Αντρ-ε-Λουάρ

Ο νομός Αντρ-ε-Λουάρ είναι ένας από τους τους 6 νομούς ( Αντρ-ε-Λουάρ, Ερ-ε-Λουάρ, Αντρ, Σερ, Λουάρ-ε-Σερ και Λουαρέ) της διοικητικής περιοχής Σαντρ-Βαλ-ντε Λουάρ. Συνορεύει στα βόρεια με το νομό Σαρτ, στα βορειοανατολικά με το νομό Λουάρ-ε-Σερ, νοτιοανατολικά με το νομό Αντρ, νοτιοδυτικά από το νομό Βιέν και δυτικά με το νομό Μαιν-ε-Λουάρ. Έχει έκταση 6.124 τετραγωνικά χιλιόμετρα και βρίσκεται στο νότιο άκρο του λεκανοπεδίου του Παρισιού.

Ο ποταμός Λίγηρας διασχίζει το νομό από ανατολικά προς δυτικά, διαρρέει την πρωτεύουσα του νομού Τουρ και χωρίζει την περιοχή σε δύο μέρη. Άλλοι μεγάλοι ποταμοί είναι οι Σερ, Αντρ και Βιέν που συμβάλλουν με τον Λίγηρα μέσα στο νομό.

Το υψόμετρο ποτέ δεν υπερβαίνει τα 200 μέτρα. Είναι αρκετά λοφώδης στο νότο, κοντά στα ποτάμια, ενώ ο βορράς παραμένει επίπεδος. Η βόρεια όχθη κατά μήκος του Λίγηρα είναι λίγο πιο λοφώδης.

Το κλίμα είναι εύκρατο με θερμά καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες.

Ο νομός Αντρ-ε-Λουάρ είναι ένας από τους αρχικά 83 νομούς (σήμερα 101) που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης στις 4 Μαρτίου 1790. Δημιουργήθηκε από την ιστορική επαρχία Τουραίν και το ανατολικό τμήμα του Ανζού.

Η πρωτεύουσα Τουρ, κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα, αποτέλεσε προπύργιο του Χριστιανισμού και της διάδοσής του από τότε που ο Σαιν-Μαρτέν έγινε επίσκοπος γύρω στο 375. Από τα μέσα του 15ου αιώνα, η βασιλική Αυλή εγκαταστάθηκε στην κοιλάδα του Λίγηρα και η Τουρ σε ορισμένες περιπτώσεις έγινε πρωτεύουσα της Γαλλίας,^[3] πρώτα κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου, αλλά και κατά τους Θρησκευτικούς πολέμους, από το 1588, όπως αποφασίστηκε από τον βασιλιά Ερρίκο Γ΄ μετά την Ημέρα των Oδοφραγμάτων. Η συμβολή του ποταμού Λίγηρα και του ποταμού Σερ έγινε κέντρο παραγωγής μεταξιού και άλλων ειδών πολυτελείας, συμπεριλαμβανομένου του εμπορίου κρασιού, δημιουργώντας μια ευημερούσα αστική τάξη.

Μετά τη δημιουργία του νομού το 1790 ο νομός παρέμεινε πολιτικά συντηρητικός, όπως κατέγραψε ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ σε πολλά από τα μυθιστορήματά του. Η συντηρητική Τουρ αρνήθηκε να καλωσορίσει τους σιδηρόδρομους οι οποίοι, κατεύθυναν τις γραμμές τους μέσω του Σαιν-Πιερ-ντε-Κορ στην ανατολική άκρη της πόλης. Για το μεγαλύτερο μέρος του 19ου αιώνα, ο νομός ήταν αγροτική περιοχή αλλά προς το τέλος του αιώνα άρχισε η εκβιομηχάνιση της περιοχής.

Το 1920 στο Συνέδριο της Τουρ δημιουργήθηκε το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γαλλίας. Μέχρι το 1920, το Σαιν-Πιερ-ντε-Κορ είχε γίνει ένας σημαντικός σιδηροδρομικός κόμβος και κέντρο σιδηροδρομικών εργαστηρίων: είχε επίσης αποκτήσει φήμη ως προπύργιο αλληλεγγύης της εργατικής τάξης.

Μετά τη νίκη των Συμμάχων στη μάχη του Βατερλώ (18 Ιουνίου 1815), ο νομός κατελήφθη από τον πρωσικό στρατό από τον Ιούνιο 1815 έως τον Νοέμβριο 1818.

Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ο νομός κόπηκε στα δύο από τη γραμμή οριοθέτησης.

Ο νομός Αντρ-ε-Λουάρ χωρίζεται σε 3 διοικητικά διαμερίσματα, 19 καντόνια και 272 κοινότητες.

Οι μεγαλύτερες πόλεις του νομού Αντρ-ε-Λουάρ είναι:

Στο νομό Αντρ-ε-Λουάρ είναι πολύ ανεπτυγμένη η αμπελοκαλλιέργεια. Από τα σταφύλια του παράγονται τα ονομαστά κρασιά Βουβραί, Μπουργκέιγ και Μοντλουί.

Οι βιομηχανίες της περιοχής, χημικές, φαρμακευτικές και ηλεκτρικών ειδών, είναι συγκεντρωμένες στην Τουρ.

Στην Αβουάν υπάρχει σταθμός πυρηνικής ενέργειας.^[4]

Η περιοχή είναι γνωστή ως «κήπος της Γαλλίας». Η αντίθεση ανάμεσα στις εύφορες κοιλάδες και στα οροπέδια που τις χωρίζουν είναι εντυπωσιακή. Στις κοιλάδες, που είναι γεμάτες βοσκότοπους, οπωρώνες, αμπελώνες και κήπους βρίσκονται τα πιο φημισμένα κάστρα-πύργοι της Γαλλίας, στα οποία συγκαταλέγονται Αμπουάζ, Σενονσώ, Λος, Αζαί-λε-Ριντώ, Λανγκαί και Σινόν. Τουριστικό κέντρο είναι η πρωτεύουσα Τουρ.^[5]

Στην περιοχή βρίσκονται τρία από Τα πιο όμορφα χωριά της Γαλλίας: το Μοντρεζόρ, το Καντ-Σαιν-Μαρτέν και το Κρισέ-συρ-Μανς. 

• 
  Σινόν
• 
  Κάστρο ντ'Αζαί-λε-Ριντώ
• 
  Κάστρο του Αμπουάζ
• 
  Μοντρεζόρ
• 
  Κάστρο του Σενονσώ
• 
  Κάστρο του Σενονσώ
• 
  Ο καθεδρικός ναός της Τουρ

• Η επίσημη σελίδα του νομού (στα γαλλικά)
• Τουριστικός οργανισμός