วิธีการ เพาะพันธุ์เบียร์ด ดราก้อน

เบียร์ด ดราก้อน หรือมังกรเครา มีบุคลิกสบายๆ มีรูปร่างเหมาะมือ และมีรูปโฉมที่มีเสน่ห์ ทั้งหมดที่ว่ามานี้ทำให้เป็นสัตว์เลี้ยงที่ได้รับความนิยมมาก^{[1]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง} เบียร์ด ดราก้อนที่เป็นสัตว์เลี้ยงสามารถเพาะพันธุ์ได้ตลอดทั้งปี ดังนั้น คุณจึงสามารถเพาะพันธุ์มังกรเคราในช่วงใดก็ได้ของปี แต่หากจะแน่ใจว่าผสมติดต้องใช้เวลาและการเตรียมการจำนวนมาก ดังนั้น จงแน่ใจว่าคุณเข้าใจกระบวนการทั้งหมดเป็นอย่างดี ก่อนที่จะลงมือเพาะพันธุ์มังกรเคราของคุณ

ส่วน 1

ส่วน 1 ของ 5:

เตรียมเพาะพันธุ์เบียร์ด ดราก้อนของคุณ

ดาวน์โหลดบทความ

1
ระบุเพศเบียร์ด ดราก้อนของคุณ. มีลักษณะเฉพาะทางกายภาพหลายประการที่จะช่วยให้คุณแยกแยะเบียร์ดตัวผู้กับตัวเมียได้ ตัวผู้จะมีหัวใหญ่กว่าตัวเมีย นอกจากนี้ ขนาดเส้นรอบวงหน้าท้องระดับสะดือ (Abdominal girth) ของตัวผู้จะเล็กกว่าของตัวเมีย และจะมีตุ้มนูนแถวทวารหนักใหญ่กว่าตัวเมียอีกด้วย^{[2]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- อีกวิธีหนึ่งที่จะดูเพศ คือดูรอยนูนของอวัยวะสืบพันธุ์ของเบียร์ดตัวผู้ซึ่งมีอวัยวะเพศสองอัน (hemipenile) เพื่อจะดูเพศ จงจับเบียร์ดคว่ำหน้าบนมือคุณ แล้วค่อยๆ พับหางขึ้นไปทางด้านหลังเป็นมุม 90 องศา ทำอย่างระมัดระวังไม่ให้กระดูกสันหลังตรงส่วนหางเสียหาย หากโคนหางมีรอยนูนขึ้นมาทั้งสองด้าน บ่งชี้ว่าเป็นตัวผู้ หากไม่มีรอยนูนหรือมีรอยนูนเพียงรอยเดียวคือตัวเมีย^{[3]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
2
พาเบียร์ดของคุณไปพบสัตว์แพทย์. จำเป็นที่เบียร์ดต้องอยู่ในสภาพเหมาะสมที่สุดก่อนหน้าการเพาะพันธุ์ สัตว์แพทย์สามารถตรวจร่างกายพวกมันอย่างถี่ถ้วน และบอกให้คุณรู้ว่าพวกมันมีสุขภาพดีหรือจำเป็นต้องรักษาตัว แพทย์ยังสามารถตรวจดูด้วยว่ามังกรเคราของคุณติดเชื้ออะตาดิโนไวรัสหรือไม่ ไวรัสชนิดนี้แพร่กระจายได้ง่ายในหมู่เบียร์ด และสามารถทำให้เกิดโรคภัยที่ร้ายแรง^{[4]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- ไม่สมควรเพาะพันธุ์เบียร์ดหากผลตรวจหาเชื้ออะตาดิโนไวรัสเป็นบวก เพราะเชื้อสามารถส่งต่อจากแม่ไปสู่ลูกได้^{[5]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- จงจำใส่ใจว่าเบียร์ด ดราก้อนที่มีเชื้อไวรัสอาจจะไม่แสดงอาการในตอนทำการทดสอบ ทำให้ได้ผลลัพธ์เป็นผลลบเทียม (false negative result) ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นการดีที่จะทดสอบเบียร์ดของคุณซ้ำๆ ก่อนที่จะเพาะพันธุ์^{[6]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- ให้สัตว์แพทย์ของคุณตรวจเบียร์ดเพื่อทราบอายุ ความยาว และน้ำหนักตัว เบียร์ดซึ่งเหมาะสมที่สุดสำหรับเพาะพันธุ์นั้น ตัวผู้สมควรมีอายุอย่างน้อย 18 เดือน ส่วนตัวเมียสมควรจะมีอายุอย่างน้อย 24 เดือน^{[7]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง} ทั้งคู่สมควรมีความยาวตั้งแต่ปลายจมูกจนถึงปลายหางอย่างน้อย 18 นิ้ว ^{[8]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง} และตัวเมียสมควรหนักอย่างน้อย 350 กรัม^{[9]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
3
เสริมอาหารให้กับเบียร์ดตัวเมียของคุณ. ตัวเมียจะต้องการอาหารเสริมประจำวันซึ่งประกอบด้วยแคลเซียมกับวิตามินดี เพื่อช่วยรับประกันว่าไข่ของมันจะมีหินปูนมากพอ และมันจะไม่ขาดแคลเซียมหลังจากวางไข่ ตัวเมียยังต้องการวิตามินรวมทั่วๆ ไปด้วย ^{[10]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- เบียร์ดตัวเมียสมควรได้รับอาหารเสริมอย่างน้อยนานหลายสัปดาห์ก่อนเพาะพันธุ์^{[11]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง} จงพูดคุยกับสัตว์แพทย์ของคุณ หากมีคำถามเรื่องวิธีแทรกอาหารเสริมในอาหารของมังกรเคราตัวเมีย
4
จัดเตรียมสถานที่เพาะพันธุ์. แม้เบียร์ดตัวเมียและตัวผู้ของคุณจะอยู่ในกรงเดียวกันเพียงชั่วคราว แต่ก็มีความสำคัญที่จะจัดเตรียมสถานที่เพาะพันธุ์ ประการแรกนั้น สถานที่สมควรกว้างพอที่กิ้งก่าเคราวัยผู้ใหญ่สองตัวจะอยู่กันได้อย่างสบาย ร้านขายสัตว์เลี้ยงใกล้บ้านสามารถช่วยให้คุณตัดสินใจเรื่องขนาดกรงที่จำเป็นต้องใช้^{[12]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- ตู้ปลาทำด้วยกระจกเป็นที่นิยมมากสำหรับใช้ใส่เบียร์ด แต่ก็มีกรงชนิดอื่นๆ เช่นกัน รวมทั้งกรงทำด้วยเมลามีน และกรง PVC การใช้มุ้งลวดเป็นฝาปิดด้านบนจะป้องกันไม่ให้เบียร์ดของคุณหลบหนี และยังช่วยให้อากาศหมุนเวียนอีกด้วย^{[13]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- ใช้เทอร์โมมิเตอร์เพื่อคงอุณหภูมิโดยรวมที่ระหว่าง 77 - 88 องศาฟาเรนไฮต์ (25 - 31 องศาเซลเซียส) ในช่วงกลางวัน และประมาณ 75 องศาฟาเรนไฮต์ (24 องศาเซลเซียส) ในช่วงกลางคืน^{[14]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- ติดตั้งไฟสำหรับอาบแดด (หาซื้อได้ตามร้านขายสัตว์เลี้ยงแถวบ้านคุณ) ไว้ที่ด้านนอกของกรง เพื่อให้มีจุดรวมแสงสำหรับนอนอาบแดดในกรง ณ อุณหภูมิ 105 องศาฟาเรนไฮต์ (40.6 องศาเซลเซียส) ^{[15]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}^{[16]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- วางหลอดไฟชนิดฟูล สเปคตรัม หรือที่ให้แสงเหมือนกับแสงสว่างตามธรรมชาติ ( รังสี UVA และ UVB) ไว้เหนือกรง โดยให้อยู่สูงประมาณหนึ่งฟุต จากจุดที่พวกเบียร์ดน่าจะใช้เวลาอยู่มากที่สุด รังสี UVA และ UVB จากหลอดไฟจะช่วยให้เบียร์ดของคุณมีสุขภาพดี เพราะช่วยให้พวกมันผลิตวิตามินดี^{[17]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}^{[18]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- จัดวางพวกกิ่งไม้และก้อนหินที่ในกรง กิ่งไม้จะช่วยให้เบียร์ดมีบางสิ่งที่จะใช้ปีนป่าย และก้อนหินจะช่วยให้พวกมันมีโอกาสได้นอนพักและหลบซ่อนตัวจากกันและกัน^{[19]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
5
เตรียมกล่องสำหรับวางไข่. กล่องวางไข่คือกล่องที่เบียร์ดตัวเมียจะใช้วางไข่ สมควรเป็นกล่องพลาสติกขนาดจุแปดถึงสิบแกลลอน พร้อมฝาปิดที่มั่นใจได้ และเปิดให้อากาศหมุนเวียนได้ด้วย จงใส่ดินชั้นบนหรือดินที่ใช้ปลูกพืชในกระถาง รวมทั้งทราย ให้สูงประมาณแปดนิ้ว ^{[20]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- ดินผสมที่ใช้นั้น สมควรมีความชื้นมากพอที่จะจับตัวเป็นก้อนหลวมๆ และขุดได้ง่าย ดินไม่สมควรจะแห้งมากจนพังทลายลงมาเมื่อเบียร์ดตัวเมียพยายามจะกลบไข่^{[21]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}^{[22]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
6
ซื้อตู้ฟักไข่. คุณจำเป็นจะต้องย้ายไข่ออกจากกล่องวางไข่ และนำไปฟัก จะดีที่สุดหากคุณจะซื้อตู้ฟักไข่ที่สร้างไว้แล้วตามร้านขายสัตว์เลี้ยงแถวบ้าน เพื่อลดโอกาสที่จะเกิดความผิดพลาด ตู้ฟักไข่ยี่ห้อหนึ่ง ซึ่งนิยมใช้กันสำหรับการฟักไข่เบียร์ด ดราก้อนคือ ยี่ห้อ โฮวาบาเตอร์ (Hovabator)^{[23]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- ใช้ภาชนะบรรจุเล็ก ๆ ที่ใส่เวอร์มิคูไลท์ หรือเพอร์ไลท์ (vermiculite or perlite) (หาซื้อได้ตามร้านขายอุปกรณ์ทำสวนแถวบ้านคุณ) จนเต็ม แล้ววางลงในตู้ฟักไข่ ใช้นิ้วโป้งกดบนแต่ละชิ้นให้เป็นรอยบุ๋มตรงที่จะวางไข่ แล้วปิดด้วยฝาที่อากาศสามารถหมุนเวียนได้^{[24]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
7
หากเป็นประเทศหนาว จงเตรียมตัวเบียร์ดของคุณสำหรับจุดที่อุณหภูมิในร่างกายลดต่ำจนเข้าสู่ภาวะจำศีล (brummation). ซึ่งเป็นกระบวนการเพื่อลดอุณหภูมิ และช่วงเวลารับแสง (photoperiod) สำหรับเบียร์ด ในตอนที่เบียร์ดตัวผู้กับตัวเมียอยู่แยกกรงกันนั้น จงลดอุณหภูมิลงให้เหลือ 80 องศาฟาเรนไฮต์ (27องศาเซลเซียส) ในตอนกลางวัน และ 60 องศาฟาเรนไฮต์ (16 องศาเซลเซียส) ในตอนกลางคืน ลดช่วงเวลารับแสงของพวกมันลง: ได้รับแสง 10 ชั่วโมง และอยู่ในความมืด 14 ชั่วโมง^{[25]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- คุณอาจสังเกตเห็นว่า เบียร์ดจะกินอาหารน้อยลงและซ่อนตัวมากขึ้นเมื่อถึงจุดที่อุณหภูมิในร่างกายลดต่ำจนเข้าสู่ภาวะจำศีล (brumation) พวกมันอาจจะอาบแดดน้อยลงด้วย แต่หลังจากเลิกภาวะจำศีล พวกมันจะต้องการกลับไปกินอาหารตามปกติ^{[26]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- จุดที่อุณหภูมิในร่างกายลดต่ำจนเข้าสู่ภาวะจำศีล ( brumation) น่าจะใช้เวลาอย่างน้อยสองหรือสามเดือนก่อนจะทำการผสมพันธุ์^{[27]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
โฆษณา

ส่วน 2

ส่วน 2 ของ 5:

-ขยายพันธุ์เบียร์ด ดราก้อนของคุณ

ดาวน์โหลดบทความ

เบียร์ดทั้งคู่ของคุณอาจจะยังไม่จับคู่กันในทันที และต้องการเวลาบ้างที่จะปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ การเตรียมกรงขังให้พร้อมจะช่วยให้พวกมันสะดวกมากยิ่งขึ้น และเมื่อมังกรเคราตัวผู้พร้อมจะผสมพันธุ์ เคราจะมีสีเข้มมากขึ้นจนเป็นสีดำ^{[28]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
2
เฝ้าดูพฤติกรรมการเกี้ยวพาราสี. เบียร์ด ดราก้อนของคุณจะแสดงพฤติกรรมเกี้ยวพาราสี ก่อนจะจับคู่กันจริงๆ โดยเบียร์ดทั้งตัวผู้และตัวเมียจะเริ่มผงกหัว ตัวเมียอาจจะเริ่มโบกขาหน้าข้างหนึ่งเพื่อบ่งบอกว่าเต็มใจที่จะเพาะพันธุ์ ส่วนตัวผู้อาจกระทืบเท้าและไล่ต้อนตัวเมียไปรอบๆ กรง^{[29]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}^{[30]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- เบียร์ดทั้งคู่อาจจะกระตุกหางถี่ๆ อันเป็นพฤติกรรมหนึ่งของการเกี้ยวพาราสี^{[31]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
เพื่อจับคู่ ตัวผู้จะรีบขึ้นคร่อมหลังตัวเมีย และกัดคอของตัวเมียไว้ การกัดคอไว้ช่วยให้ตัวเมียไม่อาจวิ่งหนีไป ก่อนที่กระบวนการจับคู่จะเสร็จสมบูรณ์^{[32]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง} หลังจากนั้น ตัวผู้จะกดแนบบริเวณช่องเปิดของอวัยวะขับถ่ายของเสียและระบบสืบพันธุ์ ( cloacal region) กับของตัวเมีย^{[33]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง} กระบวนการจับคู่ทั้งหมดจะใช้เวลาเพียงสี่ห้านาทีเท่านั้น
4
หลังจากหนึ่งสัปดาห์ ให้คืนเบียร์ดกลับสู่เข้ากรงแยกกัน. มีคำแนะนำว่าหลังจากจับคู่กัน ให้ทิ้งพวกมันให้อยู่ด้วยกันนานประมาณหนึ่งสัปดาห์ หลังจากนั้น จึงจับใส่กรงแยกกันตามเดิมนานหนึ่งสัปดาห์ ก่อนจะนำกลับมาอยู่ด้วยกันอีกหนึ่งสัปดาห์สำหรับการจับคู่อีกรอบหนึ่ง คุณอาจจำเป็นต้องทำเช่นนี้หลายรอบเพื่อให้แน่ใจว่าจะประสบความสำเร็จในการจับคู่^{[34]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- ยังคงให้อาหารเสริมแก่เบียร์ดตัวเมียต่อไปหลังจากผสมพันธุ์แล้ว. ให้มันออกกำลังกายมากขึ้น และคอยดูให้อิ่มน้ำอยู่เสมอหลังการผสมพันธุ์ เพื่อช่วยให้เบียร์ดตัวเมียเตรียมตัวดียิ่งขึ้นที่จะวางไข่^{[35]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
โฆษณา

ส่วน 3

ส่วน 3 ของ 5:

ปล่อยให้ตัวเมียวางไข่

ดาวน์โหลดบทความ

1
เฝ้าดูเบียร์ดตัวเมียในกรงที่ใส่แยกกัน. ตัวเมียจะแสดงพฤติกรรมที่แสดงให้เห็นว่าพร้อมจะวางไข่ เช่น อาจเริ่มเดินกลับไปเดินมาอยู่ในกรง และมองดูกระวนกระวายเล็กๆ เบียร์ดตัวเมียอาจกินอาหารน้อยลง และขุดกรงอย่างบ้าคลั่งด้วย^{[36]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง} เมื่อเบียร์ดตัวเมียมีพฤติกรรมเช่นนี้ ให้ย้ายไปใส่ในกล่องวางไข่อย่างอ่อนโยน เพื่อให้มันสามารถวางไข่ได้
- คุณจะมองเห็นได้ง่ายเช่นเดียวกันว่าท้องของตัวเมียเต็มไปด้วยไข่ คุณจะสามารถมองเห็นเส้นกรอบรอบนอกของไข่ ซึ่งจะมองดูเหมือนกับลูกแก้วเล็กๆ^{[37]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- ตามปกติ ตัวเมียจะวางไข่ช่วงสี่ถึงหกสัปดาห์หลังการจับคู๋^{[38]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
2
ปล่อยให้เบียร์ดตัวเมียวางไข่ในกล่องวางไข่. คุณจะมองเห็นรอยขุดของเบียร์ดตัวเมียในกล่องวางไข่ เพื่อสร้างพื้นที่ๆ จะวางไข่ อาจทำได้ไม่ง่ายที่จะบอกว่ามันได้วางไข่ไปแล้วหรือยัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากคุณไม่ได้เห็นตอนวางไข่ หากเป็นเช่นนั้น คุณจะรู้ว่าตัวเมียได้ไปวางไข่ไปแล้ว ตอนมองเห็นว่าท้องของมันมองดูพองโต หรือแฟบ^{[39]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง} นำตัวเมียออกจากลังวางไข่หลังจากมันได้วางไข่แล้ว
- หากคุณคิดว่าตัวเมียยังไม่ได้วางไข่จนหมดให้พาไปพบกับสัตวแพทย์ในทันที^{[40]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง} มันอาจกำลังทุกข์ทรมานจากปัญหาไข่ติดค้าง ซึ่งเป็นอาการทางการแพทย์ที่ร้ายแรง และทำให้มันวางไข่ไม่ได้
- ตามปกติ เบียร์ดตัวเมียจะวางไข่ในช่วงบ่าย หรือ ช่วงหัวค่ำ คุณอาจต้องการจะเฝ้าดูมันในช่วงนี้ของวัน เพื่อดูว่ามันดูพร้อมหรือไม่ที่จะวางไข่^{[41]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- ตามปกตินั้น ตัวเมียจะวางไข่ประมาณ 24 ฟองในแต่ละครั้ง แต่ก็อาจวางไข่เพียงแค่ 15 ฟอง หรือมากถึง 50 ฟองได้เช่นกัน^{[42]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}^{[43]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง} ไข่ที่เป็นกลุ่มๆ เรียกว่า พวงไข่
หลังจากตัวเมียวางไข่แล้ว สมควรย้ายกลับไปใส่ในกรงแยกดังเดิม. โดยทั่วไปนั้น เบียร์ดตัวเมียไม่ได้มีความเป็นแม่มากนัก และเบียร์ดตัวเมียในที่คุมขังมีแนวโน้มที่จะไม่ปกป้องไข่ของมัน^{[44]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
โฆษณา

ส่วน 4

ส่วน 4 ของ 5:

ฟักไข่

ดาวน์โหลดบทความ

1
วางไข่ลงในตู้ฟักไข่. เพื่อจะทำเช่นนี้ ให้ยกไข่โดยใช้สองมือหรือใช้ช้อนคันหนึ่ง จำเป็นที่คุณจะต้องใช้ความอ่อนโยนอย่างที่สุด ขณะกำลังย้ายไข่ที่แม่เบียร์ดเพิ่งวางใหม่ๆ ออกจากกล่องวางไข่ ไปใส่ในตู้ฟักไข่ จงพยายามอย่างดีที่สุด ให้ไข่อยู่ในตำแหน่งเดียวกันกับตอนที่คุณพบมันในกล่องวางไข่ อาจช่วยได้หากคุณจะใช้ดินสอทำเครื่องหมายที่ปลายบนสุดของไข่ เพื่อป้องกันไม่ให้คุณวางไข่กลับหัวกลับหางโดยไม่ได้ตั้งใจตอนวางไข่ในตู้ฟักไข่^{[45]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- วางไข่แต่ละฟองลงในภาชนะบรรจุแต่ละอันในตู้ฟักไข่ ไข่สมควรแนบชิดอยู่ในรอยกดด้วยนิ้วหัวแม่มือที่คุณได้ทำไว้ก่อนหน้านี้ จงทำให้แน่ใจว่าไข่ไม่ได้ถูกปกคลุมด้วยเวอร์มิคูไลท์ หรือเพอร์ไลท์ ก่อนจะวางฝาปิดภาชนะบรรจุ^{[46]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
2
คงอุณหภูมิของตู้ฟักไข่ไว้ที่ 82 - 86 องศาฟาเรนไฮต์ (28 – 30 องศาเซลเซียส). ใช้เทอร์โมมิเตอร์แบบดิจิตัลเพื่อเฝ้าดูอุณหภูมิ หากอุณหภูมิในตู้ฟักไข่ร้อนเกินไป พวกตัวอ่อนอาจจะตายอยู่ที่ข้างในไข่ได้.^{[47]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง} ตู้ฟักไข่สมควรตั้งอยู่ในห้องที่เย็นกว่าอุณหภูมิในตู้ ห้องที่ร้อนกว่าจะเพิ่มอุณหภูมิในตู้ฟักไข่ ซึ่งจะทำให้พวกตัวอ่อนเสี่ยงจะเป็นอันตราย^{[48]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- สมควรคงความชื้นในตู้ฟักไข่ไว้ที่ประมาณ 80% จงวางชามใส่น้ำไว้ในตู้ฟักไข่เพื่อช่วยรักษาระดับความชื้น และคอยเติมน้ำหากจำเป็น^{[49]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- ตรวจสอบอุณหภูมิทุกวัน และตรวจสอบความชื้นประมาณสัปดาห์ละสองครั้ง^{[50]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
3
เฝ้าสังเกตไข่เป็นประจำ. เฝ้าสังเกตอย่างใกล้ชิดเพื่อดูว่าไข่ดูเปียกชื้นหรือแห้งเกินไป การควบแน่นของไข่อาจทำให้ตัวอ่อนถึงตายได้ จึงมีความสำคัญมากที่จะทำให้แน่ใจว่าไม่ได้มีของเหลวใดๆ เกาะบนไข่ หากไข่มองดูเปียกชื้น ให้เปิดฝาตู้ฟักไข่ออกนาน 24 ชั่วโมง เพื่อไล่ความชื้นส่วนเกิน และปล่อยให้เวอร์มิคูไลท์ หรือเพอร์ไลท์แห้ง^{[51]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- หากไข่มีรอยบุ๋ม หรือมองดูเหมือนกำลังจะยุบลง พวกมันอาจจะแห้งเกินไป จงใช้น้ำขนาดอุณหภูมิห้องสร้างความชุ่มชื้นให้กับเวอร์มิคูไลท์ แต่จงทำให้แน่ใจด้วยว่าไม่ได้ทำให้ชื้นเสียจนไข่เบียร์ดเปียก^{[52]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- ไข่ที่มีสุขภาพดีและมีตัวจะขยายใหญ่เป็นเท่าตัวจากขนาดดั้งเดิม และเปลี่ยนเป็นสีขาวแบบชอล์ก ส่วนไข่ที่มีสีเหลือง ชมพู หรือเขียวอาจจะไม่ฟักเป็นตัว^{[53]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- ไข่ที่มีเชื้อราขึ้นอาจจะฟักเป็นตัวหรือไม่ก็ได้ จงพูดคุยกับสัตวแพทย์หากคุณไม่แน่ใจว่าจะทำอย่างไรกับพวกไข่ที่ขึ้นรา
- ไข่จะเริ่มฟักภายในประมาณ 60 - 70 วัน^{[54]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
โฆษณา

ส่วน 5

ส่วน 5 ของ 5:

การฟักไข่และการดูแลเบียร์ดวัยทารก

ดาวน์โหลดบทความ

เพียงก่อนหน้าที่จะฟักเป็นตัว ไข่อาจจะเริ่มแฟบ และมีหยดน้ำเล็กๆ เกาะ การเปลี่ยนแปลงแบบนี้เป็นปกติ และไม่สมควรจะสับสนกับสัญญาณที่บ่งบอกว่าไข่ไม่สมบูรณ์ คุณยังอาจจะมองเห็นรอยกรีดยาวที่เปลือกนอกของไข่ซึ่งเกิดจากฟันบนปลายจมูกของพวกมัน เจ้าตัวน้อยจะทำรอยกรีดใหญ่พอที่มันจะเอาจมูกกับหัวทะลุขึ้นมา และจะหยุดพักประมาณหนึ่งวันในสภาพหัวยื่นออกจากไข่^{[55]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
2
หลีกเลี่ยงการช่วยให้ลูกเบียร์ด ดราก้อนโผล่ออกมาจากไข่. จงปล่อยให้เบียร์ดตัวจิ๋วฟักออกจากไข่ด้วยตัวเอง ซึ่งตามปกติจะใช้เวลาประมาณ 24 -36 ชั่วโมง คุณอาจจะสังเกตเห็นด้วยว่าไข่ทั้งหมดจะฟักเป็นตัวห่างกันหนึ่งหรือสองวัน^{[56]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- เก็บลูกเบียร์ดไว้ในตู้ฟักสำหรับ 24 ชั่วโมงแรกของชีวิต เพื่อช่วยให้พวกมันปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่^{[57]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- เก็บลูกเบียร์ด ดราก้อนตัวที่ไม่รอดทิ้งไป
3
แบ่งกลุ่มลูกเบียร์ด ดราก้อน ตามขนาด. ใช้กระดาษชำระอเนกประสงค์ชื้นๆ ปูรองพื้นกรงของพวกมัน จะช่วยให้ลูกเบียร์ดไม่ขาดน้ำในช่วงสองสามสัปดาห์แรกของชีวิต คุณยังสามารถพ่นละอองน้ำใส่พวกมันเบาๆ จนกระทั่งพวกมันเริ่มดื่มน้ำด้วยตัวเอง ในแง่ของอาหารนั้น ไข่แดงในไข่ของลูกเบียร์ด ดราก้อนแต่ละตัว จะช่วยให้มันมีสารอาหารอยู่ได้อีกสี่ห้าวัน ดังนั้น คุณสามารถรอจนถึงวันที่สามเพื่อที่จะป้อนอาหารจริงๆ ให้กับพวกมัน (จิ้งหรีด ผักสีเขียวสับละเอียด)^{[58]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- คุณจะต้องใช้ตู้ปลาขนาดความจุอย่างน้อย 20 แกลลอนเพื่อใส่ลูกเบียร์ด และพวกมันจะต้องการตู้ปลาขนาดใหญ่มากขึ้นเมื่อเติบโตขึ้น^{[59]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- จัดหาอาหารจำนวนมากพอให้กับลูกๆ เบียร์ด พวกมันจะได้ไม่ต้องเริ่มแทะเล็มหางหรือนิ้วเท้าของกันและกัน ^{[60]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
- แยกลูกเบียร์ด ดราก้อนที่ตัวใหญ่กว่าและมีลักษณะเด่นกว่าออกไปไว้ต่างหาก เพื่อพวกที่ตัวเล็กกว่าจะสามารถกินอาหารได้ ^{[61]Xแหล่งข้อมูลอ้างอิง}
โฆษณา