Justiniano la 1-a

Justiniano la 1-a aŭ Justiniano la granda (latine Flavius Petrus Sabbatius Iustinianus) (ĉ. 483 – ĉirkaŭ 14-a de novembro 565) estis imperiestro de la Orient-Romia Imperio ekde 527 ĝis sia morto. Li estis la dua membro de la justinida dinastio, post la morto de sia onklo Justino la 1-a kaj edzo de Teodora la 1-a. Lia kortega historiisto estis Prokopio el Cezareo.

Justiniano la 1-a
Persona informo
Flavius Petrus Sabbatius Iustinianus Φλάβιος Πέτρος Σαββάτιος Ιουστινιανός Flāvius Petrus Sabbatius Jūstīniānus
Naskonomo	Petrus Sabbatius
Naskiĝo	11-an de majo 482 (0482-05-11) en Taurision (Serbia), Dardania,  Bizanca imperio
Morto	14-an de novembro 565 (0565-11-14) (83-jaraĝa) en Konstantinopolo
Tombo	Preĝejo de la Sanktaj Apostoloj Konstantinopolo vd
Religio	Orienta Kristanismo • Kalcedonia kristanismo • kristanismo vd
Lingvoj	latina vd
Ŝtataneco	Bizanca imperio vd
Familio
Dinastio	justinida dinastio vd
Patro	nekonata valoro kaj Justino la 1-a vd
Patrino	Vigilantia vd
Gefratoj	Vigilantia (la pli juna) vd
Edz(in)o	Teodora la 1-a vd
Infanoj	Teodoro vd
Profesio
Okupo	leĝfaristo imperiestro politikisto verkisto vd
Postenoj Postenoj Bizanca imperiestro (527–565) senatano en la Antikva Romo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Li finis la militon kontraŭ la persoj per la tiel nomata "eterna paco" (532), por rekonkerigi kunhelpe de Belizaro kaj Narses la okcidentan regnon: Nordafrikon 535, Italion 553, Sudhispanion 554. Kaŭze de ekonomia kaj financa trostreĉoj la ŝtato ŝuldiĝis.

Li estas konsiderata sanktulo inter Ortodoksismo.