Գալուստ (անձնանուն)

արական անձնանուն
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Գալուստ (այլ կիրառումներ)

Գալուստ, հայկական արական անուն։ Հայերեն հոգեգալուստ բառի կրճատված ձևն է։ Համապատասխանում է իտալերեն Bonaventura անվանը, որը նշանակում է «բարի գալուստ»։ Սկսել է գործածվել 12-րդ դարից[2]։

Գալուստ
Գալուստ
Տեսակարական անձնանուն
Ծագում
Ծագման լեզուհայերեն[1]
ԳիրՀայոց գրեր
Անվան այլ ձևեր
Կապված հոդվածներ«Գալուստ» սկսվող էջեր

Գործածություններ խմբագրել

  • Գալուստ Գյուլբենկյան (1869-1955)
  • Գալուստ Գաբրիելյան
  • Գալուստ Արխանյան
  • Գալուստ Ալոյան
  • Գալուստ Ադոնց
  • Գալուստ Գալոյան
  • Գալուստ Գալստյան (այլ կիրառումներ)
  • Գալուստ Նաճարյան
  • Գալուստ Շերմազանյան
  • Գալուստ Գեդել
  • Գալուստ Խանենց
  • Գալուստ Արապյան
  • Գալուստ Տրապիզոնյան
  • Գալուստ Գամազյան
  • Գալուստ, մեքենագետ, 1124 թվական[3]։
  • Գալուստ, դավանափոխ հայ ճարտարապետ, որ Գոնիա քաղաքում կառուցել է «Ինճէ մինարէի մէդրէսէ» կոչված շենքը 1251 թվականին[4]։
  • Գալուստ Վաղանդնեցի, աշակերտում էր Գրիգոր Տաթևանցուն Տաթևի վանքում 1390-1409 թվականներին[5]։
  • Գալուստ աբեղա, 1421 թվականին հայթայթեց մի օրինակ Քարոզգիրք՝ Կարապետ Դերջանցուն՝ արտագրելու համար[6]։
  • Գալուստ աղա, իբրև իշխանավոր անձ հիշատակված է Աղվանից կաթողիկոսության շրջանում 1423 թվականին[7]։
  • Գալուստ, ազգական Ստեփաննոսի, ով 1437 թվականին Տրապիզոնում Հակոբ կրոնավորին գրել տվեց մի Հայսմավուրք[8]։
  • Գալուստ, միաբան Այրիվանից, 1441 թվական;[9]
  • Գալուստ, աբեղա, գրիչ։ Աղջոց վանքում 1442-1447 թվականներին ընդօրինակել է Ավետարանը, Ճաշոցը և այլ սուրբ գրքեր;[10][11][12]
  • Գալուստ քահանա, որդի Մելիքսեթ երեցի, որ 1453 թվականին ընդօրինակել է Գանձարանն Ավան գյուղում[13]։
  • Գալուստ, կրոնավոր, միաբան։ Հիշատակված է 1456 թվականին[14]։
  • Գալուստ, միաբան Հովհաննավանքից, 1464 թվական[15]։
  • Գալուստ արքեպիսկոպոս, առաջնորդ Լեհահայոց, նստել է 1490 թվականին[16]։
  • Գալուստ, վանահայր անապատին Ուրծայ, 1491 թվականին[17]։
  • Գալուստ աբեղա, ով 1491 թվականին Կեչառուսում ընդօրինակեց մի Ավետարան[18]։
  • Գալուստ, որդի Աթաբակի և եղբայր Սպահանի, ով 1496 թվականին Սաղմոսավանքում մի Ավետարան գրել տվեց Հովհաննես աբեղային[19]։
  • Գալուստ, երեց Արախուսի, Բասենցի մի հայ գաղթականի որդու էր մկրտել։ Ծնողները թուրքացան և խանի առաջ ամբաստանեցին, թե քահանան թուրքի երեխային հայ է մկրտել։ Խանը հրամայեց բանտարկել քահանային և պահանջեց ուրանալ իր կրոնը։ Քահանան հավատքը չուրանալով՝ չարչարվեց քարկոծմամբ նահատակվեց։ Թաղվել է 1640 թվականին Երևանի անապատում[20]։
  • Գալուստ Ամասիացի, բժիշկ, իր արվեստը գործադրելու համար ման եկավ Սեբաստիա, Տիգրանակերտ, Մարաշ, Այնթապ, Ադանա և այլն և մեծ հաջողություն ունեցավ[21]։
  • Գալուստ Կայծակ Ամասիացի, ընտրվել է Երուսաղեմի պատրիարք՝ որպես Հովհաննես Նոհուտջիի հաջորդ, բայց չնստեց աթոռին, այլ գնաց Պոլսից Եվդոկիա, Սեբաստիա, Հալեպ, Տիգրանակերտ և Կարին՝ հանգանակություն անելու և վճարեց Երուսաղեմի պարտքը[22]։

Տես նաեւ խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 Աճառյան Հ. Հայոց անձնանունների բառարան (հայ.)Երևանի պետական համալսարան, 1942. — հատոր 5.
  2. Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Ա, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1942, էջ 440-442 — 634 էջ։
  3. Ավետիք, էջ 331, № 2
  4. Թորամանյան «Հայկական ճարտարապետություն», էջ 180 աբ
  5. Ձեռագիր, Դադեան, Ա․ 66 բ
  6. Ձեռագիր, Պետերբուրգ, ՀԱ 1892, 83 ա
  7. Նօտարք, 72
  8. Труды вост. комм. ИМАО, հատոր 2-րդ, 3, էջ 55
  9. Այրարատ, էջ 346
  10. Յովսէփեան «Խաղբակեանք» 197
  11. Այրարատ 354 ա
  12. Ձեռագիր, Վենետիկ Ա․, 687-688
  13. Bodleian 134
  14. Ձեռագիր, Վասպուրական 425
  15. Այրարատ 172
  16. Կամենից 135
  17. Այրարատ 443 ա
  18. Ձեռագիր, Սևանի 10 բ, Սմբատեանց, Գեղարքունի 48
  19. Ձեռագիր, Թավրիզ, 22 բ
  20. Զքր․ սարկ․ Բ․ բ․, էջ 29-32
  21. Տաշեան, Ցուց․ 1070 բ
  22. Չամչ․ Գ․ 745-748