Երզնկայի գավառ

Ուներ բերրի հողեր, հորդաբուխ ջերմուկներ, տարբեր բնական հումքեր։

Հայերի մեծ մասը (25500 անձ) բնաջնջվեց կամ դուրս շպրտվեց երիտթուրքերի կողմից 1915 թ.-ի Մեծ Եղեռնի ժամանակ։

1877-1878 թվականներին ուներ 1174 գյուղ՝ 180374 բնակչով, որից 8237 տուն՝ 76 220 անձ, հայեր, 6840 տուն թուրքեր, 2645 տուն քրդեր, 6190 ղզլբաշներ, 230-ը՝ հույներ։

Բնակչության հիմնական երկրագործությունն էր։ Հայերը զբաղվում էին նաև առևտրով և արհեստներով։

1903 թվականի դրությամբ գավառում կար 11 վանք և 33 գործող ու կանգուն եկեղեցի։

Գավառն ուներ հետևյալ գավառակները.^[1]

• Երզնկա
• Կամախ
• Կերճանիս
• Կուրուչայ
• Ղուզուջան

• Էրզրումի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն