ФК Манчэстэр Сіці

Раннія гады правіць

Заснавальніца футбольнага клуба нарадзілася ў 1855 годзе. Ганна Конел была дачкой святара Царквы Хрыста ў Харагіце Артура Конела. У 1865 годзе яе бацька атрымаў месца рэктара англіканскай Царквы Святога Марка ў Заходнім Хортане — адным з самых няшчасных раёнаў Манчэстэра. Вялікая колькасць бесрабочых заахвоціла Конела ў студзені 1879 года стварыць бясплатную сталовую пры царкве і адмысловы фонд дапамогі мясцовай бядноце.

Ганна падтрымала пачынанні бацькі ўдзелам у грамадскіх працах. Бо на той момант Заходні Хортан уяўляў сабой перанаселены раён з жабракамі-жыхарамі і жудаснымі санітарнымі ўмовамі. Многія мяшчане злоўжывалі спіртнымі напоямі, што правакавала пагаршэнне крымінальнай сітуацыі^[4]. Ганна Конел шукала сродак паляпшэння духоўнага саслоўя грамадства. Таму ў лістападзе 1880 года разам з дзвюма царкоўнымі старастамі і адначасова членамі Звяза металургічнага завода Брукса Уільямам Бістаў і Томасам Гудбеерам яна стварыла некалькі спартыўных клубаў. У тым ліку ў 1875 годзе каманду Царквы Святога Марка па крыкеце, тры іграка якой — Уолтар Чоў, Эдуард Кіч і сам Уільям Бістаў — пасля сталі футбалістамі. Арцыдыякан Манчэстэра высока ацаніў працу Ганны Конел і дабраславіў ейную далейшую дзейнасць^[5].

Разам з тым станавілася відавочным, што ўзімку мужчыны Заходняга Хортана не маюць магчымасці займацца калектыўнымі відамі спорту. Таму ў лістападзе 1880 года Ганна Конел, Бістаў і Гудбеер стварылі футбольную каманду Царквы Святога Марка пад назвай «Святы Марк» або «Уэст Хортан»^[6]. Артур Конел стаў першым прэзідэнтам калектыву, які выступаў у чорных кашулях і белых шортах. Першы зарэгістраваны матч каманда правяла 13 лістапада 1880 года супраць царкоўнай каманды Маклсфілда, атрымаўшы паражэнне з лікам 1:2. Між іншым, у першы сезон свайгонага існавання каманда здолела перамагчы толькі адзін раз — у сакавіку 1881 года быў пераможаны калектыў «Сталібрыдж Кларэнс» з усходняга Манчэстэра^[7].

У 1884 годзе адбылося пераназванне ў футбольны клуб Асацыяцыі Хортана. Тады ж Уільям Бістаў прыдумаў арыгінальную форму — чорныя кашулі з белым крыжам. У жніўні 1887 года клуб пераехаў на новую пляцоўку ў «Хайд Роўд» і атрымаў новае найменне — «Ардуік» паводле назвы раёна Манчэстэра. Праз два гады клуб пабудаваў трыбуну на тысячу гледачоў. А ў 1891 годзе ўступіў у Альянс-лігу і два гады запар ерамагаў у спаборніцтве на Кубак Манчэстэра. У красавіку 1892 года ў сувязі з фарміраваннем Другога Англійскага дывізіёна Футбольная Ліга прыняла рашэнне ўключыць «Ардуік» у гэты турнір. Паводле вынікаў сезона 1892/93 каманда заняла 5 месца сярод 12 удзельнікаў.

Далейшае развіццё правіць

Першым трафеем у скарбонцы «Сіці» стаў Кубак Англіі, выйграны ў 1904 годзе, у фінале яны перамаглі «Болтан Уондэрэрс» 1:0. У 1920 годзе пажар знішчыў галоўную трыбуну стадыёну «Хайд Роўд», таму ў 1923 годзе «Сіці» перабраўся на «Мэйн Роўд» у Мос Сайдзе, Манчэстэр.

У 1934 годзе манчэстэрцы ў другі раз дамагліся перамогі ў Кубку Англіі, а праз 3 гады заваявалі свой першы чэмпіёнскі тытул. «Гараджане» здолелі паўтарыць сваё дасягненне праз 34 гады, у 1968 годзе. У канцы 1960-х і пачатку 1970-х «Манчэстэр Сіці» з’яўляўся грознай сілай. Пад кіраўніцтвам трэнера Джо Мерсера з моцным складам ігракоў, такіх як Фрэнсыс Лі, Колін Бел, Майк Самербі і Майк Доўл, «гараджане» здолелі некалькі разоў узяць срэбра чэмпіянату Англіі. На еўрапейскай арэне «Сіці» таксама выглядаў годна, і ў 1970 годзе здолеў заваяваць свой першы (і пакуль адзіны) еўрапейскі трафей — Кубак уладальнікаў кубкаў, у Вене яны абгулялі польскі «Гурнік» 2:1.

У 2003 годзе клуб пераехаў на новы стадыён, які мае 48 000 глядацкіх месцаў і размешчаны на ўсходзе Манчэстэру. «Сіці» арандуе яго ў мясцовай рады. У сезоне 2002/03 «Сіці» выйшаў на дзявятае месца ў Прэм’ер-лізе і атрымаў права на ўдзел у Кубку УЕФА па правіле Fair Play (яны сталі другім англійскім клубам, які атрымаў такое права).

У 2008 годзе «Манчэстэр Сіці» быў набыты кампаніяй Abu Dhabi United Group, што забяспечыла клубу значны прыток інвестыцый і дазволіла ажыццявіць трансферы высокааплатных футбалістаў. У 2011 годзе клуб перамог у розыгрышу Кубка Англіі, таксама паводле выніках сезона 2010/11 «Сіці» наўпрост кваліфікаваўся ў групавы этап Лігі чэмпіёнаў УЕФА і ўпершыню з 1973 года заваяваў права ўдзельнічаць у Суперкубку Англіі. Аднак 7 жніўня 2011 года на «Уэмблі» атрымаў паражэнне ад чэмпіёна Англіі клуба «Манчэстэр Юнайтэд» з лікам 2:3^[8].

13 мая 2012 года, абыграўшы ў драматычным матчы апошняга тура «Куінз Парк Рэйнджэрс» з лікам 3:2 і забіўшы вырашальны гол на чацвёртай дададзенай хвіліне, «Манчэстэр Сіці» праз 44 гады пасля апошняй перамогі ў турніры стаў чэмпіёнам Англіі^[9]. «Гараджане» пры гэтым абышлі свайго галоўнага суперніка, «Манчэстэр Юнайтэд», толькі паводле лепшай розніцы забітых і прапушчаных мячоў.

• Чэмпіён Англіі: 9
  • 1937, 1968, 2012, 2014, 2018, 2019, 2021, 2022, 2023

• Уладальнік Кубка Англіі: 7
  • 1904, 1934, 1956, 1969, 2011, 2019, 2023

• Уладальнік Кубка Англійскай футбольнай лігі: 8
  • 1970, 1976, 2014, 2016, 2018, 2019, 2020, 2021

• Уладальнік Суперкубка Англіі: 6
  • 1937, 1968, 1972, 2012, 2018, 2019

• Пераможца Лігі чэмпіёнаў УЕФА: 1
  • 2023

• Уладальнік Кубка ўладальнікаў кубкаў УЕФА: 1
  • 1970

• Уладальнік Суперкубка УЕФА: 1
  • 2023

Станам на люты 2024 года.

№ Паз. Імя Нар. 2 Аб Кайл Уокер (капітан) 1990 3 Аб Рубен Дыяш 1997 5 Аб Джон Стоўнз 1994 6 Аб Натан Аке 1995 8 ПА Матэа Ковачыч 1994 9 Нап Эрлінг Холан 2000 10 ПА Джэк Грыліш 1995 11 Нап Жэрэмі Даку 2002 16 ПА Родры 1996 17 ПА Кевін дэ Бройнэ 1991 18 Бр Штэфан Артэга 1992

№ Паз. Імя Нар. 19 Нап Хуліян Альварэс 2000 20 ПА Бернарду Сілва 1994 21 Аб Серхіа Гомес 2000 24 Аб Ёшка Гвардыёл 2002 25 Аб Мануэль Аканджы 1995 27 ПА Матэус Нуніс 1998 31 Бр Эдэрсан Мараэс 1993 33 Бр Скот Карсан 1985 47 ПА Філ Фодэн 2000 52 ПА Оскар Боб 2003 82 Аб Рыка Льюіс 2004

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме ФК Манчэстэр Сіці
• Афіцыйны сайт клуба
• Афіцыйны сайт заўзятараў клуба Архівавана 11 красавіка 2018.