Helen Hayes
Helen Hayes MacArthur (10. oktobar 1900 – 17. mart 1993)[1] bila je američka glumica čija je karijera trajala 82 godine. Na kraju je dobila nadimak "Prva dama američkog teatra" i bila je druga osoba i prva žena koja je osvojila Emmy, Grammy, Oscar i Tony (EGOT). Bila je i prva osoba koja je osvojila trostruku glumačku krunu. Dobila je Predsjedničku medalju slobode, najveću američku civilnu čast, od predsjednika Ronalda Reagana 1986.[2] Godine 1988. odlikovana je Državnom medaljom za umjetnost.
| Helen Hayes | |
|---|---|
 | |
| Ime pri rođenju | Helen Hayes Brown |
| Rođenje | 10. oktobar 1900. Washington, D.C., SAD |
| Smrt | 17. mart 1993 (92 godine) Nyack, SAD |
| Godine rada | 1905–1987 |
| Suprug/a | Charles MacArthur (1928; umro 1956) |
Godišnja nagrada Helen Hayes, koje od 1984. priznaju izvrsnost u profesionalnom pozorištu u širem Washingtonu, D.C, je nazvana po njoj. Godine 1955. nekadašnji teatar Fulton u 46. ulici u pozorišnoj četvrti New Yorka preimenovan je u "Helen Hayes Theatre". Kada je taj prostor srušen 1982, obližnje Malo pozorište preimenovano je u njenu čast. Helen Hayes se smatra jednom od najvećih vodećih dama pozorišta 20. stoljeća.[3]
Filmografija uredi
Reference uredi
- ^ Helen Hayes u Encyclopædia Britannica
- ^ Reagan, Ronald."Ronald Reagan: Remarks at the Presentation Ceremony for the Presidential Medal of Freedom – May 12, 1986" presidency.ucsb.edu, May 12, 1986, accessed August 27, 2011
- ^ "Helen Hayes: A Remembrance – Washington Theatre Guide – TheatreWashington – Helen Hayes Awards". Arhivirano s originala, 2. 8. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2016.
- ^ Murphy, Donn B.; Moore, Stephen (1993). Helen Hayes: A Bio-Bibliography. Westport, Connecticut: Greenwood Press. str. 153. ISBN 978-0-313-27793-1.
- ^ "Miss Hayes and Films". The New York Times. 15. 3. 1931. Pristupljeno 28. 11. 2015.
I'm afraid my former career in the movies doesn't mean much, but when I was 8 years old and had just made my first stage appearance, in a Lew Fields musical show, 'Old Dutch', my mother took me over to the old Vitagraph studio in Brooklyn. I had long curls and they let me play the juvenile lead in two pictures in support of Jean, the collie. Jean was the most famous dog of the day and I was very thrilled.
Dodatna literatura uredi
- Mosel, Tad and Macy, Gertrude. Leading Lady: The World and Theatre of Katharine Cornell(1978), Little, Brown & Co, Boston, ISBN 0-316-58537-8
- Murphy, Donn B. and Moore, Stephen. Helen Hayes; A Bio-Bibliography (1993)
- Kennedy, Harold J. No Pickle, No Performance. An Irreverent Theatrical Excursion from Tallulah to Travolta, Doubleday & Co. (1978)
Vanjski linkovi uredi
| Commons ima datoteke na temu: Helen Hayes |
- Helen Hayes na IMDb-ju