Η Αλίκη πέρασε τα πρώτα της παιδικά χρόνια κοντά στους γονείς και τα αδέλφια της, διαμένοντας στις διάφορες βρετανικές βασιλικές κατοικίες.[8] Είχε στενή σχέση με τα μεγαλύτερα αδέλφια της, Βικτωρία και Αλβέρτο Εδουάρδο. Η εκπαίδευσή της περιλάμβανε πρακτικές δραστηριότητες, όπως δημιουργία κεντημάτων και ξυλόγλυπτων, καθώς και εκμάθηση γαλλικών και γερμανικών.
Ήταν στο πλευρό της εκ μητρός γιαγιάς της, Δούκισσας του Κεντ, κατά τη διάρκεια της ασθένειάς της και, μετά το θάνατό της το 1861, στάθηκε στο πλευρό της μητέρας της. Λίγους μήνες μετά, όταν ο πατέρας της, Αλβέρτος, διαγνώστηκε με τυφοειδή πυρετό τον Δεκέμβριο 1861 η Αλίκη τον φρόντιζε μέχρι το θάνατό του στις 14 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους.[8]
Μετά το θάνατό του, η βασίλισσα Βικτωρία εισήλθε σε μια περίοδο έντονου πένθους και η Αλίκη πέρασε τους επόμενους έξι μήνες ενεργώντας ως ανεπίσημη γραμματέας της μητέρας της μαζί με τη νεότερη αδελφή της, Λουίζα.[8]
Την 1η Ιουλίου 1862, κι ενώ η βασιλική οικογένεια ήταν ακόμα σε πένθος, η δεκαεννιάχρονη Αλίκη παντρεύτηκε τον εικοσιπεντάχρονο Γερμανό πρίγκιπα Λουδοβίκο της Έσσης, διάδοχο του Μεγάλου Δουκάτου της Έσσης.[8][12] Η τελετή που διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών στην Οικία Όσμπορν της Νήσου Ουάιτ, περιγράφηκε από τη βασίλισσα Βικτωρία ότι έμοιαζε περισσότερο σαν κηδεία αντί για γάμο.[8]
Η Αλίκη υπήρξε προστάτης των γυναικών και έδειξε ενδιαφέρον για τη νοσηλευτική, και ιδιαίτερα για το έργο της Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ.[8] Όταν η Έσση ενεπλάκη στον Αυστροπρωσικό Πόλεμο, η Αλίκη αφιέρωσε μεγάλο μέρος του χρόνου της στη διαχείριση των νοσοκομείων.[13]Με το πέρας των χρόνων η δημοφιλία της μειώθηκε, ενώ οι σχέσεις της με το σύζυγο και τη μητέρα της χειροτέρευαν.
Το 1873 ο μικρότερος γιος της Φρειδερίκος, γνωστός στην οικογένεια ως Φρίττι, ο οποίος έπασχε από αιμορροφιλία, πέθανε από αιμορραγία μετά από πτώση από παράθυρο. Το 1877 η Αλίκη έγινε Μεγάλη Δούκισσα μετά την άνοδο του συζύγου της στο Δουκάτο της Έσσης.[14]
Το Νοέμβριο του 1878, η διφθερίτιδα μόλυνε την αυλή της Έσσης. Το μικρότερο παιδί της, η Μαρία, πέθανε στις 16 Νοεμβρίου, ενώ τα υπόλοιπα παιδιά ανέρρωσαν. Η ίδια η Αλίκη απεβίωσε στις 14 Δεκεμβρίου 1878, ακριβώς δεκαεπτά χρόνια μετά το θάνατο του πατέρα της, σε ηλικία 35 ετών. Ήταν το πρώτο από τα τρία παιδιά της βασίλισσας Βικτωρίας που πέθαναν πριν από εκείνη. Ενταφιάστηκε στις 18 Δεκεμβρίου στο Μεγάλο Δουκικό Μαυσωλείο του Ρόζενχοε, έξω από το Ντάρμστατ.[8][15]
↑Hough, Richard (1984). Louis and Victoria: The Family History of the Mountbattens. Second edition. London: Weidenfeld and Nicolson. σελ. 28. ISBN0-297-78470-6.