جان فوربس کری یک سیاستمدار آمریکایی است که از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ به عنوان فهرست وزیران امور خارجه ایالات متحده ۶۸ وزیر امور خارجه ایالات متحده خدمت کرده است. عضو حزب دموکراتیک، او قبلا به عنوان سناتور ایالات متحده آمریکا سناتور ایالات متحده از ماساچوست از ۱۹۸۵ تا ۲۰۱۳ بود. او نامزد دموکراتیک در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۴ بود، که به[حزب جمهوریخواه (ایالات متحده) جمهوری خواه جورج دبلیو بوش.[۱]

جان کری
John Kerry
John Kerry official Secretary of State portrait.jpg
شناسنومه
کامل نوم جان فوربس کری
بزاروز ۱۱ دکامبر ۱۹۴۳
بزاجا آرورا, کلرادو، آمریکای متحده
بمردن تاریخ جان فوربس کری
همسر جولیا تورن
ترزا هینز
سیاسی اطلاعات
سمت وزیر امور خارجه ایالات متحده
۱ فبرواری ۲۰۱۳ تا ۲۰ جانواری ۲۰۱۷ اند ۲۰۱۷


جان کری

جان کری
جان کری
۶۸اُمین وزیر امورخارجه ایالات متحده آمریکا
مشغول به کار۱ فوریه ۲۰۱۳ – ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷
رئیس جمهورباراک اوباما
پس ازهیلاری کلینتون
پیش ازرکس تیلرسون
سناتور ایالت ماساچوست در مجلس سنای ایالات متحده
مشغول به کار۱۹۸۵ – ۲۰۱۳
پس ازپل سونگاس
پیش ازمو کون
اطلاعات شخصی
زادهجان فوربز کِری

۱۱ دسامبر ۱۹۴۳ ‏(۷۶ سال)آورورا، کلرادو

ملیتایالات متحده آمریکا
حزب سیاسیدموکرات
همسر(ان)جولیا تورن
فرزندانالکساندر و ونسسا کری
پیشهسیاستمدار
دینکلیسای کاتولیک
جایزه‌هامدال ستاره نقره

مدال ستاره برنزپرپل هارت (۳)

امضا
خدمات نظامی
وفاداریایالات متحده آمریکا
خدمت/شاخهنیروی دریایی
سال‌های خدمت۱۹۶۶–۱۹۷۸
درجهستوان
یگانگریدلی

اسکادران یکم ساحلی

فرماندهPCF-۴۴

PCF-۹۴

جنگ‌ها/عملیات‌هاجنگ ویتنام

جان فوربز کِری (به انگلیسی: John Forbes Kerry) متولد ۱۱ دسامبر ۱۹۴۳) سیاستمدار و وکیل آمریکایی است که ۶۸مین وزیر امور خارجه ایالات متحدهٔ آمریکا در دولت دوم باراک اوباما بود. او از ۱۹۸۵ تا ۲۰۱۳ سناتور دموکرات ایالت ماساچوست در مجلس سنای آمریکا بود. او در ۲۹ ژوئیه ۲۰۰۴ رسماً به عنوان نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۴ معرفی شد که از جورج بوش شکست خورد. کری در یک منطقه تاریخی در شهر بوستون به نام بیکن هیل زندگی می‌کند که یکی از گران‌قیمت‌ترین مناطق این شهر به شمار می‌رود.[1]

پیشینه

کری از نوادگان اجداد مشهور آمریکایی از جمله توماس کرنل و یوریس/جرج وولسی می‌باشد. اجداد وی از جمهوری چک امروزی به آمریکا مهاجرت کردند.[2]

جان کری در ابتدای جنگ ویتنام عازم آن کشور شد و چندین مدال شجاعت گرفت. وی پس از پایان جنگ به جنبش ضد جنگ پیوست و سخنرانی وی در کنگره آمریکا دولت آمریکا را تحت فشار زیاد گذاشت تا به حضور نیروهای آمریکایی در ویتنام پایان دهند.

دختر او ونسسا کری در سال ۲۰۰۹ با بهروز والا ناهید پزشک و جراح مغز ایرانی-آمریکایی در بیمارستان ماساچوست ازدواج نموده است.[3]

رابطه با خانواده کندی

در نوامبر ۱۹۶۰، کری اولین سخنرانی سیاسی خود را برای راهیابی جان اف کندی به کاخ سفید انجام داد.

در سال ۱۹۶۲، کری یکی از داوطلبان برای اولین کمپین سناتوری تد کندی بود. در تابستان همان سال وی با ژانت آوچینکلوس جنینگز خواهر ناتنی بانوی اول ایالات متحده ژاکلین کندی ملاقاتی داشت. ژانت جنینگز کری را دعوت به بازدید از املاک و خانواده اش و مزرعه هامراسمیت در رود آیلند نمود. این نخستین جایی بود که کری رئیس جمهور جان اف کندی را برای اولین بار ملاقات کرد.

به گفته کری زمانی که کندی رئیس جمهور بود کری از وی در مورد رفتن به دانشگاه ییل پرسیده بود. کندی ادا و شکلک درآورد، چرا که کندی به دانشگاه هاروارد رقیب رفته بود. کری بعدها یادآور می‌شود: او به من لبخند زد و گفت که در این مورد نگران نباشید چون من در حال حاضر بیش از حد یک مرد ییل (به انگلیسی: Yale man) هستم. بگفته کری، رئیس جمهور اظهار نظر مشهور خود اینکه چگونه می‌توان بهترین دو جهان را داشت گفته بود: با تحصیلات در هاروارد و مدرک گرفتن از ییل. در اشاره به درجه افتخاری که چند ماه قبل از دانشگاه ییل دریافت کرده بود.[4]

تحصیلات دانشگاهی

وی در سال ۱۹۶۲ در دانشگاه ییل در رشته علوم سیاسی پذیرفته شد.

فعالیت‌های ضد جنگ (۱۹۷۰–۱۹۷۱)

کری پس از بازگشت از جنگ در ویتنام، به گروه سربازان ضد جنگ ویتنام (VVAW) پیوست. فعالیت تعدادی حدود ۲۰۰۰۰[5] سرباز ضد جنگ (VVAW) در آن سالها و رهبری کری بر آنها توجه مؤثر و خشم برخی از جمله دولت ریچارد نیکسون را به خود جلب کرد.[6]

پیشینهٔ حضور در سنا

وی در سال ۱۹۸۴ در انتخابات مجلس سنا شرکت کرد و توانست به جای سناتور بازنشسته پل سونگاس به نمایندگی ایالت ماساچوست وارد سنا شود. وی در طول ۲۰ سال حضور در سنا ۳ بار در سالهای ۱۹۹۰ و ۱۹۹۶ و ۲۰۰۲ و ۲۰۰۸ از نو از سوی مردم ماساچوست برگزیده شده است. او همواره مشغول کار و فعالیت برای دموکراتها است و در دولت دوم اوباما به عنوان وزیر امور خارجه انتخاب شد.

ستاد انتخاباتی سال ۲۰۰۴

سناتور کری در فوریه ۲۰۰۳ با ثبت نام در کمیسیون انتخابات آمریکا فعالیت ستاد انتخاباتی خود را آغاز و اجازه دریافت کمک‌های مالی پیدا کرد.

در فوریه ۲۰۰۴ با آغاز انتخابات مقدماتی حزب دموکرات برخلاف انتظار همگان با برنده شدن در ۴۶ مرحله از ۵۰ مرحله با اکثریت قاطع به عنوان نامزد حزب دموکرات برگزیده شد.

در ژوئیه ۲۰۰۴ نیز با انتخاب سناتور جان ادواردز رقیب سابق انتخاباتی اش، به عنوان نامزد پست معاونت رئیس جمهور، فصل تازه‌ای از فعالیت‌های انتخاباتی‌اش را گشود.

وزارت امور خارجه

کری در سال ۲۰۱۳، بعد از استعفای هیلاری کلینتون به عنوان وزیر امور خارجه دوم کابینهٔ باراک اوباما شروع به کار کرد. بیشترین فعالیت جان کری در دورهٔ تصدی وی بر وزارت امور خارجه، حضور چشمگیر در مذاکرات هسته‌ای ایران و به خصوص مذاکره با شخص محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران بود. مأموریت او در این مقام با پایان یافتن دولت اوباما در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷ پایان یافت.

مذاکرات هسته‌ای با ایران

پس از ۳۴ سال او اولین وزیر امور خارجه آمریکا بود که در روز ۵ مهر ۱۳۹۲، با محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در حاشیه شصت و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، و با برنامه‌ریزی قبلی در اولین مذاکره ایران و ۱+۵ در دولت یازدهم دیدار کرد. در حاشیه این مذاکره، ظریف و کری گفتگو و دیداری دو جانبه نیز داشتند. پس از پایان این دیدار کری در کنفرانس خبری خود گفت: «با ظریف ملاقات داشتم، لحن او حقیقتاً متفاوت بود.»[7][8]

با آغاز کار دولت یازدهم جمهوری اسلامی ایران، به ریاست حسن روحانی، و تعیین محمد جواد ظریف به عنوان وزیر امور خارجه ایران و مسئول انجام مذاکرات هسته‌ای، وزرای خارجه ایران و آمریکا بر سر یک میز به مذاکره نشستند. نهایتاً در گام اول توافق هسته‌ای ژنو و در گام دوم تفاهم هسته‌ای لوزان میان ایران و پنج بعلاوه یک منعقد گردید؛ و پس از حدود دو سال مذاکره، در ۲۳ تیرماه ۱۳۹۴، مذاکرات به انعقاد برنامه جامع اقدام مشترک منجر گردید.[9]

خلاصه ی زندگینامه

جان فوربز کِری (به انگلیسی: John Forbes Kerry) متولد ۱۱ دسامبر ۱۹۴۳، سیاستمدار آمریکاییست که ۶۸مین وزیر امورخارجه و کنونی ایالات متحدهٔ آمریکاست. او از ۱۹۸۵ تا ۲۰۱۳ سناتور دموکرات ایالت ماساچوست در مجلس سنای آمریکا بود. در تاریخ ۲۹ ژوئیه ۲۰۰۴ او رسماً به عنوان نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴ معرفی شد که از جورج بوش شکست خورد.

کری از نوادگان اجداد مشهور آمریکایی از جمله توماس کرنل و یوریس/جرج وولسی می‌باشد.

در نوامبر ۱۹۶۰، کری اولین سخنرانی سیاسی خود را برای راهیابی جان اف کندی به کاخ سفید انجام داد.

در سال ۱۹۶۲، کری یکی از داوطلبان برای اولین کمپین سناتوری تد کندی بود. در تابستان همان سال وی با ژانت آوچینکلوس جنینگز خواهر ناتنی بانوی اول ایالات متحده ژاکلین کندی ملاقاتی داشت. ژانت جنینگز کری را دعوت به بازدید از املاک و خانواده اش و مزرعه هامراسمیت در رود آیلند نمود. این نخستین جایی بود که کری رئیس جمهور جان اف کندی را برای اولین بار ملاقات کرد.

بگفته کری زمانی که کندی رئیس جمهور بود کری از وی در مورد رفتن به دانشگاه ییل پرسیده بود. کندی ادا و شکلک در آورد، چرا که کندی به دانشگاه هاروارد رقیب رفته بود. کری بعدها یاد آور می‌شود: او به من لبخند زد و گفت که در این مورد نگران نباشید چون من در حال حاضر بیش از حد یک مرد ییل (به انگلیسی: Yale man) هستم. بگفته کری، رئیس جمهور اظهار نظر مشهور خود اینکه چگونه می‌توان بهترین دو جهان را داشت گفته بود: با تحصیلات در هاروارد و مدرک گرفتن از ییل. در اشاره به درجه افتخاری که چند ماه قبل از دانشگاه ییل دریافت کرده بود.

تحصیلات دانشگاهی

وی در سال ۱۹۶۲ در دانشگاه ییل در رشته علوم سیاسی پذیرفته شد.

فعالیت‌های ضد جنگ (۱۹۷۰-۱۹۷۱)

کری پس از بازگشت به آمریکا به گروه سربازان ضد جنگ ویتنام (VVAW) پیوست. فعالیت تعدادی حدود ۲۰۰۰۰ سرباز ضد جنگ (VVAW) در آن سالها و رهبری کری بر آنها توجه موثر و خشم برخی از جمله دولت پرزیدنت ریچارد نیکسون را به خود جلب کرد.

پیشینهٔ حضور در سنا

وی در سال ۱۹۸۴ در انتخابات مجلس سنا شرکت کرد و توانست به جای سناتور بازنشته پل سونگاس به نمایندگی ایالت ماساچوست وارد سنا شود. وی در طول ۲۰ سال حضور در سنا ۳ بار در سالهای ۱۹۹۰ و ۱۹۹۶ و ۲۰۰۲ ازنو از سوی مردم ماساچوست برگزیده شده است. او همواره مشغول کار و فعالیت برای دموکراتها است و در دولت دوم اوباما به عنوان وزیر امور خارجه انتخاب شد.

ستاد انتخاباتی سال ۲۰۰۴

سناتور کری در فوریه ۲۰۰۳ با ثبت نام در کمیسیون انتخابات آمریکا فعالیت ستاد انتخاباتی خود را آغاز و اجازه دریافت کمک‌های مالی پیدا کرد.

در فوریه ۲۰۰۴ با آغاز انتخابات مقدماتی حزب دموکرات برخلاف انتظار همگان با برنده شدن در ۴۶ مرحله از ۵۰ مرحله با اکثریت قاطع به عنوان نامزد حزب دموکرات برگزیده شد.

در ژوئیه ۲۰۰۴ نیز با انتخاب سناتور جان ادواردز رقیب سابق انتخاباتی اش، به عنوان نامزد پست معاونت رییس جمهور، فصل تازه‌ای از فعالیت‌های انتخاباتی‌اش را گشود.

وزارت امور خارجه

کری در سال ۲۰۱۳، بعد از استعفای هیلاری کلینتون به عنوان وزیر امور خارجه دوم کابینه اوباما شروع به کار کرد.

پس از ۳۴ سال او اولین وزیر امور خارجه آمریکا بود که در روز ۵ مهر ۱۳۹۲، با محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در حاشیه شصت و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، و با برنامه ریزی قبلی در اولین مذاکره ایران و ۱+۵ در دولت یازدهم دیدار کرد. در حاشیه این مذاکره، ظریف و کری گفتگو و دیداری دو جانبه نیز داشتند. پس از پایان این دیدار کری در کنفرانس خبری خود گفت: «با ظریف ملاقات داشتم، لحن او حقیقتاً متفاوت بود.»

نوشته شده توسط طه محمودی

منابع

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جان کری موجود است.
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به جان کری در ویکی‌گفتاورد موجود است.
  • وب‌گاه رسمی ستاد انتخاباتی کری-ادواردز
  • وب‌گاه رسمی جان کری در سنا
داده‌های کتابخانه‌ای
  • WorldCat Identities
  • VIAF: 85415860
  • LCCN: no90005472
  • ISNI: 0000 0001 0939 0170
  • GND: 129062863
  • SUDOC: 076083284
  • BNF: cb14441989j (داده‌ها)
  • MBA: 9ee78ae7-cbeb-4abf-bf00-77319c376d05
  • NLA: 35268176
  • NDL: 00962436
  • NKC: xx0018298
  • ICCU: IT\ICCU\USMV\596867
  • US Congress: K000148
  • SNAC: w6474jgw
  • ن
  • ب
  • و

فهرست وزیران امور خارجه ایالات متحده آمریکا

وزیر امورخارجه کنفدراسیون ایالات متحده

۱۷۸۱–۸۹

  • R. Livingston
  • جان جی
وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا

۱۷۸۹–تاکنون

  • توماس جفرسون
  • ادموند رندولف
  • تیموتی پیکرینگ
  • جان مارشال
  • جیمز مدیسون
  • Smith
  • جیمز مونرو
  • جان کوئینسی آدامز
  • هنری کلی
  • مارتین ون بیورن
  • ادوارد لیوینگستون
  • لویی مک‌لین
  • جان فورسایت
  • دنیل وبستر
  • Upshur
  • جان سی. کلهون
  • جیمز بیوکنن
  • جان ام. کلیتون
  • دنیل وبستر
  • ادوارد اورت
  • ویلیام ال. مارسی
  • لوئیس کاس
  • Black
  • ویلیام اچ. سورد
  • Washburne
  • همیلتون فیش
  • ویلیام ام. اورتس
  • جیمز جی. بلین
  • فردریک تی. فرلینگهویسن
  • توماس اف. بیرد سینیور
  • جیمز جی. بلین
  • Foster
  • Gresham
  • Olney
  • جان شرمن
  • Day
  • جان هی
  • الیو روت
  • Bacon
  • فیلاندر چیس ناکس
  • ویلیام جنینگز برایان
  • رابرت لانسینگ
  • Colby
  • چارلز ایوانز هیوز
  • فرانک بی. کلاگ
  • هنری استیمسون
  • کوردل هال
  • Stettinius
  • جیمز اف. بیرنز
  • جرج مارشال
  • دین اچسون
  • جان فاستر دالس
  • Herter
  • دین راسک
  • Rogers
  • هنری کیسینجر
  • سایرس ونس
  • ادموند موسکی
  • الکساندر هیگ
  • جرج پی. شولتس
  • جیمز بیکر
  • Eagleburger
  • وارن کریستوفر
  • مادلین آلبرایت
  • کالین پاول
  • کاندولیزا رایس (tenure)
  • هیلاری کلینتون (tenure)
  • جان کری
  • رکس تیلرسون
  • مایک پومپئو
  • ن
  • ب
  • و

نمایندگان مجلس سنای ایالات متحده آمریکا از ماساچوست

کلاس ۱
  • تریسترم دالتون
  • جرج کابوت
  • بنجامین گودهیو
  • جاناتان میسون
  • جان کوئینسی آدامز
  • جیمز لوید کارولین
  • کریستوفر گور
  • ایلای پی. اشمون
  • پرتیز ملن
  • الایجا اچ. میلز
  • دنیل وبستر
  • روفوس چوت
  • دنیل وبستر
  • رابرت سی. وینتروپ
  • رابرت رنتول، جونیور
  • چارلز سامنر
  • ویلیام بی. واشبرن
  • هنری ال. داوز
  • هنری کابوت لاج
  • ویلیام ام. باتلر
  • دیوید آی. والش
  • هنری کابوت لاج، جونیور
  • جان اف. کندی
  • بنجامین ای. اسمیت دوم
  • تد کندی
  • پل جی. کرک
  • اسکات براون
  • الیزابت وارن
کلاس ۲
  • کلب استرانگ
  • تئودور سجویک
  • ساموئل دکستر
  • دوایت فاستر
  • تیموتی پیکرینگ
  • جوزف بردلی ورنوم
  • هریسون گری اوتیس
  • جیمز لوید کارولین
  • ناتانیل سیلزبی
  • Davis
  • آیزاک سی. بیتس
  • Davis
  • ادوارد اورت
  • ژولیوس راکول
  • هنری ویلسون
  • جورج اس. بوتول
  • جورج فرریزبی هور
  • وینتروپ موری کرین
  • جان دبلیو. ویکس
  • دیوید آی. والش
  • فردریک اچ. ژیلت
  • مارکوس ای. کولیچ
  • هنری کابوت لاج، جونیور
  • سینکلر ویکس
  • لورت سالتونستال
  • ادوارد بروک
  • پل سونگاس
  • جان کری
  • مو کون
  • اد مارکی
  • ن
  • ب
  • و

کابینه باراک اوباما

کابینه
معاونجوزف بایدن (د)
رئیس دفتر کاخ سفیدرام امانوئل (د) (۲۰۰۹–۲۰۱۰) • ویلیام ام. دیلی (د) (۲۰۱۱–۲۰۱۲) • جک لو (د) (۲۰۱۲–۲۰۱۳) • دنیس مک‌دانا (د) (۲۰۱۳–۲۰۱۷)
وزیر دفاعرابرت گیتس (ج) (۲۰۱۱–۲۰۰۶) • لئون پانه‌تا (د) (۲۰۱۱–۲۰۱۳) • چاک هیگل (ج) (۲۰۱۳–۲۰۱۷)
وزیر امور خارجههیلاری کلینتون (د) (۲۰۰۹–۲۰۱۳) • جان کری (د) (۲۰۱۳–۲۰۱۷)
وزیر خزانه داریتیموتی گایتنر (د) (۲۰۰۹–۲۰۱۳) • جک لو (د) (۲۰۱۳–۲۰۱۷)
وزیر انرژیاستیون چو (د) (۲۰۰۹--۲۰۱۳) • ارنست مونیز (د) (۲۰۱۳–۲۰۱۷)
وزیر کشاورزیتام ویلساک (د)
وزیر آموزشآرنی دانکن (د) (۲۰۰۹--۲۰۱۶) • جان کینگ (د) (۲۰۱۶–۲۰۱۷)
وزیر دادگستریاریک هولدر (د) (۲۰۰۹–۲۰۱۵) • لورتا لینچ (د) (۲۰۱۵–۲۰۱۷)
وزیر بازرگانیگری لاک (د) (۲۰۰۹–۲۰۱۱) • جان بریسون (د) (۲۰۱۱–۲۰۱۲) • پنی پریتزکر (د) (۲۰۱۳–۲۰۱۷)
وزیر کشورکن سالازار (د) (۲۰۰۹–۲۰۱۳) • سالی جوئل (د) (۲۰۱۳–۲۰۱۷)
وزیر کارهیلدا سولیس (د) (۲۰۰۹–۲۰۱۳) • توماس پرز (د) (۲۰۱۳–۲۰۱۷)
وزیر بهداشتکاتلین سیبیلیوس (د) (۲۰۰۹–۲۰۱۴) • جان بریسون (د) (۲۰۱۱–۲۰۱۲) • سیلویا متیوس بارول (د) (۲۰۱۴–۲۰۱۷)
وزیر مسکنشان داناون (د) (۲۰۰۹–۲۰۱۴) • هولیان کاسترو (د) (۲۰۱۴–۲۰۱۷)
وزیر ترابریری لاهود (ج) (۲۰۰۹–۲۰۱۳) • آنتونی فاکس (د) (۲۰۱۳–۲۰۱۷)
وزیر امور سربازان بازنشستهاریک شینسکی (ج) (۲۰۰۹–۲۰۱۴) • رابرت مکدونالد (د) (۲۰۱۴–۲۰۱۷)
وزیر امنیت داخلیجنت ناپالیتانو (د) (۲۰۰۹–۲۰۱۳) • جه جانسون (د) (۲۰۱۳–۲۰۱۷)
در سطح کابینه
سخنگوی کاخ سفیدبیل برتون، لیندا داگلاس و استفان کوت
نمایندهٔ دائم در سازمان مللسوزان رایس
رئیس آژانس حفاظت محیط زیستلیسا پی. جکسون
رئیس دفتر بودجه و مدیریتپیتر اورزاگ
نمایندهٔ تجاریران کرک
مشاورین ارشددیوید اکسلراد، والری جارت
  • ن
  • ب
  • و

رئیسان کمیته روابط خارجی سنای ایالات متحده آمریکا

  • جیمز باربر
  • ناتانیل مکون
  • جیمز براون
  • جیمز باربر
  • روفس کینگ
  • جیمز باربر
  • ناتانیل مکون
  • ناتان سنفورد
  • ناتانیل مکون
  • لیتلتون دبلیو. تیزول
  • جان فورسایت
  • ویلیام ویلکینز
  • هنری کلی
  • جیمز بیوکنن
  • ویلیام سی. ریوس
  • ویلیام اس. آرچر
  • ویلیام آلن
  • امبروز اچ. سویر
  • ادوارد ای. هننگان
  • توماس هارت بنتون
  • ویلیام آر. کینگ
  • هنری اس. فوت
  • جیمز ام. میسون
  • چارلز سامنر
  • سایمون کامرون
  • هانیبال هملین
  • ویلیام دبلیو. ایتون
  • امبروز برن‌ساید
  • جورج اف. ادموندز
  • ویلیام ویندوم
  • جان اف. میلر
  • جان شرمن
  • جان تایلر مورگان
  • جان شرمن
  • ویلیام پی. فرای
  • کوشمن دیویس
  • شلبی مور کولوم
  • آگوستوس او. بیکن
  • ویلیام جی. استون
  • گیلبرت هیچکاک
  • هنری کابوت لاج
  • ویلیام ئی. بوراه
  • کی پیتمن
  • والتر اف. جرج
  • تام کانلی
  • آرتور اچ. وندنبرگ
  • تام کانلی
  • الکساندر وایلی
  • والتر اف. جرج
  • تئودور اف. گرین
  • جیمز ویلیام فولبرایت
  • جان اسپارکمن
  • فرانک چرچ
  • چارلز اچ. پرسی
  • ریچارد لوگر
  • کلیبورن پل
  • جسی هلمز
  • جو بایدن
  • جسی هلمز
  • جو بایدن
  • ریچارد لوگر
  • جو بایدن
  • جان کری
  • باب منندز
  • باب کورکر
  • جیم ریش
  • ن
  • ب
  • و

حزب دموکرات (ایالات متحده آمریکا)

National

ConventionsandPresidentialtickets

  • 1828 (None): Jackson/Calhoun
  • 1832 (Baltimore): جکسون/Van Buren
  • 1835 (Baltimore): Van Buren/R. Johnson
  • 1840 (Baltimore): Van Buren/None
  • 1844 (Baltimore): Polk/Dallas
  • 1848 (Baltimore): Cass/Butler
  • 1852 (Baltimore): Pierce/King
  • 1856 (Cincinnati): Buchanan/Breckinridge
  • 1860 (Charleston/Baltimore): Douglas/H. Johnson (Breckinridge/Lane, SD)
  • 1864 (Chicago): McClellan/Pendleton
  • 1868 (New York): Seymour/Blair
  • 1872 (Baltimore): Greeley/Brown
  • 1876 (Saint Louis): Tilden/Hendricks
  • 1880 (Cincinnati): Hancock/English
  • 1884 (Chicago): Cleveland/Hendricks
  • 1888 (Saint Louis): Cleveland/Thurman
  • 1892 (Chicago): Cleveland/Stevenson I
  • 1896 (Chicago): W. Bryan/Sewall
  • 1900 (Kansas City): W. Bryan/Stevenson I
  • 1904 (Saint Louis): Parker/H. Davis
  • 1908 (Denver): W. Bryan/Kern
  • 1912 (Baltimore): Wilson/Marshall
  • 1916 (Saint Louis): Wilson/Marshall
  • 1920 (San Francisco): Cox/Roosevelt
  • 1924 (New York): J. Davis/C. Bryan
  • 1928 (Houston): Smith/رابینسون
  • 1932 (Chicago): Roosevelt/Garner
  • 1936 (Philadelphia): Roosevelt/Garner
  • 1940 (Chicago): Roosevelt/Wallace
  • 1944 (Chicago): Roosevelt/Truman
  • 1948 (Philadelphia): Truman/Barkley
  • 1952 (Chicago): Stevenson II/Sparkman
  • 1956 (Chicago): Stevenson II/Kefauver
  • 1960 (Los Angeles): Kennedy/L. Johnson
  • 1964 (Atlantic City): L. Johnson/Humphrey
  • 1968 (Chicago): Humphrey/Muskie
  • 1972 (Miami Beach): McGovern/(Eagleton, Shriver)
  • 1976 (New York): Carter/Mondale
  • 1980 (New York): Carter/Mondale
  • 1984 (San Francisco): Mondale/Ferraro
  • 1988 (Atlanta): Dukakis/Bentsen
  • 1992 (New York): B. Clinton/گور
  • 1996 (Chicago): B. Clinton/گور
  • 2000 (Los Angeles): گور/Lieberman
  • 2004 (Boston): Kerry/Edwards
  • 2008 (Denver): اوباما/بایدن
  • 2012 (Charlotte): اوباما/بایدن
  • 2016 (Philadelphia): H. Clinton/Kaine
  • 2020 (Milwaukee): بایدن/هریس
U.S. House

leaders

  • A. Stevenson (1827–1834)
  • Bell (1834–1835)
  • Polk (1835–1839)
  • J. W. Jones (1843–1845)
  • Davis (1845–1847)
  • Cobb (1849–1851)
  • Boyd (1851–1855)
  • G. W. Jones (1855–1857)
  • Orr (1857–1859)
  • Houston (1859–1861)
  • Niblack/رندال (۱۸۶۹–۱۸۷۱)
  • Niblack (1873–1875)
  • Kerr (1875–1876)
  • رندال (۱۸۷۶–۱۸۸۱)
  • Carlisle (1883–1889)
  • Holman (1889–1891)
  • Crisp (1891–1895)
  • D. B. Culberson (1895–1897)
  • Richardson (1897–1903)
  • Williams (1903–1909)
  • Clark (1909–1921)
  • Kitchin (1921–1923)
  • Garrett (1923–1929)
  • Garner (1929–1933)
  • Rainey (1933–1934)
  • Byrns (1935–1936)
  • Bankhead (1936–1940)
  • Rayburn (1940–1961)
  • McCormack (1962–1971)
  • Albert (1971–1977)
  • O'Neill (1977–1987)
  • Wright (1987–1989)
  • Foley (1989–1995)
  • Gephardt (1995–2003)
  • Pelosi (2003–present)
U.S. Senate

leaders

  • J. W. Stevenson (1873–1877)
  • Wallace (1877–1881)
  • Pendleton (1881–1885)
  • Beck (1885–1890)
  • Gorman (1890–1898)
  • Turpie (1898–1899)
  • J. K. Jones (1899–1903)
  • Gorman (1903–1906)
  • Blackburn (1906–1907)
  • C. A. Culberson (1907–1909)
  • Money (1909–1911)
  • Martin (1911–1913)
  • Kern (1913–1917)
  • Martin (1917–1919)
  • Hitchcock (1919–1920)
  • Underwood (1920–1923)
  • Robinson (1923–1937)
  • Barkley (1937–1949)
  • Lucas (1949–1951)
  • McFarland (1951–1953)
  • Johnson (1953–1961)
  • Mansfield (1961–1977)
  • Byrd (1977–1989)
  • Mitchell (1989–1995)
  • Daschle (1995–2005)
  • Reid (2005–2017)
  • Schumer (2017–present)
Chairs of

the DNC

  • Hallett
  • McLane
  • Smalley
  • Belmont
  • Schell
  • Hewitt
  • Barnum
  • Brice
  • Harrity
  • Jones
  • Taggart
  • Mack
  • McCombs
  • McCormick
  • Cummings
  • White
  • Hull
  • Shaver
  • Raskob
  • Farley
  • Flynn
  • Walker
  • Hannegan
  • مک‌گراث
  • Boyle
  • McKinney
  • Mitchell
  • Butler
  • Jackson
  • Bailey
  • O'Brien
  • Harris
  • اوبرین
  • Westwood
  • Strauss
  • Curtis
  • White
  • Manatt
  • Kirk
  • Brown
  • Wilhelm
  • DeLee
  • Dodd/Fowler
  • Romer/Grossman
  • Rendell/Andrew
  • McAuliffe
  • Dean
  • Kaine
  • واسرمن شولتز
  • پرز
State and

TerritorialParties

  • Alabama
  • Alaska
  • Arizona
  • Arkansas
  • California
  • Colorado
  • Connecticut
  • Delaware
  • Florida
  • Georgia
  • Hawaii
  • Idaho
  • Illinois
  • Indiana
  • Iowa
  • Kansas
  • Kentucky
  • Louisiana
  • Maine
  • Maryland
  • Massachusetts
  • Michigan
  • Minnesota
  • Mississippi
  • Missouri
  • Montana
  • Nebraska
  • Nevada
  • New Hampshire
  • New Jersey
  • New Mexico
  • New York
  • North Carolina
  • North Dakota
  • Ohio
  • Oklahoma
  • Oregon
  • Pennsylvania
  • Rhode Island
  • South Carolina
  • South Dakota
  • Tennessee
  • Texas
  • Utah
  • Vermont
  • Virginia
  • Washington
  • West Virginia
  • Wisconsin
  • Wyoming
  • American Samoa
  • District of Columbia
  • Guam
  • Northern Mariana Islands
  • Puerto Rico
  • Virgin Islands
  • Democrats Abroad
Affiliated

groups

Congress
  • Senate Caucus
    • Policy Committee
    • Steering and Outreach Committee
    • United States Senate Democratic Conference Secretary
  • House Caucus
Fundraising
  • Democratic Congressional Campaign Committee
  • Democratic Governors Association
  • Democratic Legislative Campaign Committee
  • Democratic Senatorial Campaign Committee
  • National Conference of Democratic Mayors
Sectional
  • College Democrats of America
  • Democrats Abroad
  • National Federation of Democratic Women
  • Stonewall Democrats
    • Stonewall Young Democrats
  • دموکرات‌های جوان آمریکا
  • High School Democrats of America
Related

articles

  • History
  • Primaries
  • Debates
  • جناح‌های درون حزب
  • ابرنماینده
  • 2005 chairmanship election
  • 2017 chairmanship election
  • 2006 House Caucus leadership election
  • 2018 House Caucus leadership election
  • Weekly Democratic Address

جان فوربز کِری (به انگلیسی: John Forbes Kerry) متولد ۱۱ دسامبر ۱۹۴۳، سیاستمدار آمریکاییست که ۶۸مین وزیر امورخارجه و کنونی ایالات متحدهٔ آمریکاست. او از ۱۹۸۵ تا ۲۰۱۳ سناتور دموکرات ایالت ماساچوست در مجلس سنای آمریکا بود. در تاریخ ۲۹ ژوئیه ۲۰۰۴ او رسماً به عنوان نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴ معرفی شد که از جورج بوش شکست خورد.

کری از نوادگان اجداد مشهور آمریکایی از جمله توماس کرنل و یوریس/جرج وولسی می‌باشد.

در نوامبر ۱۹۶۰، کری اولین سخنرانی سیاسی خود را برای راهیابی جان اف کندی به کاخ سفید انجام داد.

در سال ۱۹۶۲، کری یکی از داوطلبان برای اولین کمپین سناتوری تد کندی بود. در تابستان همان سال وی با ژانت آوچینکلوس جنینگز خواهر ناتنی بانوی اول ایالات متحده ژاکلین کندی ملاقاتی داشت. ژانت جنینگز کری را دعوت به بازدید از املاک و خانواده اش و مزرعه هامراسمیت در رود آیلند نمود. این نخستین جایی بود که کری رئیس جمهور جان اف کندی را برای اولین بار ملاقات کرد.

بگفته کری زمانی که کندی رئیس جمهور بود کری از وی در مورد رفتن به دانشگاه ییل پرسیده بود. کندی ادا و شکلک در آورد، چرا که کندی به دانشگاه هاروارد رقیب رفته بود. کری بعدها یاد آور می‌شود: او به من لبخند زد و گفت که در این مورد نگران نباشید چون من در حال حاضر بیش از حد یک مرد ییل (به انگلیسی: Yale man) هستم. بگفته کری، رئیس جمهور اظهار نظر مشهور خود اینکه چگونه می‌توان بهترین دو جهان را داشت گفته بود: با تحصیلات در هاروارد و مدرک گرفتن از ییل. در اشاره به درجه افتخاری که چند ماه قبل از دانشگاه ییل دریافت کرده بود.

تحصیلات دانشگاهی

وی در سال ۱۹۶۲ در دانشگاه ییل در رشته علوم سیاسی پذیرفته شد.

فعالیت‌های ضد جنگ (۱۹۷۰-۱۹۷۱)

کری پس از بازگشت به آمریکا به گروه سربازان ضد جنگ ویتنام (VVAW) پیوست. فعالیت تعدادی حدود ۲۰۰۰۰ سرباز ضد جنگ (VVAW) در آن سالها و رهبری کری بر آنها توجه موثر و خشم برخی از جمله دولت پرزیدنت ریچارد نیکسون را به خود جلب کرد.

پیشینهٔ حضور در سنا

وی در سال ۱۹۸۴ در انتخابات مجلس سنا شرکت کرد و توانست به جای سناتور بازنشته پل سونگاس به نمایندگی ایالت ماساچوست وارد سنا شود. وی در طول ۲۰ سال حضور در سنا ۳ بار در سالهای ۱۹۹۰ و ۱۹۹۶ و ۲۰۰۲ ازنو از سوی مردم ماساچوست برگزیده شده است. او همواره مشغول کار و فعالیت برای دموکراتها است و در دولت دوم اوباما به عنوان وزیر امور خارجه انتخاب شد.

ستاد انتخاباتی سال ۲۰۰۴

سناتور کری در فوریه ۲۰۰۳ با ثبت نام در کمیسیون انتخابات آمریکا فعالیت ستاد انتخاباتی خود را آغاز و اجازه دریافت کمک‌های مالی پیدا کرد.

در فوریه ۲۰۰۴ با آغاز انتخابات مقدماتی حزب دموکرات برخلاف انتظار همگان با برنده شدن در ۴۶ مرحله از ۵۰ مرحله با اکثریت قاطع به عنوان نامزد حزب دموکرات برگزیده شد.

در ژوئیه ۲۰۰۴ نیز با انتخاب سناتور جان ادواردز رقیب سابق انتخاباتی اش، به عنوان نامزد پست معاونت رییس جمهور، فصل تازه‌ای از فعالیت‌های انتخاباتی‌اش را گشود.

وزارت امور خارجه

کری در سال ۲۰۱۳، بعد از استعفای هیلاری کلینتون به عنوان وزیر امور خارجه دوم کابینه اوباما شروع به کار کرد.

پس از ۳۴ سال او اولین وزیر امور خارجه آمریکا بود که در روز ۵ مهر ۱۳۹۲، با محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در حاشیه شصت و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، و با برنامه ریزی قبلی در اولین مذاکره ایران و ۱+۵ در دولت یازدهم دیدار کرد. در حاشیه این مذاکره، ظریف و کری گفتگو و دیداری دو جانبه نیز داشتند. پس از پایان این دیدار کری در کنفرانس خبری خود گفت: «با ظریف ملاقات داشتم، لحن او حقیقتاً متفاوت بود.»

نوشته شده توسط طه محمودی

منابع