วิธีการ ฝึกน้องหมาเลิกฉี่ทำเครื่องหมาย

ดาวน์โหลดบทความ

ดาวน์โหลดบทความ

ภายในบทความนี้:

เป็นจ่าฝูงเพื่อควบคุมการฉี่ทำเครื่องหมาย

ตัดเหตุผลอื่นๆ ที่น้องหมาจะฉี่ทำเครื่องหมาย

ใช้มาตรการป้องกันต่างๆ

ป้องกันการฉี่ทำเครื่องหมายที่มีสาเหตุจากความวิตกกังวล

แสดงเพิ่มอีก 1...

แสดงน้อยลง...

บทความที่เกี่ยวข้อง

ข้ออ้างอิง

น้องหมาฉี่ทำเครื่องหมายด้วยหลากหลายเหตุผล เพื่อปกป้องอาณาเขต เพื่อดึงดูดคู่ หรือเพราะกลัวและวิตกกังวล มันไม่ได้ทำเช่นนี้เพราะโกรธ อิจฉา ประสงค์ร้าย ฯลฯ และมันไม่ได้ฉี่ไม่เป็นที่เป็นทางเพราะที่บ้านฝึกมาไม่ดี การฉี่ทำเครื่องหมายเป็นเพียงพฤติกรรมตามสัญชาติญาณของสุนัขซึ่งตามปกติจะเริ่มขึ้นเมื่อถึงวัยเจริญพันธุ์ การหยุดพฤติกรรมนี้จึงทำได้ยากมากเพราะช่างแสนจะเป็นพฤติกรรมตามสัญชาติญาณ แต่ถึงกระนั้น ก็มีหลายวิธีที่จะลดหรือกำจัดให้หมดไปได้โดยสิ้นเชิง–ผ่านทางการใช้อำนาจของคุณและความเป็น "จ่าฝูง" ของคุณ ผ่านทางการใช้มาตรการป้องกันต่างๆ เพื่อลดความวิตกกังวลของน้องหมา และการสอบสวนหาสาเหตุอื่นๆ ที่มีศักยภาพจะทำให้น้องหมาทำเครื่องหมายด้วยวิธีนี้อีก

ขั้นตอน

ส่วน 1

ส่วน 1 ของ 4:

เป็นจ่าฝูงเพื่อควบคุมการฉี่ทำเครื่องหมาย

ดาวน์โหลดบทความ

1. 
   1
   เข้าใจธรรมชาติการฉี่ทำเครื่องหมายของน้องหมา. สุนัขมีธรรมชาติหวงอาณาเขต และลำดับความสำคัญอย่างแรกของพวกมันคือจัดตั้งและปกป้องฝูง รวมทั้งปกป้องสิ่งของและอาณาเขตของมัน ส่วนใหญ่พวกมันทำเช่นนี้โดยยืนยันความเหนือกว่า ผ่านทางการฉี่ทำเครื่องหมายตามสัญชาติญาณ ข้างในอาณาเขตของน้องหมาคือ ตำแหน่งที่ตั้งต่างๆ ที่มันต้องการจะปกป้องเป็นพิเศษ เช่น จุดให้อาหารที่มันโปรดปราน และที่ซ่อนตัว เมื่อสุนัขตัวหนึ่งกลายเป็นสัตว์เลี้ยง มันจะต้องประนีประนอมระหว่างแรงผลักดันตามสัญชาติญาณที่จะปกครองอาณาเขตของมัน กับความเป็นจริงที่ว่าอาณาเขตแห่งนี้ไม่ได้อยู่ในป่า แต่กลับอยู่ในบ้านหลังหนึ่ง ด้วยเหตุนี้ อาณาเขตของสุนัขที่เป็นสัตว์เลี้ยงตัวหนึ่งจึงรวมทั้งบ้านกับลานบ้านของคุณ สวนสาธารณะต่างๆ และสถานที่อื่นๆ ซึ่งมันไปเป็นประจำ เส้นทางที่มันใช้เดินตามปกติ ฯลฯ

   • เป็นเรื่องที่พบได้ทั่วไปเป็นอย่างยิ่งที่น้องหมาจะฉี่ทำเครื่องหมาย “ซ้ำ” หรือฉี่“ใหม่ทับรอยเดิม” ณ ตำแหน่งที่สุนัขตัวอื่นเคยทำรอยไว้เพื่ออ้างสิทธิเหนืออาณาเขตดังกล่าวเป็นของมันเอง
   • การที่น้องหมาหวงอาณาเขตในบ้านของคุณและฉี่ทำเครื่องหมายเพราะสาเหตุใดสาเหตุหนึ่งดังนี้คือ ก) น้องหมาเชื่อว่าสิ่งต่างๆ หรือสถานที่ต่างๆ ที่มันทำเครื่องหมาย “เป็นของ” มัน และ/หรือ ข) มันคิดว่าสิ่งของหรือสถานที่นั้นกำลังอยู่ภายใต้การยึดครองหรือคุกคามซึ่งโดยทั่วไปนั้น หากไม่ใช่โดยมนุษย์สักคนหนึ่ง ก็เป็นสัตว์เลี้ยงตัวอื่น
   • น้องหมายังใช้การฉี่ทำเครื่องหมายเป็นวิธีการที่ได้ผล ที่จะอ้างสิทธิ์ของมันและปกป้องดินแดนโดยไม่ต้องท้าทายสุนัขแต่ละตัวที่มาทำจมูกฟุดฟิดสูดกลิ่น และเข้ามาในสถานที่นั้น
   • น้องหมาฉี่ทำเครื่องหมายในสภาพแวดล้อมใหม่ๆ เพื่อทำให้มีกลิ่นเหมือนบ้าน และเพื่อกลบกลิ่นต่างๆ ที่ไม่คุ้นเคยด้วยกลิ่นของมันเอง
   • เตรียมป้องกันล่วงหน้าและหยุดยั้งการฉี่ทำเครื่องหมายก่อนที่จะเกิดขึ้น โดยเข้าแทรกแซงเมื่อมองเห็นน้องหมายกขาข้างหนึ่งขึ้นเพื่อฉี่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากเป็นการฉี่ใส่พื้นผิวในแนวตั้ง ฉี่ใส่วัตถุใหม่ๆ และฉี่รอบๆ ประตูหรือหน้าต่าง น้องหมาตัวเมียอาจจะถึงกับทำท่าหกสูงเพื่อยกขาหลังทั้งสองข้างเวลาฉี่ทำเครื่องหมายด้วย
2. 
   2
   รู้จักบทบาทอื่นๆ ของการฉี่ทำเครื่องหมาย. น้องหมามักใช้วิธีนี้เพื่อรองรับการจัดลำดับชั้นในฝูงตามสัญชาติญาณ และเพื่อให้สุนัขตัวอื่นรู้เมื่อพวกมันพร้อมจะผสมพันธุ์ ส่วนใหญ่นั้น ฝูงสุนัขจะติดต่อสื่อสารระหว่างพวกมันเองและกับฝูงอื่น โดยผ่านทางสัมผัสเรื่องกลิ่น สุนัขจะสามารถเรียนรู้เรื่องเพศ สิ่งแสดงตน และสถานภาพในการสืบพันธุ์ของสุนัขตัวอื่นโดยดมฟีโรโมนในฉี่ที่มันฉี่ทิ้งไว้ และเมื่ออยู่ในบ้าน สุนัขมักจะอ้างสิทธิ์ครอบครองวัตถุต่างๆ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งวัตถุที่มาใหม่ๆ) กับพื้นที่โดยฉี่ทำเครื่องหมาย นอกจากนั้น พวกมันยังจะฉี่ทำเครื่องหมายเวลารู้สึกกังวลใจ ตัวอย่างเช่น เวลามีทารกคนใหม่หรือสัตว์เลี้ยงตัวใหม่ในบ้าน หรือในเวลาเกิดความขัดแย้งระหว่างพวกสัตว์

   • น้องหมาตัวผู้มีแนวโน้มจะฉี่ทำเครื่องหมายมากกว่าน้องหมาตัวเมีย และน้องหมาปกติจะทำเครื่องหมายมากกว่าน้องหมาที่ถูกตอน 50-60%
   • น้องหมาตัวเมียจะทำเครื่องหมายเช่นกัน แม้จะน้อยกว่าตัวผู้ และโดยปกติจะทำเวลาที่มันเป็นสัด อย่างไรก็ตาม มีบางครั้งที่น้องหมาเพศเมียที่ทำหมันแล้วจะทำเครื่องหมายเช่นกัน
   • พวกน้องหมาที่กระตือรือร้นกว่าหรือมีอำนาจมากกว่ามีแนวโน้มจะฉี่ทำเครื่องหมายเป็นจำนวนมากเพราะหากอยู่กันเป็นฝูง จะดูเป็นภัยคุกคามใหญ่ที่สุดสำหรับผู้บุกรุกสักตัวหนึ่ง แต่น้องหมาตัวที่มั่นใจในตัวเองน้อยกว่าก็ฉี่ทำเครื่องหมายเป็นจำนวนมากเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการฉี่ใส่สิ่งต่างๆที่มันคุ้นเคย ซึ่งเกิดจากความวิตกกังวล
   • บรรดาผู้เชี่ยวชาญต่างเห็นพ้องกันโดยทั่วไปว่า วิธีดีที่สุดที่จะหยุดการฉี่ทำเครื่องหมายคือการทำหมันทั้งสุนัขตัวเมียและตัวผู้ ซึ่งเพื่อให้ได้ประสิทธิภาพสูงสุด ต้องทำก่อนที่น้องหมาของคุณจะเป็นโตเป็นผู้ใหญ่ หรือตอนอายุประมาณ 6 เดือน
   • หากคุณไม่ได้ทำหมันพวกน้องหมาตัวที่ขยันทำเครื่องหมายจนพวกมันโต ตามปกตินั้น คุณจะจำเป็นต้องปรับพฤติกรรมของมัน
3. 
   3
   กลายเป็นจ่าฝูง. นอกจากการทำหมันสุนัขตัวเมียและตัวผู้ นี่คือสิ่งสำคัญสุดที่คุณสามารถทำได้เพื่อให้น้องหมาของคุณหยุดทำเครื่องหมาย สุนัขจำเป็นต้องมีผู้นำที่เข้มแข็งผู้สามารถสอนพวกมันให้มีพฤติกรรมที่เหมาะสม นอกเหนือจากกฎข้อบังคับต่างๆ รวมทั้งขอบเขตและข้อจำกัดที่จะช่วยให้พวกมันมีสภาพจิตที่สมบูรณ์ดี หากคุณไม่ได้สถาปนาตัวเองเป็นจ่าฝูง คุณกำลังบอกกับน้องหมาว่าเป็นความรับผิดชอบของมันที่จะปกป้องอาณาบริเวณที่มันอยู่ร่วมกันกับคุณ การทำเช่นนี้เพิ่มความกลัวและความรู้สึกไม่มั่นคงให้กับมัน ดังนั้นมันจึงฉี่ทำเครื่องหมาย

   • คุณผู้เป็นจ่าฝูงจะใช้อำนาจเหนืออาณาเขต โดยเรียกร้องให้น้องหมาเชื่อฟังคำสั่งของคุณ คุณต้องจ้องมองเข้าไปในดวงตาของน้องหมา และยืนกรานอย่างคงเส้นคงวาที่จะแก้ไขเรื่องการทำเครื่องหมายของมันให้ถูกต้อง
   • คุณจะไม่ลงโทษน้องหมาหลังจากมันได้ฉี่บนบางสิ่งไปก่อนหน้านั้นแล้ว เพราะน้องหมาใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบัน ดังนั้น หากคุณลงโทษมันในภายหลัง มันจะคิดว่าได้ถูกทำโทษเพราะไม่ว่าอะไรก็ตามที่มันกำลังทำอยู่ในตอนที่ถูกทำโทษ
   • จงรู้จักกับเหล่าสมาชิกในฝูงของมัน–ในฐานะที่คุณเป็นเพื่อน เป็นครูและเป็นผุ้พิทักษ์ –ดังนั้นคุณจะสามารถระบุได้ว่าตัวไหนเป็นตัวไหน และช่วยเติมเต็มความจำเป็นของแต่ละตัวได้
   • คุณจะต้องยืนกราน หนักแน่น สงบ และมั่นใจในตัวเอง ซึ่งจะช่วยให้น้องหมาของคุณรู้สึกปลอดภัย
   • คุณจะเสริมความแข็งแกร่งของตำแหน่งจ่าฝูงของคุณ โดยดูแลเรื่องที่น้องหมาจำเป็นต้องทำงาน พวกน้องหมาถูกเพาะพันธ์ุมาเพื่อล่าสัตว์และไล่ต้อนฝูงสัตว์ จงให้งานน้องหมาทำ เช่น เล่นโยนของให้มันไปคาบมา หรือเล่นคาบจานร่อนฟริสบี การออกเดิน ฯลฯ
   • คุณจะอ้างสิทธิ์ในอำนาจอันชอบธรรมของคุณ โดยให้น้องหมารอคอยคุณในสภาพสงบและว่าง่ายก่อนการกินอาหาร ขณะกำลังออกไปเดิน และขณะกำลังเล่นเกม เป็นต้น
   โฆษณา

ส่วน 2

ส่วน 2 ของ 4:

ตัดเหตุผลอื่นๆ ที่น้องหมาจะฉี่ทำเครื่องหมาย

ดาวน์โหลดบทความ

1. 
   1
   ค้นหาว่าน้องหมามีปัญหาสุขภาพหรือไม่. สุนัขมักจะฉี่ทำเครื่องหมายเวลามีปัญหาสุขภาพด้วย เช่น ติดเชื้อที่กระเพาะปัสสาวะ หรือทางเดินปัสสาวะ เป็นการแสดงปฏิสัมพันธ์กับยา เป็นเพราะกลั้นปัสสาวะไม่ได้ และประเด็นทางการแพทย์อื่นๆ หากน้องหมาฉี่เร็วมากหรือบ่อยครั้งกว่าปกติ จงพาไปหาสัตว์แพทย์
2. 
   2
   ตั้งคำถามเริื่องปัญหาพฤติกรรมต่างๆ . น้องหมาอาจมีปัญหาเรื่องการอ่อนน้อมถ่อมตนหรือความตื่นเต้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากมันฉี่ทำเครื่องหมายในระหว่างการเล่น การสัมผัสร่างกาย การทักทาย หรือการดุด่าและการลงโทษ หากเกิดกรณีเช่นนั้น น้องหมามักจะทำท่านอบน้อมหรือหมอบด้วยความกลัว กลิ้งตัวไปมาบนหน้าท้อง ก้มหัวลงต่ำ หลบตา หรือทำหูตก จงรับมือกับน้องหมาที่ทำท่านอบน้อมหรือตื่นเต้นโดยทักทายมันนอกบ้าน หลังจากนั้น ให้ทำเป็นเมินเฉยจนกว่ามันจะสงบเมื่อคุณกลับเข้าบ้านแล้ว หลังจากนั้น จึงบอกให้มันนั่งลงในขณะที่คุณชำเลืองมองและลงนั่งยองๆเพื่อทักทายมัน

   • จงลูบไล้มันอย่างเอ็นดู เพียงเฉพาะใต้คางหรือที่อก จงเล่นด้วยอย่างระมัดระวัง และใช้พวกของเล่นมากกว่าจะใช้สัมผัสทางกาย
3. 
   3
   ตัดสินใจว่ามันผ่านการฝึกอย่างเหมาะสมหรือไม่เรื่องขับถ่ายให้เป็นที่เป็นทาง. การที่น้องหมาฉี่ทำเครื่องหมายอาจเป็นเพราะไม่ได้ฝึกอย่างครบถ้วนเรื่องขับถ่ายให้เป็นที่เป็นทาง หากเป็นเช่นนั้น จงให้อาหารตามกำหนด และเก็บอาหารออกไปในช่วงต่อระหว่างอาหารมื้อต่างๆ พาน้องหมาออกไปนอกบ้านเพื่อให้ขับถ่ายบ่อยๆ และจับตาดูมันตลอดเวลาเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดอุบัติเหตุที่ข้างในบ้าน คุณยังสามารถติดตั้งประตูเข้าออกสำหรับสุนัขหรือกักบริเวณมันไว้ในห้องเล็กๆ หรือลังเล็กๆ หากคุณไม่อาจเฝ้าดูมันได้ตลอดเวลา จงทำให้แน่ใจด้วยว่าได้พามันไปยังสถานที่เดิมๆ ที่นอกบ้านเพื่อขับถ่าย และให้รางวัลที่มันขับถ่ายนอกบ้าน

   • หากคุณจับมันได้ขณะกำลังฉี่ทำเครื่องหมายในบ้าน จงตบมือเสียงดังเพื่อให้มันตกใจ แต่ไม่ใช่เพื่อให้มันกลัว
   • คุณสามารถฝึกให้มันถ่ายบนกระดาษ หรือในห้องน้ำสุนัขหากมันมีปัญหาเรื่องการเคลื่อนไหว
4. 
   4
   พิจารณาว่ามันเป็นโรควิตกกังวลจากการแยกจาก (Separation anxiety) หรือไม่. น้องหมาอาจฉี่ทำเครื่องหมายเพราะวิตกกังวลจากการแยกจาก ซึ่งแสดงให้เห็นในเวลาที่มันดูเครียดหรืออารมณ์เสียเพียงก่อนที่คุณจะจากมา เพื่อช่วยมันในเรื่องนี้ จงใช้หลักการ “วางเงื่อนไขตรงกันข้าม (Counter conditioning)” ซึ่งคุณจะสร้างความเชื่อมโยงในแง่บวกกับการจากไปของคุณผ่านทางการให้ของเล่นปริศนา หรือของกินเล่น มันยังเกี่ยวข้องกับการตัดลดเวลาแยกจากกันให้น้อยลงชั่วระยะหนึ่ง ก่อนจะค่อยๆ เพิ่มเวลาให้มากขึ้นด้วย จงสอนมันด้วยว่าเวลาที่คุณหยิบกุญแจ กับกระเป๋าเงิน และกระเป๋าเอกสาร หรือสวมใส่เสื้อคลุม (ซึ่งบอกเป็นนัยสำหรับมันว่าคุณกำลังจะจากไป) คุณไม่ได้กำลังจะจากไปจริงๆ เสมอไป

   • คุณสามารถสาธิตสิ่งเหล่านี้ให้น้องหมาดู เช่น ก)ทำสิ่งเหล่านี้ (เช่น หยิบกุญแจขึ้นมา) แต่หลังจากนั้น ก็ไม่ได้จากไปไหน ข) โดยเข้าเกี่ยวข้องในการแยกจากมัน ประเภท น้องหมามอง-ไม่-เห็น-คุณ แต่คุณก็ไม่-ได้-ออก-นอก-บ้าน เช่น ทำให้มันรออยู่ในระหว่างที่คุณเข้าไปในห้องๆ หนึ่ง แล้วปิดประตู และ ค) อยู่อย่างสงบในตอนที่คุณกำลังจากไปหรือกลับมาถึงบ้าน
   • คุณยังสามารถทำให้ความกลัวของน้องหมาเฉื่อยชาลง โดยทำให้มันมีประสบการณ์เรื่องการอยู่ตามลำพังแบบเบาๆ เช่นพามันไปทำงานด้วย หรือให้ใครมาอยู่กับมันในระหว่างที่คุณออกจากบ้านไป การพามันไปฝากไว้กับสถานรับเลี้ยงสุนัขในช่วงกลางวัน และการกระตุ้นอย่างมากทั้งทางกายภาพและทางจิตใจผ่านทางการออกกำลังกาย การเล่น ของเล่น ฯลฯ เพื่อลดความเครียดของมัน
   • หากสิ่งเหล่านี้ไม่ได้ผล น้องหมาอาจจำเป็นต้องกินยารักษาภาวะวิตกกังวล
   โฆษณา

ส่วน 3

ส่วน 3 ของ 4:

ใช้มาตรการป้องกันต่างๆ

ดาวน์โหลดบทความ

1. 
   1
   ใช้กำลังเสริมในแง่บวก. เวลาคุณจับน้องหมาได้คาหนังคาเขาขณะกำลังจะฉี่ทำเครื่องหมาย จงขัดขวางมันโดยพูดเสียงหนักแน่นว่า “ไม่” หรือตบมือ เอาตัวมันออกไป และให้รางวัลที่มันออกไปขับถ่ายนอกบ้าน การจับมันได้คาหนังคาเขาและแก้ไขพฤติกรรมของมันอาจเกิดผลดีเป็นอย่างยิ่ง จงจำไว้ว่าการทำโทษใช้ไม่ได้ผลเพราะคุณไม่อาจทำโทษน้องหมาได้ จนกว่ามันจะได้ลงมือทำความผิดไปแล้ว น้องหมาจะไม่เชื่อมโยงการลงโทษกับการฉี่ทำเครื่องหมาย แต่จะเชื่อมโยงกับสิ่งที่มันทำอยู่ในตอนนั้นต่างหาก ยิ่งกว่านั้น น้องหมาไม่ได้กำลังจะฉี่เพราะซุกซน หรือเพื่อแก้แค้น
2. 
   2
   ลดตัวกระตุ้นทางสังคม. สถานการณ์ทางสังคมที่น่าตื่นเต้นสามารถกระตุ้นให้น้องหมาฉี่ทำเครื่องหมายได้ จงพยายามกันสุนัขเพศผู้ออกจากสุนัขเพศเมียที่ติดสัด หรืออยู่ให้ห่างจากสุนัขเพศผู้ตัวอื่นๆ หากคุณสังเกตเห็นว่ามีการฉี่ทำเครื่องหมายเพิ่มมากขึ้น หลีกเลี่ยงสถานการณ์ทางสังคมที่มีแรงกระตุ้นมากเกินไป เช่น ไปเยี่ยมบ้านเพื่อนซึ่งสุนัขตัวอื่นๆ ได้ฉี่ทำเครื่องหมายเอาไว้
3. 
   3
   จำกัดการเข้าถึงสิ่งต่างๆ ที่น้องหมามักฉี่ทำเครื่องหมายใส่. จงเก็บวัสดุต่างๆ ที่น้องหมาชอบฉี่ใส่ให้พ้นมือมัน อาจเป็นสิ่งของที่ซื้อมาใหม่ สิ่งของของผู้มาเยือน หรือสิ่งต่างๆ ของคุณที่มันเชื่อมโยงกับความรู้สึกแง่ลบ ขณะเดียวกัน ก็ไม่ปล่อยให้สุนัขตัวอื่นในบ้านคุณ หรือในสนาม ฉี่ทำเครื่องหมาย เพราะจะทำให้น้องหมาของคุณฉี่ทำเครื่องหมายทับรอยเติม
4. 
   4
   จำกัดการเข้าถึงประตูและหน้าต่างของน้องหมา. น้องหมาจะฉี่ทำเครื่องหมายบ่อยๆ หากสามารถมองเห็นสุนัขตัวอื่นที่ข้างนอก หากคุณไม่สามารถจำกัดการเข้าถึงของน้องหมา จงพยายามกันให้สัตว์ตัวอื่นอยู่ห่างจากบ้านและสนามบ้านคุณ คุณอาจทำเช่นนั้นโดยติดตั้งรั้ว การร้องขอให้เพื่อนบ้านกันสุนัขของเขาหรือเธอไว้ห่างๆ หากนั่นคือปัญหา จงปลูกพันธุ์ไม้มีหนามหรือทำให้เป็นผื่นคันล้อมรอบสนามของคุณ กำจัดมูลสุนัขในสนาม เก็บจานอาหารและจานใส่น้ำไว้ในบ้าน หรือเก็บเข้าบ้านหลังจากนำมาใช้ที่นอกตัวบ้านแล้ว เก็บน้ำแถวนั้นออกไปเพื่อที่สุนัขตัวอื่นจะได้ไม่ต้องการมาดื่มน้ำ หรือปูลวดตาข่ายกรงไก่ขนาด 1” บนพื้นสนามที่เพิ่งขุดหลุมปลูกเมล็ดพืชไปใหม่ๆ เพื่อป้องกันไม่ให้สุนัขตัวอื่นๆ มาขุดเล่น
5. 
   5
   ใช้อุปสรรคกั้นเพื่อหยุดการฉี่ทำเครื่องหมาย. สุนัขจะไม่ทำเครื่องหมายในสถานที่ปิด ดังนั้น การวางลังไว้ในตอนที่คุณไม่อยู่ก็เป็นทางเลือกหนึ่ง คุณยังสามารถวางลังหรือที่นอนของน้องหมาไว้ตรงบริเวณที่น้องหมาชอบฉี่ได้ด้วย น้องหมาจะไม่ฉี่ทำเครื่องหมายตรงที่มันนอน และคุณยังอาจใช้เป็นอุปสรรคกั้นในบริเวณที่น้องหมาชอบฉี่ทำเครื่องหมายซึ่งเป็นปัญหาด้วย

   • อุปสรรคอย่างอื่นรวมทั้ง จัดวางชามใส่อาหารและชามใส่น้ำของน้องหมาตรงจุดที่มีปัญหา. หากดูเหมือนว่าได้ผลดี จงให้อาหารกับน้ำแก่มันที่ตรงนั้นนานสองสัปดาห์ ก่อนจะย้ายชามอาหารและน้ำไปยังจุดอื่นที่มีปัญหา หรือกลับไปยังจุดเดิม
6. 
   6
   วางของกินเล่นไว้ใกล้จุดและวัตถุที่คาดการณ์ได้ว่าจะถูกฉี่ทำเครื่องหมาย. หากน้องหมาเพียงทำเครื่องหมายบนวัตถุบางชิ้น เช่น รองเท้าของคุณ ซึ่งอาจติดกลิ่นที่สุนัขตัวอื่นเคยทำเครื่องหมายไว้มา หรืออยู่ในสถานที่บางแห่ง จงวางของกินเล่นไว้รอบๆ วัตถุและพื้นที่เป้าหมาย การทำเช่นนี้จะช่วยให้น้องหมามองสิ่งต่างๆกับพื้นที่เหล่านั้นว่าเป็นแหล่งอาหาร มากกว่าจะกระตุ้นให้มันฉี่ใส่
7. 
   7
   ทำให้บริเวณที่ถูกฉี่ใส่ก่อนหน้านี้ไม่น่าพึงพอใจหรือเข้าไม่ถึง. พยายามปูพื้นด้วยเทปสองหน้า หรือใช้พรมปูทางเดินทำด้วยไวนิลที่กลับด้านโดยเอาด้านหยาบออก หรือใช้ “กับดัก”ชนิดมีมนุษยธรรมอื่นๆ เพื่อช่วยให้น้องหมาอยู่ห่างจากตรงนั้น คุณยังสามารถให้อาหาร ของกินเล่น และเล่นกับน้องหมาในบริเวณเหล่านั้นได้ด้วย เพื่อที่น้องหมาจะได้สร้างความผูกพันในแง่มุมใหม่กับบริเวณเหล่านั้น การทำเช่นนี้อาจทำให้บริเวณดังกล่าวกลายเป็นสถานที่ไม่น่าพึงพอใจสำหรับน้องหมาที่จะทำเครื่องหมาย
8. 
   8
   ทำความสะอาดบริเวณต่างๆ ที่น้องหมาทำเครื่องหมายไว้. สิ่งนี้มีความสำคัญเป็นพิเศษเพราะน้องหมาจะถูกดึงดูดไปยังจุดต่างๆ ที่ได้เคยทำเครื่องหมายไว้ หรือได้ถูกทำเครื่องหมายไว้โดยน้องหมาผู้แวะมาเยือน แต่แค่ปกปิดกลิ่นยังไม่เพียงพอ คุณจำเป็นต้องทำอย่างดีที่สุดให้กลิ่นจางหายไป โดยชโลมวัตถุนั้นด้วยน้ำยาเอนไซเมติก คลีนเนอร์สำหรับฉี่ของสัตว์เลี้ยง (หากทำได้)วัตถุนั้น หรือแต้มเป็นจุดๆ แล้วปล่อยให้แห้ง อย่าใช้นำยาทำความสะอาดที่มีส่วนผสมเป็นแอมโมเนีย เพราะจะยิ่งดึงดูดน้องหมาให้เข้าหาวัตถุหรือพื้นที่นั้นๆ มากขึ้น

   • ใช้พัดหรือเครื่องเป่าผมเพื่อเร่งให้พื้นที่แห้งเร็วมากขึ้น และไม่ปล่อยให้น้องหมาเข้าไปในบริเวณนั้นในขณะที่กำลังแห้ง
   • หากคุณกำลังพยายามจะทำความสะอาดพรมที่ปูเต็มห้อง คุณอาจจำเป็นต้องดึงพรมขึ้นมาทำความสะอาด หรือเปลี่ยนแผ่นรองที่ด้านล่าง
9. 
   9
   จัดหาสถานที่ๆ คุณยอมรับได้ที่น้องหมาจะฉี่ทำเครื่องหมาย. หากคุณไม่อาจห้ามน้องหมาไม่ให้ฉี่ทำเครื่องหมาย จงฝึกให้มันทำเครื่องหมายในพื้นที่เฉพาะเจาะจง เช่น ต้นไม้บางต้น หรือหัวจ่ายน้ำดับเพลิงแบบหลอกๆ พาน้องหมาไปยังสถานที่ซึ่งมันทำเครื่องหมายอยู่ตามปกติ หรือ เปิดให้มันเข้าถึงวัตถุต่างๆ ที่มันทำเครื่องหมายอยู่ตามปกติ หลังจากนั้น ให้รีบพามันไปยังบริเวณที่จะทำเครื่องหมายใหม่ รอจนมันทำเครื่องหมายในบริเวณใหม่ รอจนกระทั่งมันทำเครื่องหมายใหม่แล้วจึงให้รางวัลด้วยคำชมเชยหรือของกินเล่น

   • อย่าห้ามน้องหมาทำเครื่องหมายในระหว่างที่กำลังเดิน หากทำเช่นนี้จะทำให้น้องหมาผิดหวังและเพิ่มการทำเครื่องหมายภายในบ้านมากขึ้น
   โฆษณา

ส่วน 4

ส่วน 4 ของ 4:

ป้องกันการฉี่ทำเครื่องหมายที่มีสาเหตุจากความวิตกกังวล

ดาวน์โหลดบทความ

1. 
   1
   จงจำไว้ว่าความวิตกกังวลเป็นสาเหตุสำคัญสาเหตุหนึ่งที่ทำให้น้องหมาทำเครื่องหมาย. มีหลากหลายสิ่งที่อาจกระตุ้นความวิตกกังวลมากพอให้น้องหมาทำเครื่องหมาย เช่น วัตถุใหม่ๆ และผู้คนใหม่ๆ สภาพแวดล้อมใหม่ๆ การถูกแยกจากคุณและสมาชิกคนอื่นๆ ในบ้าน ความขัดแย้งกับสัตว์เลี้ยงตัวอื่นๆ ฯลฯ ที่ยิ่งกว่านั้นก็คือ การฉี่ทำเครื่องหมายจากความวิตกกังวล มักส่งผลให้น้องหมาฉี่เป็นปริมาณมากกว่าปกติ และมักทำให้มันฉี่นพื้นผิวที่ไม่ใช่แนวดิ่งมากกว่าด้วย
2. 
   2
   แก้ปัญหาความขัดแย้งกับสัตว์เลี้ยงตัวอื่นๆ. –หากน้องหมากับสัตว์เลี้ยงตัวอื่นๆ อยู่ด้วยกันมาแล้วช่วงหนึ่ง และพูดตรงๆ ว่าเข้ากันไม่ได้ จงปรึกษาผู้ผ่านการรับรองให้เป็นนักพฤติกรรมนิยมสัตว์ประยุกต์ (A Certified Applied Animal Behaviorist หรือ CAAB) ผู้ได้รับประกาศนียบัตรจากวิทยาลัยพฤติกรรมด้านสัตว์แพทย์แห่งอเมริกา (A Diplomate of the American College of Veterinary Behavior หรือ Dip ACVB) หรือผู้ผ่านการรับรองเป็นครูฝึกสุนัขมืออาชีพ (CPDT) ผู้มีประสบการณ์ในด้านนี้ เพราะคุณน่าจะไม่อาจแก้ปัญหานี้ได้ด้วยตัวคุณเอง

   • หากอยู่ในอเมริกา คุณอาจจะหา CAAB สักคนหนึ่งจาก [1] หา Dip ACVB สักคนหนึ่งจากที่นี่ [2] และหา CPDT สักคนหนึ่งจากที่นี่ [3].
3. 
   3
   จงแนะนำสัตว์เลี้ยงตัวใหม่ๆ ให้รู้จักกันอย่างถูกต้องในเชิงยุทธศาสตร์. การมีสัตว์เลี้ยงตัวใหม่เพิ่มมาสักตัวหนึ่งในบ้านอาจเพิ่มการฉี่ทำเครื่องหมายของน้องหมา ดังนั้น คุณจะต้องแนะนำพวกมันด้วยกิริยาสำรวมและอย่างช้าๆ วิธีที่คุณแนะนำพวกมันจะขึ้นอยู่กับชนิดของสัตว์ที่คุณนำมาเป็นสัตว์เลี้ยงตัวใหม่ของครอบครัว

   • หากเป็นน้องหมาตัวใหม่ และคุณมีน้องหมาอยู่ก่อนแล้วหลายตัว จงแนะนำพวกมันทีละตัว และจัดการแนะนำตัวนี้ในพื้นที่เป็นกลาง ซึ่งน้องหมาตัวที่อยู่มาก่อนของคุณไม่ได้ถือเป็นอาณาเขตของมัน จงพูดคุยกับพวกมันโดยใช้เสียงในแง่บวก และเสียงที่มีความสุข เมื่อน้องหมาดมกันและกันอย่างเป็นธรรมชาติ (อย่าปล่อยให้พวกมันดมกันและกันนานเกินไป ในกรณีที่พวกมันเริ่มมีอาการก้าวร้าว) ถัดจากนั้น ให้ดึงความสนใจจากพวกมัน และให้ของกินเล่นในเวลาที่มันเชื่อฟังคำสั่ง เช่น ให้นั่งลง หรือให้อยู่นิ่งๆ และในที่สุด จงพาพวกมันไปเดินด้วยกัน (โดยที่คุณยังคงชมเชยพวกมันและให้ของกินเล่นแก่พวกมัน)
   • หากเป็นน้องแมวตัวใหม่ จงปล่อยให้พวกมันพบกันเป็นครั้งแรกในบ้านของคุณ หลังจากนั้น จึงแยกพวกมันออกจากกันนานสักสี่หรือห้าวัน โดยในระหว่างนั้น ให้พวกมันสลับกันออกมาเดินเตร่อย่างอิสระ และสูดดมกลิ่นของอีกฝ่ายหนึ่ง ขั้นต่อไปคือนำทั้งคู่มาไว้ในห้องเดียวกัน แต่ใช้โซ่ล่ามน้องหมาไว้ก่อน รอจนทั้งสองฝ่ายสงบ และ/หรือเมินเฉยอีกฝ่ายหนึ่ง หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือน และเมื่อคุณแน่ใจว่าพวกมันจะไม่ทำร้ายกันและกัน จงปล่อยให้พวกมันใช้เวลาอยู่ใกล้ๆ กันโดยไม่ต้องกำกับดูแล
4. 
   4
   แนะนำทารกคนใหม่ที่พาเข้าบ้าน. น้องหมาอาจจะถือว่าทารกคนใหม่เป็นผู้บุกรุก เหมือนที่มันรู้สึกกับสัตว์เลี้ยงตัวใหม่สักตัวหนึ่ง จงเลือกใช้ห้องที่สงบเงียบสักห้องหนึ่งสำหรับการแนะนำ และนั่งลงพร้อมกับทารกในอ้อมแขน โดยมีใครสักคนหนึ่งจูงเชือกล่ามน้องหมาและพามันเข้ามาในห้อง ในระหว่างนั้นให้พูดกับมันด้วยน้ำเสียงที่สงบและมีความสุข หากภาษาท่าทางของน้องหมาผ่อนคลาย ให้พาน้องหมาไปหาทารก ปล่อยให้มันดมเท้าของทารกนานสี่หรือห้าวินาทีหากว่ามันต้องการ ในระหว่างนั้น จงพูดกับน้องหมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน หลังจากนั้น ให้ชมเชยมันและสั่งให้มันนั่งหรือนอนลงก่อนจะให้รางวัลเป็นของกินเล่นสักชิ้นหนึ่ง

   • ทำสิ่งนี้หลายๆ ครั้ง ก่อนจะให้ผู้ช่วยของคุณเบนความสนใจของน้องหมา ด้วยกระดูกสำหรับแทะเล่น หรือของเล่นสุนัขประเภทยัดไส้ ยี่ห้อ Kong (เป็นของเล่นยางที่คุณจะยัดไส้ด้วยอาหาร)และอนุญาตให้ทุกฝ่ายนั่งอย่างสงบในห้องด้วยกัน
5. 
   5
   แนะนำน้องหมากับผู้ใหญ่ที่มาใหม่อย่างระมัดระวัง. น้องหมาอาจเข้าใจอยู่บ่อยๆ ว่าเพื่อนร่วมห้องคนใหม่ แขกของทางบ้าน และผู้มาเยือน เป็นผู้บุกรุกที่กำลังเข้ามาเหยียบย่ำอาณาเขตของมัน พวกมันยังมีแนวโน้มจะฉี่ทำเครื่องหมายบนข้าวของๆ คน ๆ นั้นด้วย วิธีดีที่สุดสำหรับทั้งคู่ที่จะเป็นเพื่อนกัน ก็คือให้ผู้มาใหม่เป็นคนให้อาหาร อาบน้ำและเล่นกับน้องหมาจะได้ผูกพันกัน ทั้งคุณในฐานะจ่าฝูง (Alpha) กับคนใหม่สมควรใช้การเสริมพลังในแง่บวก โดยกล่าวชมเชยและให้ของกินเล่นแก่น้องหมาเมื่อมันทำตัวเป็นมิตร

   • เก็บข้าวของส่วนตัวของผู้มาใหม่ไว้ในที่สูงและพ้นมือ น้องหมาจะได้ไม่อาจจะฉี่ทำเครื่องหมายใส่ได้
6. 
   6
   ทดลองใช้ก้านไม้หอมฮอร์โมนสังเคราะห์ ปลอกคอ และสเปรย์. อุปกรณ์ฟีโรโมนสังเคราะห์สำหรับสุนัขหรือ DAP (A Dog AppeasementPheromone)ซึ่งปล่อยกลิ่นสังเคราะห์ของ“ฟืโรโมนที่ทำให้สงบ” โดยเลียนแบบความลับของแม่สุนัขที่กำลังให้นมลูก เป็นฮอร์โมนทำให้สงบที่ช่วยให้น้องหมาผ่อนคลาย

   • สมควรใช้ก้านไม้หอม DAP ในห้องที่น้องหมาใช้ หรือห้องที่มันชอบฉี่ทำเครื่องหมายมากที่สุด โดยเพียงแค่เสียบไว้ในเต้ารับ จะใช้งานได้ประมาณหนึ่งเดือน
   • สมควรใช้สเปรย์ DAP ฉีดล่วงหน้านาน 15 นาทีก่อนที่น้องหมาจะเข้าไปในบริเวณดังกล่าว และตามปกติจะมีผลนาน 1.5-2 ชั่วโมง
   • สวมปลอกคอ DAP รอบคอน้องหมา และสมควรสวมไว้อย่างนั้นจนกว่าจะเปลี่ยนใหม่ในอีกประมาณหนึ่งเดือน จงตัดวัตถุเสริมต่างๆ บนปลอกคอชนิดนี้ออก หลังจากมั่นใจเรื่องความปลอดภัยแล้ว
7. 
   7
   จงให้ยาระงับอาการวิตกกังวลแก่น้องหมา. สิ่งนี้น่าจะเป็นทางเลือกสุดท้าย และได้มาผ่านทางสัตว์แพทย์เท่านั้น สมควรใช้ยาชนิดนี้ควบคู่กับการฝึกพฤติกรรมด้วย เพราะจะไม่ช่วยขจัดความวิตกกังวลของน้องหมาให้หมดไป โดยทั่วไปนั้น คุณสมควรให้ยาเหล่านี้เพียงช่วงสั้นๆ เท่านั้น
   โฆษณา

เคล็ดลับ

• หากคุณกลับบ้านแล้วพบว่าน้องหมาได้ฉี่ทำเครื่องหมายไว้ จงเพียงแค่ทำความสะอาด อย่าลากตัวมันมาที่ตรงนั้นหรือที่สิ่งนั้น แล้วตะโกนใส่มัน หรือจับจมูกของน้องหมาถูไถกับพื้นตรงนั้น เพราะน้องหมาจะไม่เชื่อมโยงการลงโทษแบบนั้นกับการฉี่ทำเครื่องหมาย การทำเช่นนั้นยังอาจทำให้มันยิ่งหวาดกลัวและยิ่งรู้สึกไม่ปลอดภัยมากขึ้น
• หากคุณได้พยายามทุกสิ่งที่ทำได้เพื่อให้มันหยุดฉี่ทำเครื่องหมายแล้ว จงปรึกษากับนักพฤติกรรมสัตว์ หากคุณอยู่ในอเมริกา จงค้นหาสักคนหนึ่งในละแวกบ้านของคุณ : [4].
• การคิดคำนวณหาเหตุผลที่น้องหมาฉี่ทำเครื่องหมายจะช่วยได้มากในการลดพฤติกรรมนี้ หรือขจัดให้หมดไป การจดบันทึกหรือทำแผนภูมิจะช่วยคุณตามรอยว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นในตอนที่น้องหมาฉี่ทำเครื่องหมาย น้องหมามีพฤติกรรมอย่างไรก่อนจะฉี่ และความเกี่ยวข้องของสถานที่ซึ่งมันกำลังฉี่แสดงอาณาเขต กับประเด็นเหล่านี้ เป็นต้น

โฆษณา