασία

[14]

Εμφανίσεις και γκολ ανά ομάδα, σεζόν και διοργάνωση
ΟμάδαΣεζόνΠρωτάθλημαΕθνικό ΚύπελλοΕυρώπηΣύνολο
ΚατηγορίαΕμφανίσειςΓκολΕμφανίσειςΓκολΕμφανίσειςΓκολΕμφανίσειςΓκολ
Τουλόν1975–76Λιγκ 2231231
1976–77273273
1977–78266266
Σύνολο761000007610
Λυών1978–79Λιγκ 1363363
1979–80335335
1980–81357357
Σύνολο10415000010415
Μπορντώ1981–82Λιγκ 12711[α]0281
1982–833225[α]0371
1983–843212[α]0341
1984–852836[β]0343
1985–86322312[β]0373
1986–87370308[γ]0480
1987–883015[β]0351
1988–893316[α]0391
Σύνολο251116135029212
Μαρσέιγ1989–90Λιγκ 1370208[β]0470
1990–91190105[β]1251
Σύνολο56030131721
Σύνολο487369148154438
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Εμφανίσεις στο Κύπελλο UEFA
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Εμφανίσεις στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο
  3. Εμφανίσεις στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης

Διεθνής Επεξεργασία

Γαλλία
ΧρονιάΕμφανίσειςΓκολ
198040
198150
1982120
198340
1984100
198540
1986111
198710
198810
Σύνολο521

Προπονητικά στατιστικά Επεξεργασία

Τελευταία ενημέρωση: 7 Απριλίου 2012
Προπονητικό ρεκόρ ανά ομάδα και θητεία
ΟμάδαΑπόΜέχριΡεκόρ
ΑΓΝΙΗΝ%
Λυών1 Ιουλίου 199330 Ιουνίου 1995&0000000000000085.00000085&0000000000000042.00000042&0000000000000020.00000020&0000000000000023.00000023&0000000000000049.41000049,41
Μονακό1 Ιουλίου 199531 Δεκεμβρίου 1998&0000000000000170.000000170&0000000000000092.00000092&0000000000000037.00000037&0000000000000041.00000041&0000000000000054.12000054,12
Φούλαμ9 Απριλίου 200017 Απριλίου 2003&0000000000000145.000000145&0000000000000067.00000067&0000000000000037.00000037&0000000000000041.00000041&0000000000000046.21000046,21
Μπεσίκτας31 Οκτωβρίου 200515 Μαΐου 2007&0000000000000082.00000082&0000000000000043.00000043&0000000000000016.00000016&0000000000000023.00000023&0000000000000052.44000052,44
Μπορντώ25 Μαΐου 20107 Μαΐου 2011&0000000000000038.00000038&0000000000000012.00000012&0000000000000015.00000015&0000000000000011.00000011&0000000000000031.58000031,58
Σανγκχάι Σενχούα1 Ιανουαρίου 201215 Απριλίου 2012&0000000000000005.0000005&0000000000000001.0000001&0000000000000002.0000002&0000000000000002.0000002&0000000000000020.00000020,00
Σύνολο&0000000000000525.000000525&0000000000000257.000000257&0000000000000127.000000127&0000000000000141.000000141&0000000000000048.95000048,95

Τίτλοι και διακρίσεις Επεξεργασία

Ως παίκτης Επεξεργασία

Συλλογικές Επεξεργασία

Μπορντώ

Μαρσέιγ

  • Λιγκ 1: 1989–90, 1990–91

Διεθνές Επεξεργασία

Γαλλία

Ατομικές Επεξεργασία

Ως προπονητής Επεξεργασία

Συλλογικές Επεξεργασία

Μονακό

Φούλαμ

Μπεσίκτας

Ατομικές Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Entreprise Canelle à Cassis (13260)» [Company Canelle in Cassis (13260)]. Figaro Entreprises (στα Γαλλικά). Société du Figaro. 16 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2019. 
    «Jean Tigana». BFM Business (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2019. 
  2. 2,0 2,1 «Tigana: Jean Amadou Tigana: Manager». BDFutbol. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2019. 
  3. «20 VOLANTES DEFENSIVOS QUE HICIERON HISTORIA». Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2024. 
  4. «Europe - Player of the Century». Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2023. 
  5. 5,0 5,1 5,2 «Tigana named as Fulham boss». news.bbc.co.uk. 9 Απριλίου 2000. http://news.bbc.co.uk/2/hi/sport/football/707119.stm. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2020. 
  6. O'Connor, Robert (5 Ιουνίου 2015). «The Team Dismantled by War: Red Star Belgrade's Final European Triumph». www.vice.com. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2020. 
  7. «Dévoué à la cause du Mali». 
  8. «European Footballer of the Year ("Ballon d'Or") 1984». Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2023. 
  9. «Tigana sacked by Fulham». The Scotsman. UK. 18 Απριλίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2007. 
  10. Milmo, Cahal (13 Νοεμβρίου 2004). «Fayed must pay £2.5m to ex-Fulham manager». The Independent (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2007. https://web.archive.org/web/20071114233451/http://news.independent.co.uk/uk/legal/article20102.ece. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2007. 
  11. «Jean Tigana appointed Bordeaux coachdate=2010-05-25». BBC Sport (BBC). 25 Μαΐου 2010. http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/8702854.stm. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2010. 
  12. «Tigana – " J'arrête "» (στα γαλλικά). FC Girondins de Bordeaux. 2011-05-07. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2011. https://web.archive.org/web/20110511070236/http://www.girondins.com/tigana-jarrete.html. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2011. 
  13. «Jean Tigana steps down as Bordeaux coach». Goal.com. 2011-05-07. http://www.goal.com/en/news/90/france/2011/05/07/2476125/jean-tigana-steps-down-as-bordeaux-coach. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2011. 
  14. Ζαν Τιγκανά στην ιστοσελίδα National-Football-Teams.com
  15. «France - Footballer of the Year». RSSSF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2015. 
  16. Courtney, Barrie (14 Αυγούστου 2004). «European Championships - UEFA Teams of Tournament». RSSSF. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2015. 
  17. «Fulham force draw». BBC Sport. 13 Αυγούστου 2002. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/2188318.stm. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


🔥 Top keywords: Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και ΦιλίαςColdplayΕλληνικές ευρωεκλογές 2019Φρέντι ΜπελέρηςΠύλη:ΚύριαΕλληνικές ευρωεκλογές 2024Κόσμος (πολιτικό κόμμα)Νίκη (πολιτικό κόμμα)Άλμα εις μήκοςΜίλτος ΤεντόγλουΕλληνική ΛύσηΕλληνικές βουλευτικές εκλογές Ιουνίου 2023Νέα Αριστερά (Ελλάδα)Πέτρος Σ. ΚόκκαληςΜανώλης ΦράγκοςΕλληνικές βουλευτικές εκλογές Μαΐου 2023Κατάλογος των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Ελλάδα, 2019-2024Λούης ΤσάτουμαςΚυριάκος ΒελόπουλοςΕυρωπαϊκό ΚοινοβούλιοΚατάλογος των Ελληνικών ρεκόρ στον στίβοΕυρωεκλογές 2024Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό ΚοινοβούλιοΠροοδευτική Συμμαχία Σοσιαλιστών και ΔημοκρατώνΑνανεώστε την ΕυρώπηΕιδικό:ΑναζήτησηΚατάλογος πολιτικών κομμάτων της ΕλλάδαςΕυρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές (πολιτική ομάδα)Δημήτρης ΤσιόδραςΠλεύση ΕλευθερίαςΒαγγέλης ΜαρινάκηςΕλίζα ΒόζεμπεργκΝίκος Παππάς (καλαθοσφαιριστής)Μαρίν Λε ΠενΣτέφανος ΚασσελάκηςΦωνή ΛογικήςΚοινοβουλευτική Ομάδα Ταυτότητας και ΔημοκρατίαςΈλενα ΚουντουράΕλεονώρα Μελέτη