Schurft bij honden genezen

Schurft is een huidaandoening die door mijten veroorzaakt wordt en vele dieren kan treffen. Bij honden wordt het door een van drie microscopische mijten veroorzaakt: schilfermijt, haarfollikelmijt of schurftmijt. Elke mijt veroorzaakt een andere soort schurft, en elk daarvan brengt soortgelijke symptomen met zich mee die in ernst kunnen verschillen. Je kunt schurft bij honden genezen door een aantal verschillende behandelmethoden toe te passen, zoals medicatie en wasbeurten.

Deel 1

Deel 1 van 4:

Schurft herkennen

Pdf downloaden

1
Let op symptomen van demodex. Demodex, schurft die door de haarfollikelmijt wordt veroorzaakt, kenmerkt zich door dunner wordende stukken haar waar korstjes op kunnen komen. Het kan zich concentreren op een bepaald gebied, maar kan ook over het hele lichaam verspreid worden. Demodex is niet besmettelijk en kan niet op mensen overgedragen worden.
- Demodex, ook wel jeugdschurft genoemd, wordt veroorzaakt door mijt die in de eerste paar dagen na geboorte overgedragen wordt van de moeder op de puppy. Deze mijt is aanwezig in alle honden en zal meestal geen problemen veroorzaken.
- Schurft doet zich voor als de mijt zich verspreidt bij honden met een onderontwikkeld immuunsysteem—zoals bij puppy's van jonger dan achttien maanden, oudere honden en honden met een verzwakt immuunsysteem.
- Als de mijt zich op een of twee plekken op de huid concentreert, noemt men dit gelokaliseerde of plaatselijke demodex. Deze schurft veroorzaakt kale schilferige plekken, vooral op het gezicht van de hond. Gelokaliseerde demodex komt vooral bij puppy's voor, en zal doorgaans uit zichzelf wegtrekken zonder dat daar een speciale behandeling voor nodig is.
- Als de schurft zich op meerdere grote plekken of het hele lichaam bevindt, dan noemt men dit gegeneraliseerde demodex. Dit type schurft brengt kale, schilferige stukken huid voort die erg kunnen jeuken. Als de hond zich krabt kunnen zich zweren gaan vormen. Deze zweren zijn vatbaar voor riekende bacteriële infecties. Gegeneraliseerde demodex komt vooral voor bij honden met een verzwakt immuunsysteem, en zal over het algemeen behandeling vereisen.
- De meest resistente vorm van demodex is demodectische pododermatitis. Deze schurft doet zich alleen voor in de pootjes en gaat meestal vergezeld van een bacteriële infectie. Dit type schurft is moeilijk te diagnosticeren en behandelen. ^[1]XBron
2
Let op symptomen van sarcoptesschurft. Deze schurft wordt veroorzaakt door schurftmijt, en lijkt nog het meest op een vlooienplaag. Deze schurft gaat meestal gepaard met het krabben en bijten van de huid, verdunning van het haar en haarverlies, en open zweren.
- Sarcoptesschurft, ook wel hondenschurft genoemd, wordt veroorzaakt door microscopisch kleine mijten die gemakkelijk van drager naar drager overgebracht kunnen worden—ook naar mensen (waar het een rode uitslag veroorzaakt met bultjes die lijken op muggenbeten).
- Bij honden ontwikkelen de symptomen van sarcoptesschurft zich doorgaans na een week na de blootstelling. De hond kan ongedurig worden en zich verwoed beginnen te krabben. Uiteindelijk zullen er schilferige kale plekken verschijnen op zijn gezicht, ellebogen, oren en benen.
- Als de schurft niet onmiddellijk behandeld wordt kan het zich verspreiden over het hele lichaam. Zo kan het beter bestand worden tegen behandeling. ^{[2]XBetrouwbare bronAmerican Society for the Prevention of Cruelty to AnimalsGa naar de bron}
3
Let op symptomen van schurft die door schilfermijt veroorzaakt wordt. Deze schurft wordt veroorzaakt door grote, roodachtige mijten die op het huidoppervlak van de hond leven, en wordt gekenmerkt door rode uitslag met bultjes en een droge, schilferige huid in het haar langs de nek en rug van de hond.
- Dit type schurft wordt ook wel "lopende roos" genoemd, omdat de huidschilfers op de rug lijken te bewegen. Dit wordt veroorzaakt door de beweging van de mijten die zich onder de schilfers roos bevinden.
- Door schilfermijt veroorzaakte schurft is uiterst besmettelijk voor andere honden (voor puppy's in het bijzonder) en kan ontzettende jeuk veroorzaken (hoewel er soms helemaal geen sprake is van jeuk). Meestal wordt deze schurft van pup tot pup overgedragen als gevolg van mijtenplagen in het ligstro van de bedjes in de dierenwinkel en kennels.
- Lopende roos kan ook overgedragen worden op mensen. Dit veroorzaakt een jeukende, rode uitslag met bultjes op de armen, het torso en de billen. De symptomen zouden weg moeten trekken als de pup behandeld is, omdat de mijten zonder dragen niet langer dan tien dagen kunnen overleven.
- Omdat het gebruik van stro afgenomen en het gebruik van vlooienbestrijdende voorbereidingen toegenomen is, komt deze soort schurft steeds minder vaak voor. ^[3]XBron
4
Neem je hond mee naar de dierenarts. Omdat de behandelmethoden voor de verschillende typen schurft iets van elkaar verschillen (en sommige medicijnen op recept vereisen) is het het beste om een nauwkeurige diagnose te laten stellen door de dierenarts.
- Hoe het type schurft gediagnosticeerd wordt verschilt per geval. Soms zal de dierenarts een stukje huid van het getroffen gebied kunnen schrapen. Dit stukje analyseert hij/zij vervolgens onder de microscoop om te kijken of er mijt of eitjes in zitten.
- In gevallen waarbij de mijt zich in de huid genesteld heeft—zoals bij demodectische pododermatitis—zou het kunnen dat de dierenarts een diep biopt nodig heeft om de schurft te kunnen bevestigen.
- De dierenarts zal de hond ook aan een lichamelijk onderzoek onderwerpen, en rekening houden met de algehele gezondheid en medische voorgeschiedenis van de hond.
Advertentie

Deel 2

Deel 2 van 4:

Schurft behandelen

Pdf downloaden

1
Demodex behandelen. De behandeling van demodex kan verschillen op basis van de ernst van de schurft, en de leeftijd en het type hond.
- Gelokaliseerde demodex kan onbehandeld blijven (omdat het bij puppy's meestal uit zichzelf wegtrekt) of behandeld worden met plaatselijke medicamenten. Gegeneraliseerde demodex of demodectische pododermatitis zal intensieve behandeling vereisen die het gebruik van orale medicatie of medicamenteuze shampoos kan omvatten. ^[4]XBron
- Een van de meest gebruikte antiparasitaire orale medicijnen is ivermectine. Sommige hondenrassen, zoals Collies, Australische Herders, Shelties, en Bobtails, kunnen echter gevoeligheid voor ivermectine hebben. Een alternatief voor deze rassen is milbemax—een middel om hartworm mee te voorkomen.
- Soms kan de dierenarts je aanraden om je hond een benzoylperoxide-bad te geven. Dit kan helpen de haarzakjes te openen en de infectie te behandelen. Sta de hond toe om zo'n tien minuutjes in het bad te laten weken voordat je hem weer afspeelt.
- Gebruik vervolgens een wasmiddel of dip met amitraz om het getroffen gebied mee schoon te maken. Dit middel dient minimaal zes weken lang eens per week gebruikt te worden.
- In sommige gevallen zal de dierenarts antibiotica voorschrijven om een secundaire bacteriële infectie mee te behandelen. Ook kan de hond medicatie voorgeschreven krijgen om de psychologische stress te beperken die door de schurft veroorzaakt wordt.
2
Sarcoptesschurft behandelen. Dien een voorgeschreven medicijn toe om je hond van sarcoptesschurft te helpen genezen. Afhankelijk van de ernst van dit type schurft is er een aantal soorten medicijnen dat je zou kunnen gebruiken.
- Voorbeelden van dergelijke medicijnen zijn, onder meer, ivermectine, selamectine, moxidectine, en Milbemax. Vraag je arts welk type geneesmiddel het beste voor jouw hond is.
- Het is ontzettend belangrijk dat de hond gedurende de behandeling afgezonderd is. Zo voorkom je dat de sarcopteschurft overgedragen wordt op andere honden. Contact met mensen zou ook tot een minimum beperkt moeten worden.
- Naast het voorschrijven van antiparasitaire orale medicatie zou de arts ook plaatselijke behandelingen voor kunnen schrijven die de jeuk verlichten, de ontsteking beperken en secundaire infecties uit de weg ruimen. Deze plaatselijke behandelingen zijn onder meer het gebruik van antibacteriële en anti-jeukshampoo, en/of wasmiddelen die ingrediënten als amitraz of kalkzwavel bevatten.
- Met voorzichtige behandeling zou de sarcoptesschurft binnen ongeveer een maand weg moeten trekken.
3
Door schilfermijt veroorzaakte schurft behandelen. Deze schurft wordt op vrijwel dezelfde manier behandeld als vlooien—met herhaaldelijke plaatselijke behandelingen. Dit is effectief omdat de schilfermijt op het huidoppervlak van de hond zit, en zich er niet in nestelt zoals andere mijt dat doet.
- Was je hond met een shampoo op basis van pyrethrine, en behandel getroffen gebieden met een dip van 2% kalkzwavel—zo zul je de mijten doden die de schurft veroorzaken. Zorg er wel voor dat je de instructies op de verpakking nauwgezet opvolgt. Als je wilt kun je de mijt zelf van de vacht afplukken met een pincet als de hond in bad zit. Maar dat hoeft niet.
- Deze behandeling dien je zo'n zes tot acht weken voort te zetten. Als de mijt dan nog niet weggetrokken is, vraag je arts dan naar een agressiever behandelplan.
- Je zult het beddengoed en de leefruimte van de hond ook met een insecticide moeten behandelen om te mijt te doden. Zorg ervoor dat de insecticide sterk genoeg is om volwassen vlooien mee te doden. Je zult het proces tijdens de behandeling elke twee weken moeten herhalen om de mijt te doden die in de tussentijd uit de eitjes gekropen is. ^[3]XBron
Advertentie

Deel 3

Deel 3 van 4:

Terugkeer voorkomen

Pdf downloaden

Als je hond met sarcoptesschurft of door schilfermijt veroorzaakte schurft geïnfecteerd geweest is, dan zul je andere honden of dieren die met je hond in aanraking geweest is ook moeten (laten) behandelen—anders kan jouw hond opnieuw geïnfecteerd raken.
Als je vermoedt dat een hond (of kat) in de buurt schurft heeft, licht het baasje dan in en houd je hond zo ver mogelijk uit de buurt van het dier vandaan.
Neem je hond na de behandeling regelmatig mee naar de dierenarts om hem te laten controleren. De dierenarts kan de huidmonsters analyseren om te bevestigen dat de mijt niet teruggekeerd is. ^{[2]XBetrouwbare bronAmerican Society for the Prevention of Cruelty to AnimalsGa naar de bron}
Advertentie

Deel 4

Deel 4 van 4:

Thuisbehandelingen

Pdf downloaden

1
Raadpleeg de dierenarts voor je besluit om voor thuisbehandeling te kiezen.
2
Was de hond. Demodex kan een onzichtbare, olieachtige en watervaste korst op de huid van de hond vormen. Hierdoor wordt het voor bepaalde mijtdodende producten lastig om erbij te kunnen komen. Probeer het volgende:
- Gebruik een antibacterieel afwasmiddel en water. Meng het half-om-half en verspreid het over de vacht en huid van de hond—ook over de oren.
- Laat het bijna helemaal drogen. Hierdoor zul je de barrière doorbreken en de mijt kunnen doden. Ook zal het de bovenste huidlaag doden en een soort schil creëren. Deze schil is goed en zal de hond geen pijn doen.
- Trek de schil van de hond. Er zal veel dode huid meekomen, maar ook de mijten zullen zo van de hond verwijderd worden.
3
Koop en geef je hond het beste graanvrije voer dat je je kunt veroorloven. Je kunt er ook voor kiezen om je eigen voeding te maken met rauwe hamburger, linzen en hardgekookte eieren (inclusief schalen). Dit is het beste voer tot de schurft helemaal genezen is, en is een stuk minder duur dan hondenvoer van hoge kwaliteit (het kost je zo'n €2,- per pond):
- Schaf vijf pond rundvlees aan, een pondje gekookte linzen en achttien hardgekookte eieren. Hoe meer vet er in de hamburgers/het gehakt zit, hoe beter.
- Kook de linzen zo'n 25 minuten en de eieren zo'n 5 minuten. Laat het afkoelen en vermeng het met het gehakte rundvlees.
- Maak een grote hoeveelheid. Het maagzuur van de hond zal het vlees gaar koken; maak je daar maar geen zorgen over, honden eten van nature rauw vlees.
- Het mengsel is uitstekend in te vriezen. Verpak het in zakjes van een kilo.
Advertentie

Tips

Gebruik supplementen en een aangepast dieet om de gezondheid van de hondenvacht te verbeteren. Doe dit voor, tijdens en na de behandeling van schurft. Zorg ervoor dat je deze opties eerst bespreekt met de dierenarts.
Probeer Shapley's M-T-G. Dit is in feite een mineraalolie met zwavel—en ja, het stinkt een beetje. Je moet de vacht helemaal insmeren met het mengsel. Hierdoor is het voor binnenhonden vaak niet aan te raden.

Advertentie