چگونه یک آدرس IP را پینگ کنیم

دستور پینگ این امکان را به تو می‌دهد که سرعت ارتباط بین خودت و نقاط دیگر شبکه را بررسی کنی. این ویکی‌هاو به تو یاد می‌دهد که چگونه از این دستور در هر‌یک‌از سیستم عامل‌ها استفاده کنی.

روش 1

روش 1 از 4:

ویندوز، مک OS X و لینوکس

1
برنامه‌ی ترمینال یا خط فرمان را باز کن. هر سیستم‌عاملی دارای یک برنامه‌ی خط فرمان است که می‌توانی با استفاده از آن دستور پینگ را اجرا کنی. دستور پینگ تقریباً در همه‌ی سیستم‌عامل‌ها با روش مشابه‌ای قابل اجرا است.
- اگر از ویندوز استفاده می‌کنی، برنامه‌ی Command Prompt (خط فرمان) را باز کن. روی دکمه‌ی Start (شروع) کلیک کن و عبارت cmd را در کادر جستجو تایپ کن. کاربرانی که از ویندوز 8 استفاده می‌کنند می‌توانند عبارت “cmd” را در صفحه‌ی Start (شروع) نیز تایپ کنند. کلید Enter (ورود) را فشار بده تا برنامه اجرا شود.
- اگر از سیستم‌عامل مک OS X استفاده می‌کنی برنامه‌ی ترمینال را باز کن. پوشه‌ی برنامه‌ها و بعد پوشه‌ی Utilities (ابزار‌ها) را باز کن. برنامه‌ی Terminal (ترمینال) را انتخاب کن.
- اگر از سیستم‌عامل لینوکس استفاده می‌کنی، پنجره‌ی Telnet/Terminal (ترمینال/تل‌نت) را باز کن. این برنامه معمولاً در پوشه‌ی Accessories (تجهیزات جانبی) در دایرکتوری Applications (پوشه‌ی برنامه‌ها) قرار دارد.
  - در Ubuntu می‌توانی از کلید‌های ترکیبی Ctrl + Alt + T برای بازکردن برنامه‌ی ترمینال استفاده کنی.
2
دستور پینگ را وارد کن. عبارت : ping hostname (اسم میزبان) یا ping IP address (آدرس IP) را تایپ کن.
- اسم میزبان معمولاً آدرس یک وب‌سایت است. در عبارت بالا به‌جای hostname (اسم میزبان) اسم وب‌سایت یا سروری که می‌خواهی پینگ کنی را بنویس. به‌عنوان‌مثال برای پینگ کردن وب‌سایت اصلی How.com.vn به این صورت تایپ کن: ping www.wikihow.com.
- آدرس IP موقعیت یک کامپیوتر در یک شبکه‌ است که این شبکه می‌تواند محلی یا در اینترنت باشد. اگر آدرس IP که می‌خواهی Ping کنی را می‌دانی، در دستور بالا به‌جای IP address، آدرس IP مورد‌نظرت را بنویس. مثلاً برای پینگ کردن آدرس 192.168.1.1، عبارت ping 192.168.1.1 را تایپ کن.
- برای‌اینکه کامپیوترت خودش را پینگ کند، دستور ping 127.0.0.1 را تایپ کن.
نتایج در زیر دستوری که وارد کرده‌ای نمایش داده خواهد شد. برای خواندن پاسخ دستور، قسمت سوم این مقاله را بخوان.

روش 2

روش 2 از 4:

با استفاده از برنامه‌ی Network Utility (ابزار شبکه) در مک OS X

پوشه‌ی Applications (برنامه‌ها) را باز کن و Utilities (ابزارها) را انتخاب کن. دنبال برنامه‌ی Network Utility (ابزار شبکه) بگرد.
2
روی بخش پینگ کلیک کن. اسم یا آدرس IP میزبان را بنویس.
- اسم میزبان معمولاً همان آدرس وب‌سایت است. به‌عنوان‌مثال برای پینگ کردن سرور اصلی How.com.vn، در کادر مربوطه عبارت www.wikihow.com را تایپ کن.
- آدرس IP موقعیت یک کامپیوتر در یک شبکه‌ است که این شبکه می‌تواند محلی یا در اینترنت باشد. مثلاً برای پینگ کردن آدرس 192.168.1.1، در کادر مربوطه عبارت 192.168.1.1 را تایپ کن.
معمولی می‌توانی با انجام 4 تا 6 پینگ نتیجه‌‌‌گیری مورد‌نظرت را انجام بدهی. وقتی‌که آماده هستی روی دکمه‌یPing کلیک کن تا پاسخ‌ آن در قسمت پایین پنجره نمایش داده شود.^{[۱]Xمنبع تحقیقات}

روش 3

روش 3 از 4:

خواندن پاسخ دستور پینگ

خط اول به تو می‌گوید که عملکرد این دستور چیست، آدرسی که وارد کرده‌ای را تکرار می‌کند و نشان می‌دهد که چه مقدار داده ارسال شده است. به‌عنوان‌مثال:

:Pinging www.wikihow.com [173.203.142.5] with 32 bites of data
2
خطوط بعدی پاسخ پینگ را بخوان. یک پاسخ دستور پینگ موفق خطوطی را نمایش می‌دهد که مدت زمانی که طول کشیده است تا مقصد پاسخ دهد را نشان می‌دهند. TTL بیانگر تعداد هاپ‌هایی است که بسته در طی پروسه‌ی ارسال از آن‌ها عبورمی‌کند. هرچه‌قدر این عدد کمتر باشد به این معنی است که تعداد روتر‌هایی که بسته از آن عبور کرده است بیشتر است.^{[۲]Xمنبع تحقیقات} Time نشان‌دهنده‌ی این است که این ارتباط چند میلی‌ثانیه طول کشیده است:

Reply from 173.203.142.5: bytes=32 time=102ms TTL=48 Reply from 173.203.142.5: bytes=32 time=105ms TTL=48 Reply from 173.203.142.5: bytes=32 time=105ms TTL=48 Reply from 173.203.142.5: bytes=32 time=108ms TTL=48
- برای توقف اجرای دستور باید کلید‌های Ctrl + C را فشار بدهی.
بعد از اجرای کامل دستور، نتیجه‌ی آن به صورت خلاصه نمایش داده می‌شود. Lost packets (بسته‌های گم‌شده) به معنی این است که ارتباط پایداری با مقصد نداری و داده‌ها هنگام انتقال به آنجا گم شده‌اند. این نتیجه همچنین میانگین زمانی که ارتباط طول کشیده است را هم نشان می‌دهد:

:Ping statistics for 173.203.142.5 ,Packets: Sent = 4, Received = 4, Lost = 0 (0% loss) : Approximate round trip times in milli-seconds Minimum = 102ms, Maximum = 108ms, Average = 105ms

روش 4

روش 4 از 4:

عیب‌یابی

1
ورودی‌های دستور را بررسی کن. یکی از خطا‌های که معمولاً اتفاق می‌افتد به این صورت است :

Ping request could not find host www.wikihow.com. Please check the name and try again. (دستور پینگ نمی‌تواند میزبان www.wikihow.com را پیدا کند، لطفاً اسم میزبان را بررسی و دوباره تلاش کنید.). این خطا معمولاً به خاطر این است که آدرس میزبان یا آدرس وب‌سایت را درست تایپ نکرده‌ای.
- دستور را دوباره و بدون اشتباه املایی بنویس. اگر این کار مشکل را برطرف نکرد، اسم یک وب‌سایت یا میزبان معروف مثل یک موتور جستجو یا وب‌سایت خبری را به‌جای آن امتحان کن. اگر با انجام این کار در نتیجه‌ی نمایش داده شده پیغام “Unknown host” (میزبان ناشناس) نمایش داده شد، به‌احتمال زیاد مشکل به آدرس سرور نام دامنه مربوط است.
- در دستور پینگ به‌جای آدرس میزبان از آدرس IP آن (به‌عنوان‌مثال 173.203.142.5) استفاده کن. اگر نتیجه‌ی دستور موفقیت‌آمیز بود به معنی این است که آدرسی که برای سرور نام دامنه استفاده می‌کنی اشتباه است یا وب‌سایت یا سرور مربوطه در دسترس نیست.
2
اتصالت را بررسی کن. یکی دیگر از پیغام‌های خطا این است:

sendto: No route to host این خطا به این معنی است که آدرس gateway (دروازه‌ی خروجی) اشتباه است یا ارتباط بین کامپیوترت با شبکه برقرار نیست.
- آدرس 127.0.0.1 را پینگ کن: این آدرس، آدرس کامپیوتر خودت است. اگر نتیجه‌ی آن ناموفق بود به این معنی است که سرویس TCP/IP کامپیوترت درست کار نمی‌کند و کارت شبکه‌‌ات باید دوباره تنظیم شود.^{[۳]Xمنبع تحقیقات}
- ارتباط بی‌سیم خودت یا ارتباط بین کامپیوتر تا روتر را بررسی کن. مخصوصاً اگر آن‌ها قبلاً به‌درستی کار می‌کردند، انجام این کار پیشنهاد می‌شود
- بیشتر پورت‌های شبکه‌ی کامپیوتر‌ها چراغ نشانگری دارند که مشخص کننده یک ارتباط خوب است و وقتی‌که این چراغ چشمک می‌زند به این معنی است که داده‌ها در حال جا‌به‌جایی هستند. از آنجایی که دستور پینگ حدوداً هر یک ثانیه یک‌بار داده‌ها را جا‌به‌جا می‌کند، باید بتوانی چشمک زدن این چراغ را ببینی.
- چراغ نشانگر روتر و چراغ نشانگری که ارتباط بین روتر و کامپیوتر تو را نشان می‌دهد را هم بررسی کن تا مطمئن شوی که درست کار می‌کنند (و مشکلی وجود ندارد). اگر چراغ نشانگر خطایی را نشان می‌دهد کابل بین کامپیوتر و روتر را بررسی کن تا مطمئن شوی که درست متصل شده‌ است. در‌صورت حل نشدن مشکل با تامین کننده خدمات اینترنتی یا پهنای باند خودت تماس بگیر.

نکات

چرا از دستور پینگ استفاده می‌شود؟ پینگ (که اسم آن از محل انعکاس زیردریایی گرفته شده است) از ساده‌ترین نوع بسته استفاده می‌کند. پاسخ درخواست پینگ از بخش زیرسیستم ارتباطی سیستم‌عامل (TCP/IP) انجام می‌شود. برای اجرای آن هیچ برنامه‌ی موردنیاز نیست، نیازی به دسترسی به فایلی ندارد، نیازی به انجام تنظیمات ندارد و هیچ تاثیری روی فعالیت‌های دیگر در‌حال اجرا ندارد. برای اینکه به درستی کار کند به همه‌ی سخت‌افزار‌ها، gateways (دروازه‌های ارتباطی)، روتر‌ها، دیواره‌های آتش، سرور‌ها و میزبان‌های واسط نیاز دارد. اگر دستور پینگ موفقیت آمیز اجرا شود ولی نتوانی از طریق مرورگر یا سایر برنامه‌ها به وب‌سایت موردنظرت دسترسی پیدا کنی، احتمالاً مشکل از سمت تو نیست.
چه موقعی باید از دستور پینگ استفاده کنی؟ بهتر است برای فهمیدن نحوه‌ی عملکرد درست دستور پینگ، آن را در یک شبکه‌ی فعال اجرا کنی. می‌توانی کامپیوتر خودت را با استفاده از دستور "ping -c5 127.0.0.1" پینگ کنی. وقتی‌که برای اولین بار کامپیوترت را راه‌اندازی می‌کنی، شبکه یا کارت شبکه‌ را عوض می‌کنی یا اگر نمی‌توانی به اینترنت وصل شوی، از دستور پینگ برای بررسی درستی عملکرد دستگاه‌ها و تنظیمات "خودت" استفاده کن.
بسته به نحوه‌ی اجرای دستور، ویژگی‌های زیر قابل استفاده است:
- -c Coun (شمارش). تعداد بسته‌های ارسالی را شمارش می‌کند و بعد دستور متوقف می‌شود. روش دیگری که اجرای دستور با آن متوقف می‌شود استفاده از کلید ترکیبی [ctrl]-C است. این گزینه برای اسکریپت‌هایی مناسب است که به‌صورت دوره‌ای وضعیت شبکه را بررسی می‌کنند.
- -t آنقدر دستور پینگ را اجرا می‌کند تا با ([ctrl]-C) متوقف شود.
- -w Timeout (فاصله‌ی زمانی). بر حسب میلی‌ثانیه است و نشان‌دهنده‌ی مدت‌زمان انتظار پاسخ قبل از به‌پایان رسیدن زمان دستور یا گم شدن بسته است. پینگ با مدت زمان پاسخ طولانی‌تر مشخص کننده مشکل تاخیری در پاسخ است. ping -w 10000. استفاده از این دستور فقط ‌هنگام قرار گرفتن در یک شبکه‌ی تلفن همراه، ماهواره یا شبکه‌هایی که تاخیر بالایی در پاسخ‌گویی دارند مناسب است.
- -n فقط خروجی عددی را نمایش می‌دهد و از آن برای جلوگیری از تبدیل IP به نام دامنه استفاده می‌شود.
- -p Pattern. الگو یک عبارت متشکل از اعداد و حروف است که به انتهای بسته متصل می‌شود. این الگو به‌ندرت و در مواقعی‌که مشکلاتی در ارتباط با داده‌ها وجود داشته باشند مورد استفاده قرار می ‌گیرد.
- -R از این پارامتر برای ثبت ویژگی مسیریابی بسته‌ی IP استفاده می‌شود و می‌توانی از طریق آن بفهمی که بسته اطلاعاتی چه مسیری را انتخاب کرده است. ممکن است میزبان مقصد این اطلاعات را فراهم نکند.
- -r Bypass routing tables (دورزدن جدول مسیریابی). استفاده از این پارامتر زمانی مناسب است که فکر می‌کنی پینگ نمی‌تواند مسیریابی به سمت مقصد را پیدا کند. این پارامتر برای میزبان‌هایی قابل استفاده است که بسته‌ی ارسالی به‌صورت مستقیم و بدون استفاده از مسیریابی به مقصد می‌رسد.
- -s Packet size (سایز بسته). این پارامتر سایز بسته را تغییر می‌دهد و بسته‌های خیلی بزرگی که باید به بسته‌های کوچکتر تقسیم شوند را بررسی می‌کند.
- -V Verbose output (خروجی با محتوای بیشتر). با استفاده از این پارامتر در دستور پینگ، اطلاعات بیشتری از بسته‌‌های ارسال شده فراهم می‌شود.
- -f Flood (طوفان). ارسال بسته‌ها با سرعت زیاد. این دستور برای تست استرس عملکرد شبکه است و نباید از آن استفاده کنی.
- -l Preload (پیش بارگذاری). با قرار گرفتن این گزینه در ابتدای دستور، بسته‌ها با سریع‌ترین سرعت ممکن ارسال می‌شوند و بعد شبکه به وضعیت معمول خودش برمی‌گردد. این دستور زمانی مناسب است که بخواهی بدانی روتر‌هایت چه تعداد بسته را می‌توانند به‌سرعت مدیریت کنند. این حالت برای عیب‌یابی بسته‌های TCP با حجم زیاد مناسب است.
- -? Help (کمک/راهنمایی). از این پارامتر می‌توانی برای مشاهده‌ی لیست کامل گزینه‌های پینگ و نحوه‌ی نوشتن دستور استفاده کنی.