ดาวน์โหลดบทความดาวน์โหลดบทความX
บทความนี้ ร่วมเขียน โดย Melissa Nelson, DVM, PhD. ดร.เนลสันเป็นสัตวแพทย์ที่เชี่ยวชาญในการรักษาสัตว์เลี้ยงและสัตว์ใหญ่ในมินนิโซตา ที่ซึ่งเธอผ่านประสบการณ์การเป็นสัตวแพทย์ประจำคลินิกชุมชนมากว่า 10 ปี เธอได้รับปริญญาเอกทางสัตวแพทย์จากมหาวิทยาลัยมินนิโซตาในปี 1998
บทความนี้ถูกเข้าชม 32,418 ครั้ง
สุนัขที่มีสุขภาพดีมักจะสามารถดื่มน้ำได้ในปริมาณที่ดี แต่กับลูกสุนัขและสุนัขที่มีอายุมากนั้นจะต่างออกไป สุนัขของคุณควรจะได้รับน้ำอย่างเพียงพอหลังจากการเปลี่ยนชามน้ำและอาหารเพียงเล็กน้อย เว้นเสียแต่ว่าจะมีสัญญาณของปัญหาสุขภาพที่ร้ายแรง
ขั้นตอน
มองหาสัญญาณของการขาดน้ำ. สุนัขที่มีสุขภาพดีส่วนใหญ่นั้นสามารถจัดการดื่มน้ำเองได้ค่อนข้างดี ตรวจหาสัญญาณของสุขภาพที่ไม่ดีหรือการขาดน้ำต่อไปนี้ก่อนที่คุณจะกังวลมากเกินไป:- หยิกเบาๆ ที่รอยพับหนังด้านหลังคอของสุนัขหรือระหว่างกระดูกสะบักแล้วปล่อย ถ้าหนังไม่กลับไปยังตำแหน่งเดิมทันที สุนัขของคุณอาจจะขาดน้ำ
- ใช้นิ้วกดเบาๆ ที่เหงือกของสุนัขจนสีจะอ่อนลงแล้วยกนิ้วออก ถ้าเหงือกไม่กลับสู่สีเดิมทันที สุนัขของคุณอาจจะขาดน้ำ[1]
- สัญญาณของการขาดน้ำที่เป็นไปได้อื่นๆ ได้แก่ ความเฉื่อยชา การสูญเสียความอยากอาหาร หรือการเปลี่ยนแปลงปริมาณหรือสีของฉี่สุนัข อาการเหล่านี้เองจะไม่ก่อให้เกิดความกังวลทันทีทันใดเว้นแต่ว่าจะรุนแรงหรือนานกว่าหนึ่งวัน
รู้ถึงปัจจัยเสี่ยง. ช่วงชีวิตและปัญหาทางการแพทย์สามารถเพิ่มความถี่และความรุนแรงของการขาดน้ำได้ ควรระวังอย่าเสี่ยงถ้าเกิดสิ่งใดสิ่งหนึ่งต่อไปนี้กับสุนัขของคุณ:- อากาศร้อนสามารถทำให้คนขาดน้ำได้ฉันใด ก็ทำให้สุนัขของคุณขาดน้ำได้ฉันนั้น ถ้าร้อนก็ให้แน่ใจว่าสุนัขของคุณดื่มน้ำอย่างเพียงพอ
- อาเจียน ท้องเสีย หรือหอบหรือน้ำลายไหลมากเกินไปล้วนแต่สามารถทำให้เกิดการขาดน้ำได้ถ้าสุนัขไม่ดื่มน้ำมากขึ้นเพื่อชดเชย
- ในทำนองเดียวกัน โรคไตและโรคเรื้อรังอื่นๆ อาจจะทำให้เกิดการขาดน้ำได้
- ถ้าสุนัขของคุณเป็นโรคเบาหวาน ตั้งท้อง ให้นมลูก อายุน้อยมากหรือแก่มาก ให้พาสุนัขไปหาสัตวแพทย์แต่แรกที่สงสัยว่ามีอาการขาดน้ำ
ไปพบสัตวแพทย์. ถ้าสุนัขของคุณแสดงอาการใดอาการหนึ่งข้างต้นและปฏิเสธไม่ยอมดื่มน้ำ ก็ให้ไปพบสัตวแพทย์โดยเร็วที่สุด สัตวแพทย์อาจจะให้น้ำเกลือสุนัข หรือฉีดของเหลวใต้ผิวหนังเพื่อคืนน้ำให้กับสุนัขอย่างรวดเร็ว- สัตวแพทย์จะสามารถทดสอบเพื่อหาปัญหาทางการแพทย์ที่อาจจะเป็นสาเหตุของการขาดน้ำได้ เช่น โรคไต หลังการวินิจฉัยแล้วสัตวแพทย์อาจจะสั่งยาหรืออาหารพิเศษให้
ชงน้ำตาลเกลือแร่ให้สุนัขดื่ม. ถ้าสุนัขของคุณแสดงอาการขาดน้ำและคุณไม่สามารถไปหาสัตวแพทย์ได้ทันที ให้ชงน้ำตาลเกลือแร่พีเดียไลต์ (Pedialyte) กับน้ำในปริมาณเท่าๆ กัน และให้สุนัขดื่มส่วนผสมนั้นประมาณ 1 ถ้วย (240 มล.) หนึ่งครั้งทุกๆ ชั่วโมง[2] หาซื้อพีเดียไลต์ได้ที่ร้านขายยา- อย่าผสมสิ่งนี้กับส่วนประกอบอื่น ไม่เช่นนั้นคุณอาจจะทำให้สุนัขเกิดอันตรายมากกว่าเดิมได้
- แม้ว่าจะมีน้ำตาลเกลือแร่อื่นๆ แต่ก็แนะนำให้ปรึกษาสัตวแพทย์ก่อนที่จะใช้ถ้าเป็นไปได้
- ผู้ที่อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาสามารถใช้เว็บไซต์พีเดียไลต์เพื่อหาร้านที่ใกล้ที่สุดที่มีขายได้
เติมรสชาติและอิเล็กโทรไลต์ลงในน้ำ. ถ้าคุณหาพีเดียไลต์ไม่ได้ ให้เทน้ำซุปไก่แบบเค็มน้อยหรือเจือจางน้ำแครอทลงไปในน้ำ สิ่งนี้สามารถช่วยเติมเต็มอิเล็กโทรไลต์ที่สูญเสียไปให้กับการขาดน้ำได้ และอาจจะทำให้น้ำดูน่าสนใจมากขึ้นสำหรับสุนัขที่ป่วย
ใช้กระบอกฉีดยาถ้าจำเป็น. ถ้าสุนัขป่วยไม่ยอมดื่มน้ำ ให้เติมน้ำใส่กระบอกฉีดยาพลาสติกที่ไม่มีเข็มฉีดยาและฉีดน้ำเข้าไปในปากสุนัข ฉีดไปทางแก้มของสุนัขอย่าฉีดเข้าลำคอโดยตรง เพื่อป้องกันไม่ให้สำลักโฆษณา
พาสุนัขไปออกกำลังกาย. สุนัขต้องการการออกกำลังกายทุกวัน เช่น การเดินเร็วๆ หรือเล่นในสวนสาธารณะหรือสนามหลังบ้าน ถ้าสุนัขของคุณออกกำลังกายไม่เพียงพอก็อาจจะไม่สูญเสียความชุ่มชื้นมากพอที่จะหอบ และดังนั้นจะไม่กระหายน้ำเหมือนอย่างสุนัขที่เคลื่อนไหวอย่างมีสุขภาพดี- ตอนไปเดินไกลๆ ให้เอาน้ำไปด้วยและให้สุนัขดื่มทุกประมาณ 10 นาที ซึ่งนี่จะช่วยทำให้สุนัขมีนิสัยการดื่มน้ำอย่างสม่ำเสมอที่บ้าน
- คุณควรจะพาสุนัขที่ก่อนหน้านี้แข็งแรงไปออกกำลังกายเท่านั้น ถ้าสุนัขของคุณแก่แล้วหรือไม่สบาย ให้ปรึกษาสัตว์แพทย์เกี่ยวกับตัวเลือกที่ดีกว่านี้
ให้สุนัขกินอาหารเปียก. อาหารเปียกมีน้ำในปริมาณมากอยู่แล้ว ปกติจะระบุไว้บนกระป๋องว่า "ปริมาณความชื้น %" ให้อาหารเปียกแทนอาหารแห้งของสุนัขบางส่วนหรือทั้งหมด ตรวจสอบฉลากหรือขอคำแนะนำจากสัตวแพทย์เพื่อกำหนดปริมาณอาหารที่สุนัขต้องการ- หรืออีกทางเลือกหนึ่งคือ ให้แช่อาหารแห้งไว้ในชามน้ำ 30-60 นาทีก่อนให้สุนัขของคุณกิน
ให้อาหารเฉพาะในมื้ออาหารเท่านั้น. ให้อาหารสุนัขของคุณวันละ 1-2 ครั้งตามคำแนะนำของสัตวแพทย์หรือบนฉลากอาหารสุนัข ถ้าให้อาหารอยู่ตลอดเวลา สุนัขบางตัวจะเข้าใจผิดว่าความกระหายน้ำคือความหิวข้าว
ปล่อยให้สุนัขออกไปฉี่เมื่อจำเป็น. ถ้าสุนัขของคุณอยู่ข้างในบ้านคราวละ 8 ชั่วโมง มันอาจจะหลีกเลี่ยงไม่ดื่มน้ำเพราะมันรู้ว่านั่นคือสาเหตุที่ทำให้ปวดฉี่ ปล่อยให้สุนัขของคุณออกไปฉี่ทุกสองสามชั่วโมงหรือฝึกให้มันใช้แผ่นรองซับฉี่สุนัขโฆษณา
ให้สุนัขเข้าถึงน้ำได้ตลอด. ในบ้านที่มีหลายชั้น ให้วางชามน้ำบนแต่ละชั้นที่สุนัขสามารถเข้าถึงได้ ถ้าสุนัขใช้เวลาช่วงหนึ่งของวันกลางแจ้งหรืออยู่ในห้องก็ให้วางชามน้ำเพิ่มเติมในบริเวณเหล่านี้ด้วย- พยายามวาง "สถานีน้ำ" เหล่านี้ไว้ในที่เดิมเพื่อให้สุนัขของคุณรู้ว่าจะมองหาน้ำได้ที่ไหน
- สุนัขที่ผูกไว้ข้างนอกอาจจะทำโซ่หรือเชือกพันกัน ทำให้เข้าไม่ถึงชามน้ำ[3] ถ้าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการผูกสุนัขไว้ ก็ทำให้บริเวณนั้นปราศจากสิ่งกีดขวางและวางชามน้ำไว้ข้างเสา ชามน้ำอาจจะถูกเชือกหรือโซ่ชนจนคว่ำ ดังนั้นให้ตรวจดูบ่อยๆ และเติมน้ำตามความจำเป็น
เปลี่ยนน้ำเป็นประจำ. ล้างชามน้ำทุกวันและเทเศษสกปรกออกก่อนเติมน้ำใหม่ แล้วเช็ดด้านในด้วยผ้าขนหนูกระดาษ เปลี่ยนน้ำอีกครั้งเมื่อสังเกตเห็นขนหรือสิ่งสกปรกลอยอยู่ข้างใน หรือเมื่อไรก็ตามที่ระดับน้ำลดลง ในช่วงที่อากาศร้อนคุณอาจจะต้องตรวจสอบชามทุก 2 ชั่วโมง- ล้างชามน้ำให้สะอาดเกลี้ยงเกลาและเช็ดให้แห้งอย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง ถ้าชามสกปรกให้ล้างบ่อยขึ้น
ลองซื้อน้ำพุสำหรับสัตว์เลี้ยง. น้ำพุขนาดเท่าชามอาจจะน่าดึงดูดมากกว่าสำหรับสุนัขที่ชอบน้ำไหล หรือลูกสุนัขที่ไม่ชินกับการดื่มน้ำจากชาม นอกจากนี้สุนัขที่มีปัญหาเกี่ยวกับการมองเห็นยังสามารถหาชามน้ำพุเหล่านี้ได้ง่ายกว่า
เติมน้ำแข็งก้อนในวันที่อากาศร้อน. สุนัขหลายตัวชอบดื่มน้ำเย็น ใส่น้ำแข็งลงไปสัก 2 ก้อน ทำแบบนี้ในขณะที่สุนัขกำลังมองอยู่ และมันอาจจะมาสำรวจ
ทำให้น้ำดูน่าตื่นเต้นมากขึ้น. ถ้าคุณไม่อยากซื้อน้ำพุ ให้ลองเขย่าชามน้ำแทน หรือโบกของเล่นเหนือชาม การหย่อนบลูเบอร์รี่หรือของกินเล็กๆ อื่นๆ ลงในน้ำก็อาจจะโน้มน้าวให้สุนัขดื่มขณะที่จะเอาของกินขึ้นมาจากน้ำ- ถ้าสุนัขยังไม่สนใจอยู่ ให้ลองอีกครั้งหลังจากเปลี่ยนชามสุนัขเป็นถ้วยหรือชามธรรมดาที่มีรูปร่างหรือสีที่ต่างกันแทน
โฆษณา
เคล็ดลับ
- อย่าปล่อยให้ชามน้ำของสุนัขของคุณไว้กลางแดด สุนัขส่วนใหญ่คิดว่าน้ำอุ่นนั้นไม่น่าดื่ม
โฆษณา
คำเตือน
- ถ้าในที่สุดสุนัขของคุณก็เริ่มดื่มน้ำหลังจากที่โน้มน้าวมานาน ปล่อยให้มันดื่มน้ำไปเงียบๆ แทนที่จะไปยกยอ เนื่องจากการให้ความสนใจมากเกินไปอาจจะทำให้สุนัขเสียสมาธิจากชามน้ำได้
- อย่าปล่อยให้สุนัขดื่มจากห้องน้ำ เนื่องจากนี่สามารถเป็นแหล่งของเชื้อโรคที่ทำให้ไม่สบายได้[4]
โฆษณา
ข้อมูลอ้างอิง
เกี่ยวกับวิกิฮาวนี้
สัตวแพทย์
บทความนี้ ร่วมเขียน โดย Melissa Nelson, DVM, PhD. ดร.เนลสันเป็นสัตวแพทย์ที่เชี่ยวชาญในการรักษาสัตว์เลี้ยงและสัตว์ใหญ่ในมินนิโซตา ที่ซึ่งเธอผ่านประสบการณ์การเป็นสัตวแพทย์ประจำคลินิกชุมชนมากว่า 10 ปี เธอได้รับปริญญาเอกทางสัตวแพทย์จากมหาวิทยาลัยมินนิโซตาในปี 1998 บทความนี้ถูกเข้าชม 32,418 ครั้ง
หมวดหมู่: สุนัข
มีการเข้าถึงหน้านี้ 32,418 ครั้ง
บทความนี้เป็นประโยชน์กับคุณไหม
⚠️ Disclaimer:
Content from Wiki How ไท language website. Text is available under the Creative Commons Attribution-Share Alike License; additional terms may apply.
Wiki How does not encourage the violation of any laws, and cannot be responsible for any violations of such laws, should you link to this domain, or use, reproduce, or republish the information contained herein.
- - A few of these subjects are frequently censored by educational, governmental, corporate, parental and other filtering schemes.
- - Some articles may contain names, images, artworks or descriptions of events that some cultures restrict access to
- - Please note: Wiki How does not give you opinion about the law, or advice about medical. If you need specific advice (for example, medical, legal, financial or risk management), please seek a professional who is licensed or knowledgeable in that area.
- - Readers should not judge the importance of topics based on their coverage on Wiki How, nor think a topic is important just because it is the subject of a Wiki article.
โฆษณา
