เปปเปอร์มินต์

เปปเปอร์มินต์ถูกบรรยายลักษณะครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2296 (ค.ศ. 1753) โดย คาร์ล ลินเนียส จากตัวอย่างที่ถูกรวบรวมในสหราชอาณาจักร แต่ในปัจจุบันเป็นที่ยอมรับจากสากลว่าเป็นพันธุ์ผสม เป็นพืชมีลำต้นใต้ดิน เติบโตได้ถึง 30-90 เซนติเมตร (12-35 นิ้ว) ลำต้นยืดออกกว้าง ใบยาว 4-9 เซนติเมตร (1.6-3.5 นิ้ว) กว้าง 1.5-4 เซนติเมตร (0.59-1.57 นิ้ว) ใบสีเขียวเข้ม ดอกสีม่วงยาวขนาด 6-8 มิลลิเมตร (0.24-0.31 นิ้ว)

บทความพีชนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

• ด
• ค
• ก