Jìn (simplificáu: 晋语; tradicional: 晉語; pinyin: jìnyǔ ?), o jin-yu, ye una subdivisión del chinu faláu. Los llingüistes nun se ponen d'alcuerdu pa determinar el so estatus; dalgunos prefieren clasificalo sol chinu mandarín, ente qu'otros asitiar como una caña estreme ya independiente.

Jìn
晋语 (jìnyǔ)
Faláu en China
Falantes~45 millones
FamiliaSino-tibetanu

 Sinítico
  Jìn

Estatus oficial
Oficial enNengún país
Reguláu porNun ta reguláu
Códigos
ISO 639-1zh
ISO 639-2chi (B)
ISO 639-3

Estensión del jìn

Jin falar en cuasi tola provincia de Shanxi, sacante na zona baxa del valle del ríu Fen; bona parte del centru de la Mongolia Interior; según nes provincies de Hebei, Henan y Shaanxi. Dalgunes de les ciudaes que s'atopen dientro d'estes provincies inclúin a Taiyuan, Zhangjiakou, Hohhot, Jiaozuo y Yulin. En total, jin ye faláu por unos 45 millones de persones.

Igual qu'asocede con toles variedaes de chinu, hai una gran disputa ente quien consideren jin como una llingua o un dialeutu.

Comparanza léxica

editar

Los numberales en distintes variedaes de chinu jin son:[1]

GLOSATaiyuanShenmuPingyaoPROTO-JIN
'1'iəʔ2iəʔ4iɐ̞ʔ13*iəʔ7
'2'ər45ʌɯ53ər35*ər53
'3'11213sɑŋ13*sɑŋ?
'4'sɿ45sɿ53sɿ35*si⁵
'5'vu53vu213oɐ̞ʔ~o53*wu?
'6'liəo53liəo53liəo35*liəo53?
'7'tsʰiəʔ2tsʰiəʔ4tsʰiɐ̞ʔ13*tsʰiəʔ³
'8'paʔ2paʔ4pɐ̞ʔ13*paʔ³
'9'tɕiəo53tɕiəo213tɕiəo53*tɕiəo53
'10'4ʂəʔ4ʂɐ̞ʔ53*ʂəʔ4

Referencies

editar

Bibliografía

editar
  • Hou Jingyi 侯精一 y Shen Ming 沈明 (2002). Jin-yu (晋语). En Hou Jingyi 侯精一 (Ed.) Xiandai Hanyu Fangyan Gailun 现代汉语方言概论. Shanghai: Shanghai Education Press. ISBN 7-5320-8084-6.