Frigiya dili

Qədim Hind-Avropa dili

Frigiya dili (yun. Φρυγική γλώσσα) — Hind-Avropa dillərindən biri, Balkanlardan Kiçik Asiyaya miqrasiya edən frigiyalıların dili. Hind-Avropa dil qrupunun ayrı bir qoluna aiddir və daha çox qədim yunan dilinə bənzəyir. Dilin yunan əlifbasına oxşayan xüsusi bir əlifbası var. Frigiya dili e.ə. VIII əsrdə meydana gəlmişdir və adı canlı olaraq son dəfə V əsrdə çəkilmişdir. Buna baxmayaraq, bəzi tarixşünaslar və dilşünaslar dilin VII əsrərəb yürüşlərindən sonra məhv olduğunu irəli sürür.

Frigiya dili
Orijinal adıyun. Φρυγική γλώσσα
ÖlkəFrigiya
RegionKiçik Asiya (Orta Şərq)
Ölü dilV və ya VII əsr
Təsnifatı

Hind-Avropa

Yunan-Frigiya[1]
YazıFrigiya əlifbası
Dil kodları
ISO 639-1
ISO 639-2
ISO 639-3xpg
IETFxpg
Glottologphry1239

Frigiya dilinin tarixinin iki dövrü var. Onlar, qədim Frigiya (e.ə. VIII–V əsrlər) və yeni Frigiyadır (b.e. I–III əsrlər). Frigiya dili üzərində elmi tədqiqatlar XIX əsrin 20-ci illərində başlamışdır.

Etimologiya

redaktə
Frigiya (çəhrayı) e.ə. IX–VII əsrlərdə

"Frigiya" və "Frigiyalılar" adları qədim yunan dilindəki ΦρυγίαΦρύγες sözlərindən törənib. Frigiya dilində xalqın adı "Bruq"lar adlanır. Bu, Balkan yarımadasında yaşayan briqlər tayfasına bənzəyir.[2][3].

Sinifləşdirmə

redaktə

Frigiya dili Hind-Avropa dil ailəsinin tərkibində olan ayrı bir qrupa – Yunan-Frigiya qrupuna aiddir.[4] Frigiya dilinə ən yaxın dillər qədim yunanqədim makendon dilləridir. Frigiya dilinin qədim yunan dili olan oxşarlıqların sayı Hind-Avropa dil ailəsindəki digər dillərdən daha çoxdur. Məsələn:[5][6][7][8][9]

  • -eyo- şəkilçisinin mövcud olması.
  • feli sifətlərə -meno- şəkilçisinin əlavə edilməsi.
  • auqementdən istifadə etməsi.

Frigiya dilinin Frakiyaerməni dillərinə yaxınlığı linqvistik maddələrdə öz əksini tapmır.[7][8][10]

Yazılış

redaktə

Antik dövrlərdə Frigiya dili yunan əlifbasına bənzər bir əlifbadan istifadə edirdi. Dildə cümlələr ya sağdan sola, ya da bustrofedon üsulu ilə yazılırdı. Sözlər bir-birlərindən üç və ya dörd nöqtədən ibarət işarələrlə ayrılırdı. Yeni Frigiya dövründə yunan əlifbası və ona bənzər əlifbalar köhnəlmişdi və artıq istifadə edilmirdi.[3][11]

Bunlara əlavə olaraq, Frigiya və qədim yunan əlifbalarının e.ə. VIII əsrin birinci yarısında yaranmış bir əlifbadan törədiyinə dair bir fərziyyə var. Bundan əvvəl Kiçik Asiyada sami hərflərindən istifadə edilirdi.[12]

Linqvistik xüsusiyyətlər

redaktə

Fonetika və fonologiya

redaktə

Qədim Frigiya dilinin samitləri:[13][14]

DodaqDişAlveolyarDamaqDamaqarxası
Partlayıcıp bt dk ɡ
Burunmn
Sürtünəns
Affrikatt͡s d͡z
Süzgünwl rj

Yeni Frigiya dövründə dz affrikatı z ilə dəyişdirildi.[15]

Qədim Frigiya dilinin saitləri:[14][15]

Yüksəliş\cərgəÖnOrtaArxa
Üsti u
Ortae o
Alta

Prahind-Avropa dillərindəki ē Frigiya dilində ā, uzun ē qoşasaitli ei monofonqlarına çevrildi. Bunlara əlavə olaraq, qoşasaitli oi, ai , au , ōiāi monofonqları da var idi.[15] Dilin tarixi boyu vurğudan azad şəkildə istifadə olunurdu və çox hərəkət edirdi. Həssas saitlər azalmağa meyilli idi.[14]

Morfologiya

redaktə

İsmin halları

redaktə

Frigiya dilində ismin ən azı dörd halı var. Onlar, adlıq, yiyəlik, yönlüktəsirlik hallarıdır.[16][17][18] İsmin sonları:[16][17]

-ā--o--i-səssiz
Ad.-a-os-is
Yiy.-as-ovo-os
Yön.-ai, -a(n)-oy, -oi-e-e(i)
Təs.-an-un-in-an
Ad. cəm-as-oi-es
Yiy. cəm-un
Yön. cəm-ias-ōs-si(n)
Təs. cəm-as

Əvəzlik

redaktə

Xüsusi əvəzliklər Frigiya dilinə aid yazılı abidələrdə bu günə gəlib çatmayıb. Hind-Avropa köklərindəki se/ote/o kimi əvəzliklərdən istifadə edilib. Nisbi ios və sual kos (kişi) və kin (orta) əvəzlikləri bu günə qədər qorunub saxlanıb.[19][20].

Tapılan yazılı abidələrdə sadəcə oyvos (bir), duoi (iki) və protos (birinci) saylarına rast gəlinib.[20]

Frigiya dilindəki fellər şəxs, say (təkdə və cəmdə), sübut (fəal və yarımpassiv), meyl (səciyyəvi, məcburi, birləşdirici) və vaxt (indiki, aorist, bitməmiş, bitmiş, gələcək) kateqoriyalarına bölünürdü.[20] Aorist auqementdən yaranmışdır. Bu, Frigiya dilini qədim yunan, erməniHind-İran dillərinə daha yaxınlaşdırır.[21]

Frigiya dilindəki yeganə feli sifət (passiv) -meno- şəkilçisinin köməyi ilə yaranmışdır.[20][21][22]

Sintaksis

redaktə

Frigiya dilindəki cümlələrin quruluşu — SOV (mübtəda – əlavə – xəbər).[20]

İstinadlar

redaktə
  1. Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmat, Martin, redaktorlar Graeco-Phrygian // Glottolog 3.0. Yena, Almaniya: Max Planck Institute for the Science of Human History. 2017.
  2. Briks, K. Phrygian // The Ancient Languages of Asia Minor. Nyu-York: Cambridge University Press. 2008. səh. 69.
  3. 1 2 Biçovski, Y. Vademecum starými indoevropskými jazyky. Praqa: Nakladatelství Univerzity Karlovy. 2009. səh. 109. ISBN 978-80-7308-287-1.
  4. Neroznak V. P. Фригийский язык. Лингвистический энциклопедический словарь. 1990. səh. 563.
  5. Vavrouşek, P. Frýžština // Jazyky starého Orientu. Praqa: Univerzita Karlova v Praze. 2010. 128–129. ISBN 978-80-7308-312-0.
  6. Fortson, B. Indo-European language and culture. An Introduction. Padstou: Blackwell Publishing. 2004. səh. 403.
  7. 1 2 Mallori, C. P.; Adams, Duqlas K. Encyclopedia of Indo-European culture. London: Fitzroy Dearborn Publishers. 1997. səh. 419. ISBN 9781884964985.
  8. 1 2 Briks, K. Phrygian // The Ancient Languages of Asia Minor. Nyu-York: Cambridge University Press. 2008. 72.
  9. Otkupşikov, Y. V. Догреческий субстрат. У истоков европейской цивилизации. Издательство СПбГУ. 2023-07-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-06-30.
  10. Vavrouşek, P. Frýžština // Jazyky starého Orientu. Praqa: Univerzita Karlova v Praze. 2010. səh. 129. ISBN 978-80-7308-312-0.
  11. Briks, K. Phrygian // The Ancient Languages of Asia Minor. Nyu-York: Cambridge University Press. 2008 . səh. 73.
  12. Yanq, R. S. =Old Phrygian Inscriptions from Gordion: Toward a History of the Phrygian Alphabet. 38 (2). Hesperia. 1969. 252–296.
  13. Briks, K. Phrygian // The Ancient Languages of Asia Minor. Nyu-York: Cambridge University Press. 2008. 74.
  14. 1 2 3 Biçovski, Y. Vademecum starými indoevropskými jazyky. Praqa: Nakladatelství Univerzity Karlovy. 2009. səh. 110. ISBN 978-80-7308-287-1.
  15. 1 2 3 Briks, K. Phrygian // The Ancient Languages of Asia Minor. Nyu-York: Cambridge University Press. 2008 . 75.
  16. 1 2 Bednarçuk, L. Język frygijski // Języki indoeuropejskie. Varşava: PWN. 1986. səh. 483.
  17. 1 2 Briks, K. Phrygian // The Ancient Languages of Asia Minor. Nyu-York: Cambridge University Press. 2008. səh. 76.
  18. Biçovski, Y. Vademecum starými indoevropskými jazyky. Praqa: Nakladatelství Univerzity Karlovy. 2009. 110–111. ISBN 978-80-7308-287-1.
  19. Briks, K. Phrygian // The Ancient Languages of Asia Minor. Nyu-York: Cambridge University Press. 2008. 76–77.
  20. 1 2 3 4 5 Biçovski, Y. Vademecum starými indoevropskými jazyky. Praqa: Nakladatelství Univerzity Karlovy. 2009. 111. ISBN 978-80-7308-287-1.
  21. 1 2 Bednarçuk, L. Język frygijski // Języki indoeuropejskie. Varşava: PWN. 1986. səh. 484.
  22. Briks, K. Phrygian // The Ancient Languages of Asia Minor. Nyu-York: Cambridge University Press. 2008. səh. 77.

Ədəbiyyat

redaktə

Xarici keçidlər

redaktə