Եղիվարդ

հայ քահանա, գրող

Եղիվարդ (Եղիշե Դավթի Տերտերյան, 1910[1], Վան, Վանի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն - փետրվարի 1, 1990(1990-02-01), Երուսաղեմ, Իսրայել), հայ գրող, կրոնական գործիչ։

Եղիվարդ
Դիմանկար
Ծնվել է1910[1]
ԾննդավայրՎան, Վանի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն
Մահացել էփետրվարի 1, 1990(1990-02-01)
Մահվան վայրԵրուսաղեմ, Իսրայել
ԿրթությունԵրուսաղեմի ժառանգավորաց վարժարան (1932)
Մասնագիտությունքահանա և գրող
Զբաղեցրած պաշտոններԵրուսաղեմի հայոց պատրիարք

1932 թվականին ավարտել է Երուսաղեմի ժառանգավորաց վարժարանը, ձեռնադրվել վարդապետ։ 1960 թվականին ընտրվել է Երուսաղեմի հայոց պատրիարք։ Հրատարակել է «Մագդաղինեն մեղրամոմե» (1941), «խորտակման գիշերներ» (1943), «Անցորդը» (1946) բանաստեղծությունների ժողովածուները, «Լեռան վրայեն։ Երանիներ» (1945),«Օտարականը» (1966) ստեղծագործությունները, «Վարդանանք» (1951) դրաման, «Նարեկը հայ գրականության մեջ» (1947) և «Սուրբ Մեսրոպ» (1962) աշխատությունները։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 508