Chinu jin
Jìn (simplificáu: 晋语; tradicional: 晉語; pinyin: jìnyǔ ?), o jin-yu, ye una subdivisión del chinu faláu. Los llingüistes nun se ponen d'alcuerdu pa determinar el so estatus; dalgunos prefieren clasificalo sol chinu mandarín, ente qu'otros asitiar como una caña estreme ya independiente.
![]() 晋语 (jìnyǔ) | |
---|---|
Faláu en | ![]() |
Falantes | ~45 millones |
Familia | Sino-tibetanu Sinítico |
Estatus oficial | |
Oficial en | Nengún país |
Reguláu por | Nun ta reguláu |
Códigos | |
ISO 639-1 | zh |
ISO 639-2 | chi (B) |
ISO 639-3 | |
![]() Estensión del jìn |
Jin falar en cuasi tola provincia de Shanxi, sacante na zona baxa del valle del ríu Fen; bona parte del centru de la Mongolia Interior; según nes provincies de Hebei, Henan y Shaanxi. Dalgunes de les ciudaes que s'atopen dientro d'estes provincies inclúin a Taiyuan, Zhangjiakou, Hohhot, Jiaozuo y Yulin. En total, jin ye faláu por unos 45 millones de persones.
Igual qu'asocede con toles variedaes de chinu, hai una gran disputa ente quien consideren jin como una llingua o un dialeutu.
Comparanza léxica
editarLos numberales en distintes variedaes de chinu jin son:[1]
Referencies
editarBibliografía
editar- Hou Jingyi 侯精一 y Shen Ming 沈明 (2002). Jin-yu (晋语). En Hou Jingyi 侯精一 (Ed.) Xiandai Hanyu Fangyan Gailun 现代汉语方言概论. Shanghai: Shanghai Education Press. ISBN 7-5320-8084-6.