Даніла I Петравіч

Даніла I Петравіч (6 чэрвеня 1826 — 13 жніўня 1860) — першы князь Чарнагорыя з 1852 па 1860 з дынастыі Петравічаў-Негашаў.

Даніла I Петравіч
сербск.: Данило I Петровић
Сцяг1-ы Князь Чарнагорыі
1 сакавіка 1852 — 13 жніўня 1860
Папярэдніктытул заснаваны
ПераемнікНікола I Петравіч
Нараджэнне25 мая 1826(1826-05-25)[1][2][…]
Смерць13 жніўня 1860(1860-08-13)[1] (34 гады)
РодПетравічы-Негашы[d]
БацькаStanko Petrovic-Njegoš[d][3]
МаціChristina Vrbitsa[d][3]
ЖонкаДарынка Петравіч-Негаш[d][4]
Дзеціняма
ВеравызнаннеПраваслаўе
МанаграмаМанаграма
Узнагароды
ордэн Святой Ганны I ступені
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў сям'і Станкі Петравіча 6 чэрвеня 1826. Пасля смерці свайго дзядзькі атрымаў у спадчыну тытул уладара Чарнагорыі. 1 сакавіка 1852 была абвешчана поўная незалежнасць, і Даніла прыняў тытул князя Чарнагорыі. Забіты ў Котары 13 жніўня 1860. Яго спадчыннікам стаў пляменнік Нікола I Петравіч.

Рэформы правіць

Даніла праводзіў шэраг рэформаў, накіраваных на мадэрнізацыю племянных адносін і на павышэнне баяздольнасці чарнагорскага войска перад асманскай пагрозай. Зямельная рэформа была замацавана законнікам, зацверджаным у 1855 годзе. Рэформы сутыкнуліся з супраціўленнем на месцах, Даніла здушыў бунт клана Белапаўлавічаў.

Гл. таксама правіць

  1. а б Danilo II // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Danilo I. Petrović Njegoš // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б Lundy D. R. The Peerage
  4. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.