ดาวน์โหลดบทความดาวน์โหลดบทความX
บทความนี้ ร่วมเขียน โดย Pippa Elliott, MRCVS. ดร.เอลเลียต, BVMS, MRCVS เป็นสัตวแพทย์ที่มีประสบการณ์การผ่าตัดและช่วยเหลือสัตว์มากว่า 30 ปี เธอจบปริญญาด้านการผ่าตัดและให้ยาสัตว์จากมหาวิทยาลัยกลาสโกว์ในปี 1987 และทำงานในคลินิกสัตวแพทย์ที่บ้านเกิดมากว่า 20 ปี
มีการอ้างอิง 8 ข้อที่อ้างอิงอยู่ในบทความ ซึ่งสามารถพบได้ทางด้านล่างของบทความ
บทความนี้ถูกเข้าชม 6,117 ครั้ง
กระต่ายแคระเป็นสัตว์เลี้ยงที่ใครๆ ต่างก็หลงรัก แต่การเลี้ยงกระต่ายแคระสักตัวนั้นมีเรื่องที่ต้องคอยเอาใจใส่อยู่มากมาย เช่นเดียวกับสัตว์เลี้ยงอื่นๆ การให้ความดูแลเป็นอย่างดีนับเป็นสิ่งที่ให้ผลตอบแทนอย่างคุ้มค่าทั้งต่อตัวคุณเองและเจ้ากระต่ายน้อยของคุณ เพื่อให้แน่ใจว่ากระต่ายแคระของคุณได้รับการดูแลอย่างเหมาะสม สิ่งที่ขาดไม่ได้คือการจัดเตรียมบ้านที่แสนสบายและให้อาหารที่มีสารอาหารครบถ้วน รวมทั้งฝึกให้กระต่ายขับถ่ายในกระบะ จับกระต่ายด้วยความระมัดระวัง หมั่นทำความสะอาดร่างกายของกระต่ายเป็นประจำ และสร้างความเพลิดเพลินให้กับกระต่ายอยู่เสมอ นอกจากนี้อย่าลืมพากระต่ายไปทำหมันและไปพบสัตวแพทย์เพื่อรับการตรวจสุขภาพอย่างสม่ำเสมอ
ขั้นตอน
หาซื้อกรงหรือเล้า. หลายคนนิยมปล่อยให้กระต่ายวิ่งเล่นไปมาภายในบ้านได้อย่างอิสระ อย่างไรก็ตาม การเลี้ยงในลักษณะนี้อาจไม่ใช่ตัวเลือกที่เหมาะกับกระต่ายของคุณเท่าไรนัก แต่ไม่ว่าคุณจะเลือกเลี้ยงกระต่ายแบบใด การจัดเตรียมกรงเพื่อให้พวกมันมีพื้นที่ที่ปลอดภัยและปราศจากสิ่งรบกวนถือเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับกระต่ายของคุณ กรงที่เหมาะสมควรมีขนาดอย่างน้อย 1.2 × 0.6 เมตรและมีฐานที่ทำจากพลาสติกหรือไม้ (เนื่องจากตะแกรงลวดอาจทำให้กระต่ายรู้สึกเจ็บเท้าได้) พร้อมปูด้วยวัสดุรองกรงให้สูงขึ้นมาประมาณ 5 เซ็นติเมตร- วางกระบะขับถ่าย ที่หลบซ่อนตัว ชามอาหาร รางหญ้า และขวดน้ำไว้ในกรงให้พร้อม โดยคุณอาจจัดเตรียมอุปกรณ์เหล่านี้มากกว่า 1 ชิ้นเพื่อป้องกันการรุกล้ำอาณาเขตของกระต่ายแต่ละตัว คอยเติมหญ้าทิโมธีและน้ำสะอาดในกรงไม่ให้ขาดสำหรับให้พวกมันทานและดื่มได้ตลอดเวลา
- ให้กระต่ายทานหญ้าทิโมธีอัดเม็ดและผักวันละ 1 มื้อในปริมาณที่พอดีตามขนาดตัว อายุ และน้ำหนักของกระต่าย
เตรียมคอกสำหรับวิ่งเล่น. คุณสามารถตั้งคอกไว้นอกบ้านได้หากสนามหญ้าไม่ได้ใส่ปุ๋ยไว้หรือไม่มีสัตว์อื่นๆ อยู่ในพื้นที่สนามหญ้า หรือคุณอาจจัดเตรียมพื้นที่ปิดไว้ภายในบ้านสำหรับให้กระต่ายของคุณวิ่งเล่นไปมาก็ได้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม หากคุณเลือกตั้งคอกไว้ในบ้าน อย่าลืมจัดวางข้าวของภายในบ้านให้ปลอดภัยสำหรับพวกมัน- หากคุณต้องการปล่อยให้กระต่ายวิ่งเล่นนอกบ้านในระหว่างวัน ห้ามปล่อยทิ้งไว้โดยไม่มีใครดูแลโดยเด็ดขาดเพื่อไม่ให้สัตว์นักล่าต่างๆ บุกรุกเข้ามาทำร้ายพวกมันได้
- ให้กระต่ายของคุณได้รับแสงแดดบ้างเล็กน้อยเพื่อช่วยให้ร่างกายของพวกมันสร้างวิตามินดีซึ่งเป็นส่วนสำคัญในการเสริมสร้างกระดูกให้แข็งแรง อย่างไรก็ตาม อย่าปล่อยให้กระต่ายอยู่นอกบ้านนานเกินไปในช่วงที่อากาศร้อนเพราะอาจทำให้อุณหภูมิร่างกายของพวกมันเพิ่มสูงขึ้น
วางกระบะขับถ่ายไว้ในกรง. โดยทั่วไปแล้วกระต่ายมักถ่ายปัสสาวะและอุจจาระในบริเวณเดิมซ้ำๆ และจะไม่ขับถ่ายเรี่ยราดไปทั่วทั้งกรง ดังนั้นให้คุณนำกระบะขับถ่ายวางไว้ตรงจุดที่คุณมองเห็นร่องรอยปัสสาวะหรือเศษมูลมากที่สุด การเตรียมกระบะขับถ่ายไว้จะช่วยรักษาความสะอาดของพื้นที่ภายในกรงและทำให้คุณสามารถทำความสะอาดกรงได้ง่ายยิ่งขึ้น- ใช้วัสดุรองสิ่งขับถ่ายจากธรรมชาติ เช่น หญ้าอัลฟัลฟ่า ข้าวโอ๊ต เปลือกส้ม หรือกระดาษ
- อย่าใช้ขี้เลื่อยจากไม้เนื้ออ่อนซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อตับของกระต่ายได้
- คุณสามารถทำความสะอาดกระบะขับถ่ายได้โดยใช้น้ำส้มสายชู
- กระต่ายของคุณจะใช้กระบะขับถ่ายบ่อยมากขึ้นหลังจากที่พวกมันผ่านการทำหมันหรือหากกระบะขับถ่ายตั้งอยู่ในบริเวณที่ปลอดภัยและเป็นส่วนตัว[1]
เตรียมหญ้าให้ทานได้ไม่จำกัด. หญ้าถือเป็นอาหารหลักของกระต่าย ดังนั้นคุณจึงควรคอยเติมหญ้าสดใหม่ไม่ให้ขาดเพื่อให้กระต่ายของคุณมีทานตลอดเวลา โดยเลือกเตรียมหญ้าทิโมธีหรือหญ้าประเภทอื่นๆ แทนหญ้าอัลฟัลฟ่าที่ไม่ดีต่อสุขภาพกระต่ายเท่าไรนัก
ให้อาหารเม็ดเป็นประจำทุกวัน. เลือกอาหารเม็ดสำหรับกระต่ายคุณภาพดีที่ไม่มีส่วนประกอบของเมล็ดพืชต่างๆ หรือน้ำตาล ทั้งนี้คุณควรหลีกเลี่ยงอาหารเม็ดประเภทมูสลี่เนื่องจากกระต่ายอาจเลือกทานเฉพาะของที่ชอบเท่านั้นจนส่งผลให้ร่างกายขาดสารอาหารได้เมื่อระยะเวลาผ่านไปนานๆ ปริมาณอาหารที่ควรให้กระต่ายในแต่ละครั้งอยู่ที่ ¼ ถ้วย (15 กรัม) ต่อน้ำหนักตัว 2 กิโลกรัม นอกจากนี้คุณยังสามารถเร่ิมให้กระต่ายทานหญ้าทิโมธีได้หลังจากที่อายุ 7 สัปดาห์ขึ้นไป- เปลี่ยนอาหารใหม่วันละ 2 ครั้งเพื่อให้กระต่ายได้ทานอาหารที่สดใหม่อยู่เสมอ
เตรียมผักและผลไม้สด. พยายามให้กระต่ายทานผักใบเขียว 2 ถ้วย (70 กรัม) ต่อวัน นอกจากนี้คุณยังสามารถเตรียมแครอท แอปเปิ้ล (ไม่มีเมล็ด) กล้วย หรือสตรอว์เบอร์รี่สำหรับให้กระต่ายทานเล่นได้เช่นกัน ลองตรวจสอบว่ากระต่ายสามารถทานผักและผลไม้ชนิดใดได้บ้างเพราะผักผลไม้บางชนิดอาจเป็นพิษต่อร่างกายกระต่ายได้โฆษณา
ใช้วัสดุรองสิ่งขับถ่ายสำหรับกระต่ายโดยเฉพาะ. วัสดุรองสิ่งขับถ่ายที่จำหน่ายโดยทั่วไปจะมีลักษณะเป็นเม็ดเล็กๆ ทำจากเมล็ดพืชหรือกระดาษ ซึ่งนอกจากจะทำหน้าที่ดูดซับปัสสาวะและอุจจาระของกระต่ายได้ดีแล้ว กระต่ายยังสามารถกัดแทะวัสดุรองสิ่งขับถ่ายเหล่านี้ได้โดยไม่เป็นอันตรายอีกด้วย[2]- คุณสามารถหาซื้อวัสดุรองสิ่งขับถ่ายสำหรับกระต่ายได้จากร้านขายสัตว์เลี้ยงใกล้บ้านหรือร้านค้าออนไลน์ทั่วไป
เคล็ดลับ: คุณอาจสังเกตเห็นว่ากระต่ายของคุณชอบเข้าไปเล่นในกระบะขับถ่ายและมักคุ้ยเขี่ยวัสดุรองสิ่งขับถ่ายจนกระจายไปทั่ว ซึ่งแม้ว่าจะน่าหงุดหงิดใจอยู่บ้าง แต่พยายามนึกไว้ว่ากระต่ายของคุณกำลังสนุกสนานอยู่กับการเล่นของพวกมัน
วางกระบะขับถ่ายไว้ตรงจุดที่กระต่ายเคยขับถ่ายไว้. โดยปกติแล้วกระต่ายจะเลือกขับถ่ายตรงจุดเดิมซ้ำๆ ดังนั้นตำแหน่งดังกล่าวจึงเป็นจุดที่เหมาะสำหรับนำกระบะขับถ่ายมาตั้งไว้ ซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วตำแหน่งที่กระต่ายใช้สำหรับขับถ่ายจะอยู่ในมุมที่ห่างจากบริเวณที่ตั้งชามใส่อาหาร จำไว้ว่าหากคุณวางกระบะขับถ่ายไว้ตรงจุดที่กระต่ายของคุณเคยขับถ่ายไว้แล้ว พวกมันก็มีแนวโน้มที่จะเริ่มขับถ่ายในกระบะมากขึ้น[3]- คุณสามารถใช้วิธีเตรียมกระบะขับถ่ายไว้ให้พร้อมทั้งในกรงและคอกสำหรับวิ่งเล่นเพื่อเป็นการฝึกให้กระต่ายใช้กระบะขับถ่ายอยู่เสมอ
- หากกระต่ายของคุณไม่ยอมใช้กระบะขับถ่าย ลองดูว่าพวกมันมักไปขับถ่ายตรงจุดใดก่อนย้ายกระบะขับถ่ายไปวางไว้ในตำแหน่งดังกล่าว
นำวัสดุรองกรงที่เปื้อนสิ่งขับถ่ายใส่ไว้ในกระบะขับถ่ายเล็กน้อยในช่วงแรก. ตักวัสดุรองกรงที่เปื้อนปัสสาวะหรืออุจจาระของกระต่ายใส่ลงไปในกระบะขับถ่ายเล็กน้อยเพื่อชักจูงให้กระต่ายของคุณใช้กระบะขับถ่าย โดยกระต่ายจะได้กลิ่นสิ่งขับถ่ายที่ติดบนวัสดุรองกรงและสามารถขับถ่ายในกระบะได้อย่างสบายใจ[4]- ใช้วัสดุรองกรงที่เปื้อนสิ่งขับถ่ายเพียงเล็กน้อยก็เพียงพอแล้ว
โฆษณา
เข้าหากระต่ายช้าๆ และลดตัวลงต่ำๆ. ตามธรรมชาติแล้วกระต่ายจัดเป็นสัตว์ที่ถูกล่า จึงส่งผลให้พวกมันรู้สึกตื่นกลัวได้ง่ายเป็นพิเศษ ด้วยเหตุนี้คุณจึงไม่ควรจู่โจมเข้าหาเร็วๆ หรือโฉบเฉี่ยวไปมาอยู่เหนือตัวกระต่าย แต่ให้คุณลดตัวลงให้อยู่ในระดับเดียวกันและค่อยๆ ขยับเข้าใกล้กระต่ายอย่างช้าๆ พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลเพื่อให้พวกมันรับรู้ว่าคุณกำลังเข้าหา[5]- ลองพูดว่า “ว่าไงเจ้ากระต่าย ไม่ต้องกลัวนะ”
จับกระต่ายให้น้อยครั้งที่สุด. โดยปกติแล้วกระต่ายจะไม่ชอบให้ใครมาจับ อุ้ม หรือกอดเท่าไรนัก ดังนั้นพยายามอย่าทำบ่อยๆ และสัมผัสตัวพวกมันเท่าที่จำเป็นเท่านั้น อย่างไรก็ตาม แม้ว่ากระต่ายของคุณมักตื่นตกใจได้ง่าย แต่เมื่อเวลาผ่านไปพวกมันก็จะเริ่มไว้วางใจคุณมากขึ้นและยอมนั่งอยู่บนตักของคุณนิ่งๆ หากคุณจำเป็นต้องจับกระต่ายขึ้นมา ให้คุณคลายความกังวลของพวกมันด้วยการประคองขาหลังไว้ด้วยมือข้างหนึ่งและใช้มืออีกข้างหนึ่งดึงเข้ามาแนบกับหน้าอกอย่างเบามือ- ห้ามจับกระต่ายโดยใช้วิธีหิ้วหูขึ้นมาโดยเด็ดขาด[6]
สอดมือเข้าไปใต้หน้าท้องและก้นของกระต่ายเมื่อต้องการจับขึ้นมา. อย่าลืมใช้มือประคองก้นไว้เพื่อไม่ให้กระต่ายเตะขาไปมาได้ เพราะโดยธรรมชาติแล้วกระต่ายจะใช้เท้าเตะไปมาเมื่อถูกจับขึ้นมาซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อกระดูกสันหลังจนส่งผลให้พวกมันได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงได้[7]- ใช้มือข้างหนึ่งสอดเข้าไปใต้ก้นกระต่ายอยู่เสมอเมื่อต้องการจับขึ้นมา
อุ้มกระต่ายให้แนบลำตัวของคุณเพื่อให้พวกมันรู้สึกปลอดภัย. จำไว้ว่ากระต่ายของคุณมีขนาดตัวที่เล็กเพียงนิดเดียวทั้งยังขี้ตกใจเป็นอย่างมาก ดังนั้นพวกมันจึงมักจะรู้สึกตื่นกลัวเมื่อถูกอุ้มขึ้นมาจากพื้น พยายามอุ้มกระต่ายให้แนบลำตัวของคุณเพื่อให้พวกมันรู้สึกปลอดภัยมากขึ้นและจะไม่พยายามกระโดดหนีออกจากคุณ[8]เคล็ดลับ: พยายามอย่าจับกระต่ายขึ้นมาจนกว่าพวกมันจะเริ่มรู้สึกไว้วางใจคุณมากยิ่งขึ้น เพราะเมื่อกระต่ายรู้สึกกลัว ตามสัญชาตญาณแล้วพวกมันจะพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้หนีออกไปได้แม้ว่าอาจมีโอกาสได้รับบาดเจ็บในระหว่างนี้ได้ก็ตาม
ย่อตัวลงให้เกือบติดพื้นเพื่อวางกระต่ายลง. อย่าวางกระต่ายลงบนพื้นด้วยการก้มตัวและเอื้อมมือลงไปจนสุดแขนเพราะอาจทำให้พวกมันรู้สึกตื่นกลัวในช่วงที่ถูกหย่อนตัวลงมาได้ โดยคุณควรใช้วิธีย่อตัวลงให้เกือบติดพื้นพร้อมอุ้มกระต่ายให้แนบลำตัวตลอดเวลาก่อนยื่นมือออกไปช้าๆ และค่อยๆ วางพวกมันลงบนพื้นอย่างระมัดระวัง[9]- พยายามอย่าให้กระต่ายกระโดดออกไปจากแขนของคุณแม้จะอยู่ในระดับความสูงที่ไม่มากเพราะอาจทำให้พวกมันมีโอกาสบาดเจ็บได้ง่าย
โฆษณา
ตรวจสอบบริเวณก้นของกระต่ายทุกวันให้แน่ใจว่าสะอาดอยู่เสมอ. ลองดูว่ามีคราบปัสสาวะหรืออุจจาระติดอยู่บนขนของกระต่ายหรือไม่เพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้แมลงวันมาวางไข่และฟักตัวออกมาเป็นหนอนแมลงวันได้โดยเฉพาะในช่วงที่อากาศร้อน หากคุณมองเห็นคราบปัสสาวะหรืออุจจาระติดอยู่ ให้คุณใช้ผ้าชุบน้ำหมาดๆ เช็ดออกให้สะอาด จากนั้นลองตรวจสอบที่กระบะขับถ่ายเพื่อดูว่าจำเป็นต้องเปลี่ยนวัสดุรองสิ่งขับถ่ายใหม่หรือไม่[10]- หากสังเกตเห็นว่ากระต่ายถ่ายนิ่มหรือเหลว ให้คุณพาพวกมันไปพบสัตวแพทย์ทันทีเพื่อเข้ารับการตรวจว่ามีอาการป่วยอยู่หรือไม่
แปรงขนกระต่าย 2-3 ครั้งต่อสัปดาห์ด้วยแปรงขนนุ่ม. กระต่ายแต่ละสายพันธุ์ต่างมีขนที่มีลักษณะแตกต่างกันไป ดังนั้นการแปรงขนจึงเป็นเรื่องจำเป็นหรือไม่ขึ้นอยู่กับลักษณะขนของกระต่ายของคุณ หากกระต่ายของคุณมีขนที่ยาว คุณจะต้องหมั่นรักษาความสะอาดและแปรงขนของพวกมันไม่ให้พันกันอย่างสม่ำเสมอเพื่อป้องกันไม่ให้พวกมันติดโรคได้ แต่หากกระต่ายของคุณมีขนที่สั้น คุณก็ยังสามารถแปรงขนของพวกมันได้เช่นกันเพื่อเป็นการสร้างความผ่อนคลายและความใกล้ชิดสนิทสนม[11]
แคะและเช็ดหูของกระต่ายให้สะอาดทุกสัปดาห์. ลองตรวจสอบว่ามีสิ่งสกปรกต่างๆ เช่น หญ้าหรือวัสดุรองกรง สะสมอยู่ในหูของกระต่ายหรือไม่และใช้นิ้วมือหรือหวีซี่ละเอียดค่อยๆ เขี่ยสิ่งสกปรกให้หลุดออก จากนั้นใช้ผ้าชุบน้ำหมาดๆ เช็ดทำความสะอาดเบาๆ ทั้งด้านในและด้านนอกของหูก่อนเช็ดให้แห้งสนิทด้วยผ้าสะอาดเนื้อนุ่ม[14]- ขจัดสิ่งสกปรกที่ติดอยู่ในหูของกระต่ายทันทีเมื่อคุณสังเกตเห็น
ตัดเล็บของกระต่ายให้สั้นอยู่เสมอ. เมื่อเล็บของกระต่ายเริ่มยาวขึ้น ให้คุณใช้กรรไกรตัดเล็บคมๆ ที่ออกแบบสำหรับกระต่ายโดยเฉพาะตัดเล็บของพวกมันให้สั้นลง โดยใช้ผ้าขนหนูห่อตัวกระต่ายไว้ในขณะที่ตัดเล็บเพื่อให้คุณสามารถจับกระต่ายไว้ได้อย่างมั่นคงแม้ว่าพวกมันจะดิ้นไปมา อย่างไรก็ตาม หากคุณไม่มั่นใจในฝีมือการตัดเล็บของตัวเองหรือไม่แน่ใจว่าต้องตัดเล็บออกไปมากน้อยเพียงใด คุณสามารถทำการนัดหมายให้สัตวแพทย์เป็นผู้ลงมือตัดเล็บของกระต่ายของคุณ- การตัดเล็บของกระต่ายโดยไม่ได้รับการฝึกฝนอย่างถูกต้องอาจทำให้กระต่ายของคุณได้รับบาดเจ็บอย่างหนักได้ ดังนั้นอย่าลืมขอให้สัตวแพทย์ช่วยสอนวิธีการที่ถูกต้องก่อนที่คุณจะลงมือตัดเล็บของกระต่ายด้วยตัวเอง[15]
- ห้ามตัดฟันของกระต่ายที่ยาวเกินไปด้วยตัวเองโดยเด็ดขาด เพราะกระต่ายของคุณอาจได้รับบาดเจ็บอย่างหนักได้หากคุณเผลอตัดฟันของพวกมันออกมากจนเกินไป โดยให้คุณพากระต่ายไปพบสัตวแพทย์เพื่อรับการลับฟันอย่างเหมาะสมด้วยเครื่องกรอฟัน
โฆษณา
หาซื้อของเล่นกระต่าย ของเล่นนก หรือของเล่นพลาสติกแข็งสำหรับเด็กที่ปลอดสารพิษ. เนื่องจากกระต่ายเป็นสัตว์ที่ฉลาดพอสมควร พวกมันจึงรู้สึกเบื่อได้ง่ายกับอะไรเดิมๆ คุณสามารถขจัดความเบื่อหน่ายของกระต่ายของคุณได้ด้วยการจัดเตรียมของเล่นสนุกๆ ที่หลากหลาย เช่น ของเล่นเขย่ามือ ลูกกุญแจพลาสติก หรือลูกบอลพลาสติก พยายามเลือกของเล่นที่เคลื่อนที่ไปมารอบๆ กรงได้หรือของเล่นแบบแขวนที่ห้อยลงมาจากด้านบนหรือด้านข้างของกรง[16]- เตรียมของเล่นเป็นชุดๆ สำหรับสับเปลี่ยนไปในแต่ละสัปดาห์เพื่อให้กระต่ายของคุณได้เล่นของเล่นชิ้นใหม่ๆ อยู่เสมอโดยที่คุณไม่จำเป็นต้องคอยซื้อของเล่นใหม่อยู่เรื่อยๆ
มองหาของเล่นไม้ให้กระต่ายได้กัดแทะ. ฟันของกระต่ายสามารถงอกยาวออกมาได้เรื่อยๆ ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วพวกมันจึงต้องกัดแทะสิ่งต่างๆ เพื่อลับฟันให้สั้นลง ให้คุณหาของเล่นไม้ปลอดสารพิษที่กระต่ายของคุณสามารถกัดแทะได้อย่างสนุกสนานพร้อมกับได้ดูแลสุขภาพฟันในคราวเดียวกัน[17]- คุณสามารถหาซื้อของเล่นได้ตามร้านขายสัตว์เลี้ยงทั่วไปหรือจากร้านค้าออนไลน์ โดยเลือกซื้อของเล่นที่ระบุไว้อย่างชัดเจนว่าสำหรับสัตว์ขนาดเล็กเพื่อให้แน่ใจว่าของเล่นชิ้นนั้นปลอดภัยกับกระต่ายของคุณ
เตรียมแกนหรือกล่องกระดาษให้กระต่ายได้ฉีกเล่น. กระต่ายชื่นชอบการฉีกกระดาษแข็งให้ขาดเป็นชิ้นๆ ดังนั้นคุณจึงสามารถสร้างความเพลิดเพลินให้กับกระต่ายของคุณได้ง่ายๆ ด้วยการเตรียมแกนหรือกล่องกระดาษที่ไม่ใช้แล้วให้พวกมันได้ฉีกเล่น คุณสามารถใส่หญ้าเข้าไปในแกนกระดาษหรือจะนำแกนเปล่าๆ วางไว้ในกรงและปล่อยให้กระต่ายมุดเข้าไปข้างในก็ได้เช่นกัน นอกจากนี้คุณยังสามารถทำที่หลบซ่อนตัวให้กระต่ายได้โดยนำกล่องกระดาษมาตัดก้นออกไปพร้อมเจาะช่องสำหรับเป็นประตูและหน้าต่าง[18]- นำชิ้นส่วนกระดาษแข็งอันเก่าที่เริ่มสกปรกแล้วออกไปทิ้ง
ทำไข่ยัดไส้ข้าว. เติมข้าวสารลงไปในไข่อีสเตอร์และปิดรูให้สนิทด้วยปืนกาวก่อนนำไปให้กระต่ายของคุณสำหรับเขย่าเล่นไปมา อย่างไรก็ตาม คุณอาจต้องนำไข่ออกมาจากกรงในช่วงกลางคืนเพื่อป้องกันไม่ให้กระต่ายเขย่าไข่เล่นทั้งคืนจนคุณนอนไม่หลับโฆษณา
พิจารณาถึงข้อดีของการทำหมันกระต่าย. แม้ว่าคุณจะเลี้ยงกระต่ายไว้เพียงตัวเดียว แต่การตัดสินใจทำหมันกระต่ายจะส่งผลดีต่อสุขภาพและบุคลิกภาพของพวกมัน หรือหากคุณเลี้ยงกระต่ายมากกว่า 1 ตัว การพากระต่ายแต่ละตัวไปทำหมันถือเป็นเรื่องสำคัญ ข้อดีของการทำหมันกระต่ายมีดังต่อไปนี้:[19]- ลดความเสี่ยงการเกิดโรคมะเร็งโดยเฉพาะมะเร็งระบบสืบพันธุ์
- ลดความก้าวร้าว
- สนิทสนมกับคนมากกว่า
- ฝึกขับถ่ายได้ง่ายขึ้น
- กำจัดพฤติกรรมการปัสสาวะรดวัตถุเพื่อสร้างอาณาเขตสำหรับกระต่ายเพศผู้
- สามารถปล่อยให้กระต่ายอยู่เป็นคู่ได้อย่างปลอดภัย
- ควบคุมจำนวนกระต่ายเกิดใหม่ที่ไม่ต้องการ
เคล็ดลับ:' หากคุณไม่ได้วางแผนที่จะเพาะพันธุ์กระต่าย การตัดสินใจพากระต่ายไปทำหมันเป็นเรื่องที่เหมาะสมอย่างยิ่ง เพราะหลังการทำหมัน กระต่ายจะมีนิสัยที่สงบนิ่งมากขึ้นและมีโอกาสเป็นโรคต่างๆ ได้น้อยลง นอกจากนี้สาเหตุหลักที่กระต่ายเพศเมียควรรับการทำหมันคือเพื่อช่วยป้องกันการเกิดมะเร็งมดลูกซึ่งพบได้บ่อยในกระต่ายเพศเมีย[20]
ทำหมันกระต่ายเพศผู้เมื่อมีอายุระหว่าง 8-12 สัปดาห์. อัณฑะของกระต่ายเพศผู้จะเริ่มโผล่ยื่นมาให้เห็นเมื่อมีอายุประมาณ 2-3 เดือน ซึ่งคุณสามารถพากระต่ายที่อยู่ในช่วงอายุดังกล่าวไปพบสัตวแพทย์เพื่อรับการทำหมันได้ การตัดสินใจทำหมันกระต่ายตั้งแต่เนิ่นๆ จะช่วยลดความก้าวร้าวและพฤติกรรมหวงอาณาเขตต่างๆ ของกระต่าย เช่น การกัด การขู่คำราม หรือการปัสสาวะรดวัตถุ[21]- แยกกระต่ายเพศผู้ออกจากกระต่ายเพศเมียหลังจากที่อัณฑะเริ่มโผล่ยื่นออกมาให้เห็น และรอจนกระทั่งร่างกายเริ่มฟื้นตัวจากการทำหมันก่อนนำกระต่ายกลับมาอยู่รวมกันอีกครั้ง
ทำหมันกระต่ายเพศเมียเมื่อมีอายุระหว่าง 4-8 เดือน. กระต่ายเพศเมียจะเริ่มเข้าสู่วัยเจริญพันธุ์เมื่อมีอายุได้ 4 เดือน อย่างไรก็ตาม สัตวแพทย์อาจรอจนกระต่ายมีอายุถึง 6 เดือนก่อนลงมือทำหมันเพื่อให้การผ่าตัดมีความปลอดภัยมากขึ้น ลองพูดคุยถึงข้อดีของการรอจนกระต่ายมีอายุครบ 6 เดือนกับสัตวแพทย์เพื่อช่วยในการตัดสินใจของคุณ[22]โฆษณา
ค้นหาสัตวแพทย์ที่เชี่ยวชาญในการดูแลสัตว์ขนาดเล็ก. กระต่ายมีความต้องการที่แตกต่างจากแมวหรือสุนัข ดังนั้นคุณจึงควรพากระต่ายไปพบสัตวแพทย์ที่เชี่ยวชาญในการดูแลกระต่ายโดยเฉพาะ ลองค้นหาสัตวแพทย์ที่ระบุว่ามีความเชี่ยวชาญในการดูแลสัตว์ขนาดเล็กซึ่งมีทักษะเฉพาะที่จำเป็นในการดูแลรักษากระต่าย นอกจากนี้คุณสามารถสอบถามประวัติการศึกษาและประสบการณ์ของสัตวแพทย์เพื่อให้แน่ใจว่าสัตวแพทย์ของคุณมีความชำนาญในการดูแลรักษากระต่าย- อย่ากังวลที่จะซักถามสัตวแพทย์อย่างละเอียด จำไว้ว่าสัตวแพทย์ก็มีความรักต่อสัตว์เช่นเดียวกับคุณ ดังนั้นสัตวแพทย์จึงเข้าอกเข้าใจเป็นอย่างดีว่าทุกคนต่างมองหาสัตวแพทย์ที่เหมาะสมที่สุดเป็นผู้ทำการรักษาสัตว์เลี้ยงที่พวกเขารัก
พากระต่ายไปฉีดวัคซีน. ไวรัสโรคฮีโมราจิกในกระต่าย (Rabbit Haemorrhagic Disease Virus) เป็นเชื้อไวรัสอันตรายที่ใช้ในการควบคุมจำนวนประชากรกระต่ายในหลายพื้นที่ เพื่อไม่ให้กระต่ายของคุณมีโอกาสติดเชื้อไวรัสดังกล่าว ให้คุณพาพวกมันไปฉีดวัคซีนเมื่ออายุครบ 4 สัปดาห์และฉีดกระตุ้นซ้ำทุกๆ 6 เดือนไปตลอดชีวิต[23]
กำจัดเชื้อปรสิตในกระต่าย. เชื้อปรสิตเพียงไม่กี่ชนิดที่มักติดต่อสู่กระต่ายคือหมัดและไร หากคุณสงสัยว่ากระต่ายของคุณอาจมีหมัดอยู่ตามผิวหนัง คุณสามารถเลือกใช้ยากำจัดเห็บหมัดที่หาซื้อได้ตามร้านค้าทั่วไปโดยไม่ต้องมีใบสั่งแพทย์ซึ่งใช้งานได้ง่ายและสามารถขจัดหมัดได้อย่างมีประสิทธิภาพ หรือหากคุณสังเกตเห็นว่ากระต่ายของคุณเกาหูบ่อยหรือมีปัญหาผิวแห้งที่บริเวณรอบๆ หัวไหล่ พวกมันอาจมีไรอยู่ตามผิวหนังได้ โดยคุณควรพากระต่ายไปพบแพทย์เพื่อรับการรักษาโรคผิวหนังที่เกิดจากไรโฆษณา
คำเตือน
- เด็กอายุต่ำกว่า 9 ปีควรได้รับการเฝ้าดูแลตลอดเวลาเมื่ออยู่กับกระต่าย
- อย่าส่งเสียงดังใกล้ๆ กระต่าย เนื่องจากพวกมันมีหูที่ค่อนข้างบอบบาง
- พยายามให้กระต่ายอยู่ห่างจากรูเล็กๆ หรือใต้เฟอร์นิเจอร์เพื่อป้องกันไม่ให้พวกมันเข้าไปติดหรือสูญหายได้
- ระมัดระวังสิ่งของภายในบ้านทุกชิ้นที่อาจเป็นอันตรายต่อกระต่าย เช่น สายไฟหรือช่องว่างเล็กๆ ที่พวกมันอาจเข้าไปติดได้
โฆษณา
สิ่งของที่ใช้
- กรงขนาดใหญ่
- วัสดุรองกรง
- คอกกระต่ายหรือพื้นที่ปิด
- กระบะขับถ่าย
- หญ้า
- อาหารเม็ดสำหรับกระต่าย
- ผักและผลไม้สด
- ของเล่นสำหรับกระต่าย
- กรรไกรตัดเล็บสำหรับกระต่าย
- แปรงขนนุ่ม
ข้อมูลอ้างอิง
- ↑ https://rabbit.org/faq-litter-training-2/
- ↑ https://rabbit.org/faq-litter-training-2/
- ↑ https://rabbit.org/faq-litter-training-2/
- ↑ https://rabbit.org/faq-litter-training-2/
- ↑ https://myhouserabbit.com/rabbit-care/handling-your-rabbit-correctly/
- ↑ https://pethelpful.com/rabbits/dwarf-rabbit-care
- ↑ https://myhouserabbit.com/rabbit-care/handling-your-rabbit-correctly/
- ↑ https://myhouserabbit.com/rabbit-care/handling-your-rabbit-correctly/
- ↑ https://myhouserabbit.com/rabbit-care/handling-your-rabbit-correctly/
- ↑ https://therabbithaven.org/rabbit-grooming-basics
- ↑ https://therabbithaven.org/rabbit-grooming-basics
- ↑ https://therabbithaven.org/rabbit-grooming-basics
- ↑ https://pethelpful.com/rabbits/dwarf-rabbit-care
- ↑ https://therabbithaven.org/rabbit-grooming-basics
- ↑ https://pethelpful.com/rabbits/dwarf-rabbit-care
- ↑ https://www.pdsa.org.uk/taking-care-of-your-pet/looking-after-your-pet/rabbits/preventing-boredom-in-rabbits
- ↑ https://www.pdsa.org.uk/taking-care-of-your-pet/looking-after-your-pet/rabbits/preventing-boredom-in-rabbits
- ↑ https://www.pdsa.org.uk/taking-care-of-your-pet/looking-after-your-pet/rabbits/preventing-boredom-in-rabbits
- ↑ https://rabbit.org/faq-spaying-and-neutering/
- ↑ https://www.vetwest.com.au/pet-library/rabbit-care
- ↑ https://rabbit.org/faq-spaying-and-neutering/
- ↑ https://rabbit.org/faq-spaying-and-neutering/
- ↑ https://www.wikihow.com/Preserve-Flowers
- ↑ https://therabbithaven.org/rabbit-grooming-basics
- ↑ https://www.vetwest.com.au/pet-library/rabbit-care
เกี่ยวกับวิกิฮาวนี้
สัตวแพทย์
บทความนี้ ร่วมเขียน โดย Pippa Elliott, MRCVS. ดร.เอลเลียต, BVMS, MRCVS เป็นสัตวแพทย์ที่มีประสบการณ์การผ่าตัดและช่วยเหลือสัตว์มากว่า 30 ปี เธอจบปริญญาด้านการผ่าตัดและให้ยาสัตว์จากมหาวิทยาลัยกลาสโกว์ในปี 1987 และทำงานในคลินิกสัตวแพทย์ที่บ้านเกิดมากว่า 20 ปี บทความนี้ถูกเข้าชม 6,117 ครั้ง
หมวดหมู่: สัตว์เลี้ยง
มีการเข้าถึงหน้านี้ 6,117 ครั้ง
บทความนี้เป็นประโยชน์กับคุณไหม
⚠️ Disclaimer:
Content from Wiki How ไท language website. Text is available under the Creative Commons Attribution-Share Alike License; additional terms may apply.
Wiki How does not encourage the violation of any laws, and cannot be responsible for any violations of such laws, should you link to this domain, or use, reproduce, or republish the information contained herein.
- - A few of these subjects are frequently censored by educational, governmental, corporate, parental and other filtering schemes.
- - Some articles may contain names, images, artworks or descriptions of events that some cultures restrict access to
- - Please note: Wiki How does not give you opinion about the law, or advice about medical. If you need specific advice (for example, medical, legal, financial or risk management), please seek a professional who is licensed or knowledgeable in that area.
- - Readers should not judge the importance of topics based on their coverage on Wiki How, nor think a topic is important just because it is the subject of a Wiki article.
โฆษณา
