Аль-Біруні

Абу Райхан Мухамад ібн Ахмад аль-Біруні (перс.: ابوریحان محمد بن احمد بیرونی, узб.: Abu Rayhon Muhammad ibn Ahmad Al Biruniy) (Харэзм, 4 верасня 973 — 9 снежня 1048, Газні) — вялікі узбекскі вучоны з Харэзма, аўтар шматлікіх капітальных прац па гісторыі, геаграфіі, філалогіі, астраноміі, матэматыцы, геадэзіі, мінералогіі, фармакалогіі, геалогіі і інш. У Еўропе быў вядомы пад лацінізаваным імем Альбероніус.

Аль-Біруні
перс.: ابوریحان محمد بن احمد البیرونی
Дата нараджэння	4 верасня 973[1]
Месца нараджэння	Кят[d], Харэзм, Дзяржава Саманідаў[3]
Дата смерці	9 снежня 1048[2] (75 гадоў)
Месца смерці	Газні, Газневідская дзяржава[d]
Грамадзянства	Дзяржава Саманідаў[4] Газневідская дзяржава[d]
Род дзейнасці	філосаф, хімік, географ, універсальны чалавек, матэматык, картограф, астраном, перакладчык, антраполаг, фізік, астролаг, гісторык, мовазнавец, індолаг, пісьменнік, фармацэўт, гуманіст, батанік
Навуковая сфера	фізіка, матэматыка, астраномія, прыродазнаўчыя навукі, гісторыя, храналогія, рабочы[d], індалогія, навукі аб Зямлі, геаграфія, філасофія, картаграфія, антрапалогія, астралогія, хімія, медыцына, псіхалогія, багаслоўе, фармакалогія, гісторыя рэлігіі[d] і мінералогія
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Апрача сваёй роднай харэзмскай мовы, аль-Біруні валодаў цюркскай, фарсі, санскрытам, арабскай мовай, а таксама ведаў грэчаскую, сірыйскую мовы, іўрыт і берберскія мовы.

Большую частку свайго жыцця Аль-Біруні правёў у Газні (тэрыторыя сучаснага Афганістана), дзе працаваў пры двары султана Махмуда Газнаві і яго наступнікаў Масуда і Маўдуда. Аль-Біруні прымаў удзел у паходах Махмуда ў Індыю, дзе таксама пражыў некалькі гадоў.