Փոքր ջրածիծառ

Տարածված է Հարավային և Միջին Եվրոպայում, Հյուսիսային Ամերիկայում, Կենտրոնական և Հարավային Ասիայում, Ավստրալիայում և Պոլինեզիայում։ Հայաստանում բնադրում է Արմավիրի և Արարատի (Արմաշի ձկնաբուծական տնտեսության տարածք) մարզերում^[1]։

Ապրում է ջրավազանների մոտ գնտվող աղուտներում, աղային և կավային տեղամասերում։

Գաղութային տեսակ է։ Հայասատանում չվող է, հանդիպում է ապրիլ-մայիս ամիսներից մինչև սեպտեմբեր-հոկտեմբեր։ Բնադրում է հողի վրա։ Ձվադրումը մայիսի վերջից մինչև հուլիսի կեսերն է։ Դնում են 1-3 ձու։ Զարգացումը տևում է 18-22 օր^[1]։

Հայաստանում սահմանափակ արեալով հազվագյուտ տեսակ է, որը ԲՊՄՄ Կարմիր ցուցակում ընդգրկված է քիչ մտահոգող կարգավիճակով և գնահատվում է որպես խոցելի տեսակ։

Բնադրավայրերում հանդիպում են առանձին զույգերով, երբեմն 4-6 զույգերից կազմված փոքր գաղութներով, հաճախ՝ կտցարների հետ խառը գուղութներում։ Արարատյան հարթավայրի համար բիոտոպերում ամենուրեք հազվադեպ է։

Վտանգման հիմնական գործոններն են փոքր թվաքանակը և անասունների արածեցումը ենթադրվող բնադրավայրերի մոտ։

Տեսակը խիստ պահպանման կարիք ունի։ Բազմացման շրջանում մարդկանց և անասունների մուտքը կանխելու համար անհրաժեշտ է ցանկապատել բնադրավայրերը։

Պահպանության միջոցառումներ չեն իրականացվում^[1]։