Leon Festinger

Foi autor de A Theory of Cognitive Dissonance (1957), obra na qu'espón la so teoría de la disonancia cognitiva, que revolucionó'l campu de la psicoloxía social, y que tuvo múltiples aplicaciones n'árees tales como la motivación, la dinámica de grupos, l'estudiu del cambéu d'actitúes y tomar de decisiones. Na so teoría, señala que na mente de los suxetos puede estremase una serie de conocencies o elementos (cogniciones) "... ye dicir tou lo qu'una persona sabe alrodiu de sí mesma, de la so conducta y de les sos circunstancies" y que dalgunos d'estes conocencies pueden ser contradictorios, non yá dende'l puntu de vista lóxicu, sinón tamién dende'l psicolóxicu, ente sigo, p. ex., la idea de que'l códigu de la circulación hai de ser respetáu pue tar en contradicción cola conocencia de que nesti momentu toi saltando un semáforu coloráu.

Esta contradicción ye lo que l'autor denomina disonancia cognitiva. Cuando hai disonancia cognitiva, el suxetu vese motiváu a amenorgala.

Pa ello hai de camudar la so conducta, si ello ye posible, y si nun lu ye, lo cual asocede en munchos casos (por casu al evaluar un fechu yá socedíu, pola incapacidá d'actuar sobre'l pasáu), entós va tratar de camudar les sos cogniciones o la valoración de les mesmes.

Hemos d'entrar nun conflictu con al respective de nuesa toma de decisión, pero por que ésta seya disonante precisa ser por fuercia relevante pa nós.

Esto ye, les persones escoyemos aquelles perceiciones que confirmen los nuesos pensamientos independientemente de si son fechos reales o non con tal d'amenorgar nuesa disonancia cognitiva.

• Disonancia cognitiva
• Psicoloxía social