Մենուախինիլի, Ուրարտական բերդաքաղաք, ռազմական, վարչատնտեսական և մշակութային կենտրոն։ Կառուցել է Մենուա թագավորը (մ․ թ․ ա․ 810—786) Մեծ Մասիսի հյուսիսային ստորոտին, Երասխ (Արաքս) գետի աջ ափին (այժմյան Դաշբուոուն գյուղի մոտակայքում)։ Մենուախինիլին դարձել է Հայկական լեռնաշխարհի հյուսիսային շրջանները ուրարտական պետության մեջ միավորելու հենակետ։ Մենուախինիլիի շրջակայքում գտնված երեք արձանագրությունները պատմում են Էրիկուախի երկրի գրավման, Մենուախինիլիի հիմնադրման ու Խալդիի տաճարի կառուցման մասին։ Հուշարձանախումբը ուսումնասիրել են Մ․ Վ․ Նիկոչսկին, Ա․ Ա․ Իվանովսկին։ Համանուն մի այլ քաղաք Մենուան կառուցել է Վանա լճի հարավային ափին (հիշատակված է Աղթամարի ջրանցքի շինարարության մասին արձանագրության մեջ)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 464)։  |
|
