Francis Picabia

Francis-Marie Martinez PICABIA (naskiĝinta la 28-an de januaro, 1879 - mortinta la 30-an de novembro, 1953) estis bone konata pentristo kaj poeto, kiu naskiĝis de franca patrino kaj hispana patro, kiu estis ataŝeo ĉe la kuba legacio en Parizo.

Francis Picabia
Persona informo
Francis Picabia
Naskonomo	François Marie Martinez Picabia
Naskiĝo	22-an de januaro 1879 (1879-01-22) en Parizo
Morto	30-an de novembro 1953 (1953-11-30) (74-jaraĝa) en Parizo
Tombo	Tombejo de Montmartre vd
Etno	Francoj vd
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Francio vd
Alma mater	École nationale supérieure des arts décoratifs (en) Collège Stanislas Académie de La Palette (en) vd
Familio
Edz(in)o	Gabriële Buffet-Picabia (en) (1909–1930) vd
Infanoj	Laure Marie Catalina Martinez-Picabia (en) , Gabrielle Martinez-Picabia (en) , Gabriel François Martinez-Picabia (en) , Vincent Martinez-Picabia (en) vd
Profesio
Alia nomo	Udnie vd
Okupo	pentristo poeto desegnisto scenaristo verkisto skulptisto vd
Laborkampo	Pentrado vd
Aktiva en	Parizo • Barcelono • Nov-Jorko vd
Verkado
Verkoj	Q2413412 ❦ Q3224380 ❦ Q3363223 vd
Honorigoj Honorigoj  Kavaliro de Honora Legio vd
En TTT	Oficiala retejo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Naskiĝinte en Parizo, li studis ĉe la École des Beaux-Arts kaj la École des Arts Decoratifs. Komence de sia kariero, de 1903 ĝis 1908, li influiĝis per la impresionisma pentrado de Alfred Sisley. De 1909, li ekinfluiĝis per la kubistoj kaj la Ora Sekcio (Section d'Or).

Ĉirkaŭ 1911 li ekmembriĝis en la Grupo de Puteaux, kiu renkontiĝadis ĉe la ateliero de Jacques Villon en la vilaĝo Puteaux. Tie li amikiĝis kun la artisto Marcel Duchamp. Iuj el la grupa membraro estis Guillaume Apollinaire, Albert Gleizes, Roger de La Fresnaye, Fernand Léger kaj Jean Metzinger.

De 1913 ĝis 1915, Picabia vojaĝis al Novjorko plurfoje kaj aktive partoprenis la avangardajn artomovadojn, enplektante modernan arton al Usono. Tiuj jaroj povas estis karakterizataj kiel la pra-Dada epoketo de Picabia, konsistanta ĉefe el liaj portretoj mekanikoj. Poste, en 1916, dum en Barcelono li komencis sian bone konatan dadaisman revuon 391, en kiu li eldonis siajn unuajn mekanikajn desegnaĵojn. Li daŭrigis la revuon kun la helpo de Duchamp en Usono.

Picabia daŭrigis sian engaĝadon en la Dada movado tra 1919 en Zuriko kaj Parizo, antaŭ disiĝo el ĝi post evoluigo de intereso pri superrealisma arto. Denove li ŝanĝis sian stilon en 1925, kiam li reiris al figura pentrado.

Dum la 1930-aj jaroj, li fariĝis proksima amiko de Gertrude Stein. Dum la fruaj 1940-aj jaroj, li translokiĝis al la suda Francio, kie lia laboro surprize turnis sin - li produktis serion da pentraĵoj bazitaj sur nudaj kaj modaj fotoj en francaj fimagazinoj, en maleleganta stilo, kiu aperas subfosi tradician, akademian pentradon de nudoj. Antaŭ la fino de la Dua Mondmilito, li reiris al Parizo, kie li rekomencis abstraktan pentradon kaj verkadon de poezio.

Li havis amajn aferojn kun dancistinojn, kiujn pentris li.

Granda kvanto da lia verko engaĝas la mekanikan reprezentaĵon de homoj.

Granda retrospektivo de lia verko okazis ĉe la Galerie René Drouin en Parizo en printempo 1949.

Picabia amis rapidajn aŭtojn, kaj oni pretendas, ke li posedis tiel multe kiel 150 da ili.

Francis Picabia mortis en Parizo en 1953 kaj enteriĝis ĉe la Tombejo de Montmartre.

Dum freŝdataj jaroj, pentraĵo de Picabia vendiĝis por tiel multe kiel 1,6 milionoj da usonaj dolaroj.