Carles Puyol

Leva toda a súa carreira deportiva no FC Barcelona, club ao que chegou sendo un neno para integrarse nas súas categorías inferiores. Empezou, sendo infantil e xuvenil, xogando de extremo dereito, o cal axudoulle a mellorar a súa velocidade e capacidade de caneo e centro. Posteriormente pasou a xogar de mediocampista.

Debutou no primeiro equipo do FC Barcelona na tempada 1999-2000, o 2 de outubro de 1999, en Valladolid, no partido da Liga española de fútbol que enfrontou ao Real Valladolid e ao FC Barcelona (0-2). O adestrador do Barcelona era Louis Van Gaal, o cal fíxolle xogar durante dúas tempadas coma lateral dereito. Nesa posición axiña se consolidou, destacando coma un gran marcador que sempre se ocupaba de marcar aos mellores dianteiros do conxunto rival. A súa polivalencia permitiulle ocupar diferentes posicións, en función das necesidades do equipo: xogou de lateral dereito, zurdo, central, mediocampista, extremo... Finalmente consolidouse coma defensa central, posición na que se afianzou definitivamente.

Dende que debutou converteuse nun dos ídolos da afección barcelonista, que sempre valorou a súa efectividade e entrega. No 2003 o entón presidente barcelonista Joan Gaspart firmoulle unha ampliación de contrato co conxunto catalán ata o 30 de xuño de 2007, o que o converteu nun dos xogadores mellor pagados do equipo, cunha cláusula de rescisión de 180 millóns de euros.

O 14 de maio de 2005 conseguiu o seu primeiro título co FC Barcelona, ao proclamarse campión da Liga española de fútbol da tempada 2004-2005, con Frank Rijkaard coma adestrador.

Na tempada 2005-06 conseguiu a súa segunda liga co FC Barcelona e a súa primeira Liga de Campións da UEFA, derrotando na final ao Arsenal FC na cidade de París, o 17 de maio de 2006.

O 3 de novembro de 2006 morreu o seu pai, Josep Puyol, de 56 anos, nun accidente laboral no concello de Sarroca de Ballera a 15 km de La Pobla de Segur. O xogador tiña na súa figura paterna un exemplo de sacrificio e traballo, como explicaba na súa biografía Mi partido, antes do suceso, e o golpe moral para Carles foi moi duro.

Carles sufriu unha lesión de xeonllo cando finalizara a tempada. Estivo de baixa menos de 3 meses, chegou xusto ao comezo da tempada 2007-08, perdéndose soamente un mes de xogo. O 6 de abril de 2008 Carles Puyol, no partido que enfrontaba ao FC Barcelona contra o Getafe, logra roubar 22 balóns, batendo así a marca da historia da Liga, e superando a anterior marca de 20 balóns recuperados que tiña Sergio Ramos. O 27 de outubro de 2008 FIFPro incluíu a Carles Puyol dentro do seu once ideal do ano.

En 2009 consegue un triplete histórico co FC Barcelona: campión da Liga española; campión da Copa do Rei (en Valencia contra o Athletic de Bilbao); e campión da Liga de Campións da UEFA (en Roma contra o Manchester United). Meses máis tarde, consegue tamén o sextete: Copa do Rei, Liga Española, Liga de Campións, Supercopa de España, Supercopa de Europa e Mundial de Clubs, formando parte do primeiro equipo en conseguilo.

En 2010 revalidaría o título de campión de Liga e chegaría a semifinais da Liga de Campións onde sería apeado polo Inter nunha eliminatoria que non puido disputar unha vez máis a volta (esta vez no Camp Nou). A inicios desta mesma tempada renovaría ata o 2012 coa posibilidade de seguir un ano máis ou de rescindir o contrato voluntariamente dependendo da participación no equipo.

O seu maior éxito conseguiuno coma titular da selección olímpica que participou nos Xogos Olímpicos de Sidney 2000, con Iñaki Sáez como seleccionador. España conseguiu a medalla de prata, ó perder a final ante o Camerún na quenda de penaltis.

Debutou na Selección española absoluta da man do seleccionador José Antonio Camacho. Foi o 15 de novembro de 2000 no partido España - Países Baixos (1-2). Coa selección participou, sendo titular, na Copa Mundial de Fútbol de Corea e o Xapón de 2002, na que España foi eliminada por Corea do Sur nos cuartos de final.

Tamén foi titular da selección que participou na Eurocopa de fútbol de Portugal de 2004, con Iñaki Sáez como seleccionador, e na que España caeu eliminada na primeira fase.

Tamén participou na Copa Mundial de Fútbol de Alemaña 2006, onde España quedou eliminada en oitavos de final ante Francia.

O 29 de xuño de 2008, Puyol alzouse como campión na final da Eurocopa 2008 de Austria e Suíza.

O 11 de xullo de 2010 proclamouse campión da Copa Mundial de Fútbol coa selección española en Suráfrica.

Participacións coa selección editar

Selección de Cataluña editar

Carles Puyol tamén disputou partidos coa selección de fútbol de Cataluña. O seu debut como xogador da selección de Cataluña tivo lugar o 22 de decembro do 2001, nun partido amigable xogado no Camp Nou (Barcelona) ante a selección de Chile cunha vitoria do equipo catalán por 1-0.

Puyol vestiu outra vez a camiseta da selección catalá o 22 de decembro do 2009, cando xogou de novo un partido amigable pero fronte a Arxentina. Carles Puyol foi substituído no minuto 62.

Campionatos nacionais editar

Copas internacionais editar

(*) Incluíndo a Selección

Outras editar

Distincións individuais editar

Ligazóns externas editar

• Datos do xogador en bdfutbol.com (en castelán)
• Puyol en www.lfp.es (en castelán)
• Ficha de Puyol como xogador da Selección española (en castelán)