Sindròm de Stendhal
Lo sindròm de Stendhal, apelat maitot " sindròm de Florença ", es una malaudia psicosomatica qui provòca de las acceleracions dau ritme cardiac, daus vertiges, de las sufocacions veire de las allucinacions chas quauqu'unas personas exposadas a una subrecharja d’obras d’art1. Queu sindròm, pro rare, fai partida de çò que podem apelar los trobles dau viatge o sindròms dau viatjaire.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3d/Stendhal.jpg/200px-Stendhal.jpg)
Origina
modificar![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/85/9754_-_Firenze_-_L%27Arno_e_gli_Uffizi_-_Foto_Giovanni_Dall%27Orto%2C_27-Oct-2007.jpg/200px-9754_-_Firenze_-_L%27Arno_e_gli_Uffizi_-_Foto_Giovanni_Dall%27Orto%2C_27-Oct-2007.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/47/Florence_-_7032.jpg/200px-Florence_-_7032.jpg)
Queu sindròm es apelat entau en referença a l'experiencia viscuda per l’escrivan francés Stendhal pendent son viatge en Itàlia, a Florença, en 1817. Escriguet alora : "Era arribat a queu ponh d’emocion ente s'encontren las sensacions celestas balhadas per los Beus Arts e los sentiments passionats. En sortir de Santa Croce, avia un batament de cuer, la vita era achabada chas me, marchava emb la crenta de tombar." Roma, Nàpols e Florença, (edicions Delaunay, París - 1826, tome II, p. 102).
Bibliografia
modificar- (it) Graziella Magherini, La sindrome di Stendhal. Il malessere del viaggiatore di fronte alla grandezza dell'arte, ed. Ponte alle Grazie ISBN 8879286145Error d'escript : lo modul « check isxn » existís pas.