Բարունակ (անձնանուն)

արական անձնանուն

Բարունակ, հայկական արական անուն։ Առաջացել է հայերեն բարունակ՝ «ճյուղ, ոստ» բառից։ Համապատասխանում են հունարեն Թաղիանոս, Եվթաղ, թուրքերեն Բուդաղ անունները։ Սկսել է գործածվել 15-րդ դարից[2]։

Բարունակ
Բարունակ
Տեսակարական անձնանուն
Նշանակությունճյուղ, ոստ
Ծագում
Ծագման լեզուհայերեն[1]
ԳիրՀայոց գրեր
Անվան այլ ձևեր
Կապված հոդվածներ«Բարունակ» սկսվող էջեր

Գործածություններ խմբագրել

  • Բարունակ, հորեղբայր Խուդադարի, ով 1497 թվականին Որճոկ գյուղում գրել տվեց մի Ավետարան[3]։
  • Բարունակ անունը հիշատակված է նաև 1521[4], 1622[5] և անթվական մի հիշատակարանում[6]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 Աճառյան Հ. Հայոց անձնանունների բառարան (հայ.)Երևանի պետական համալսարան, 1942. — հատոր 5.
  2. Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Ա, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1942, էջ 392 — 634 էջ։
  3. Տաշեան, Ցուց․ 284 բ
  4. Manus. brit. mus. 139 բ
  5. Ձեռագիր, Վասպուրական, 622
  6. անդ 629