《松樹之歌》(加利西亞文:Os Pinos)係西班牙加利西亞大區嘅正式區歌,由愛德華度·龐達(Eduardo Pondal)作詞(選自佢首詩《松樹輓歌》,Queixumes dos pinos),帕斯夸·韋加(Pascual Veiga)作曲。1907年喺古巴亞灣拿首演。1977年加利西亞大區政府正式用呢首做區歌。
加利西亞文 Os Pinos Que din os rumorosos na costa verdecente, ó raio transparente do prácido luar? Que din as altas copas de escuro arume harpado co seu ben compasado monótono fungar? Do teu verdor cinguido e de benignos astros, confín dos verdes castros e valeroso chan, non deas a esquecemento da inxuria o rudo encono; desperta do teu sono fogar de Breogán. Os bos e xenerosos a nosa voz entenden, e con arroubo atenden o noso rouco son, mais só os iñorantes, e féridos e duros, imbéciles e escuros non os entenden, non. Os tempos son chegados dos bardos das idades que as vosas vaguidades cumprido fin terán; pois onde quer, xigante a nosa voz pregoa a redenzón da boa nazón de Breogán.
| 粵語意譯 《松樹之歌》 寧靜嘅月光, 散發出透明嘅光線。 喺翠綠色嘅海岸上面, 大家靜靜咁講緊乜嘢? 黑暗裡面嘅高大松樹 樹枝互相摩擦, 聲音和諧但係單調, 佢等講緊乜嘢? 綠色嘅樹枝同溫柔嘅星星 將你束縛著; 綠色嘅城堡同豐饒嘅大地 唔想你離開。 曾經嘅傷痛,就算點痛 都唔可以忘記。 布利奧根王嘅故土啊, 蘇醒嘅時候到嘞! 慷慨嘅好人 聽得明我等嘅說話。 佢等重會好心急咁 傾聽我等粗鄙嘅話語。 而唔明白我等嘅 祇有嗰啲自大嘅人、 野蠻嘅人、冷漠嘅人、 愚蠢嘅人同埋黑暗嘅人! 古代嘅詩人曾經預見, 如今我等嘅時代已經來到, 你等當中嘅飄零燕, 都要落葉歸根。 我等震耳欲聾嘅聲音 從每個角落一齊宣佈: 布利奧根王嘅好民族, 一定會得到救贖!
|